Για εμάς, αυτές δεν είναι άμυαλες ταραχές απόγνωσης, αλλά αποτελούν στοχευμένες επιθέσεις εναντίον διαφόρων μορφών εξουσίας. Μιας εξουσίας που από την πρώτη νιότη υποχρεώνει τους ανθρώπους σε κάθε είδος παραγωγικότητας, απ’ το προνήπιο μέχρι το σχολείο. Από τους καταναγκασμούς της εξωτερικής εμφάνισης ως το ζήτημα της στέγασης και της δουλειάς. Μιας εξουσίας που πασχίζει να συμπιέσει οποιεσδήποτε σκέψεις ανταρσίας μέσα στα ήθη του βολέματος. Σε τελευταία όμως ανάλυση αυτό το γαμημένο σύστημα δεν έχει χώρο για όλους, όσο καλά ραμμένο κι αν είναι το κοστούμι του.

«Δε θέλουμε ένα κομμάτι από την πίτα,
θέλουμε ολάκερο το φούρνο…να γίνει αποκαΐδια!»

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους στη Στοκχόλμη!

Εδώ και πέντε νύχτες κόσμος στη Στοκχόλμη και στα προάστια έχει κατέβει στους δρόμους για να εκφράσει μαχητικά την αντίστασή του στις αδικίες του συστήματος και στην κοινωνία γέννημα-θρέμμα τους. Μετά από χρόνια τραμπουκισμών από πλευράς των μπάτσων, των σχολείων, των νηπιαγωγείων κι άλλων κρατικών θεσμών, η δολοφονία ενός ηλικιωμένου άντρα απ’ την αστυνομία στο προάστιο του Χάσμπυ πυροδότησε την έκρηξη.

Νύχτα τη νύχτα, εξαγριωμένος κόσμος παίρνει τους δρόμους και εξεγείρεται ενάντια σε καθετί που τον καταπιέζει και εκμηδενίζει τη ζωή του. Έτσι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε νυχτών, στην πόλη και στην περιφέρεια της Στοκχόλμης πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις με πέτρες ή φωτιά εναντίον τεσσάρων αστυνομικών τμημάτων, νηπιαγωγείων και σχολείων. Περίπου 100 αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν, ενώ οι μπάτσοι δέχτηκαν βροχή από πετρίδια.

Για εμάς, αυτές δεν είναι άμυαλες ταραχές απόγνωσης, αλλά αποτελούν στοχευμένες επιθέσεις εναντίον διαφόρων μορφών εξουσίας. Μιας εξουσίας που από την πρώτη νιότη υποχρεώνει τους ανθρώπους σε κάθε είδος παραγωγικότητας, απ’ το προνήπιο μέχρι το σχολείο. Από τους καταναγκασμούς της εξωτερικής εμφάνισης ως το ζήτημα της στέγασης και της δουλειάς. Μιας εξουσίας που πασχίζει να συμπιέσει οποιεσδήποτε σκέψεις ανταρσίας μέσα στα ήθη του βολέματος. Σε τελευταία όμως ανάλυση αυτό το γαμημένο σύστημα δεν έχει χώρο για όλους, όσο καλά ραμμένο κι αν είναι το κοστούμι του. Γι’ αυτό και δε μας εκπλήσσει το γεγονός ότι τώρα σκάσανε μύτη και τα ντιμπέιτ περί αποτυχημένης ένταξης, φτωχής εκπαίδευσης και χαμηλών προσδοκιών για ανεύρεση εργασίας του κόσμου από τα προάστια. Τούτες οι συζητήσεις όμως δεν είναι δικές μας, αφού εμείς μπορούμε να κάνουμε τόσο χωρίς τις κρατικές «επιδοτήσεις» που παίρνουν τη μορφή της ένταξης, της εκπαίδευσης και της εργασίας, όσο και χωρίς τις «επιδοτήσεις» που παίρνουν τη μορφή της παρακολούθησης και αστυνόμευσης, κι οι οποίες δε σημαίνουν τίποτα παραπάνω από κοινωνική ειρήνευση.

Η καταστολή και η ειρήνευση είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, αυτού της κάλπικης ελευθερίας.

Η καθαρή εικόνα της σουηδικής κοινωνικής πρόνοιας άρχισε να λερώνεται! Επιτέλους! Σε μια τόσο ειρηνευμένη χώρα όπως η Σουηδία, όπου ακόμα και η DIY σκηνή παίρνει κρατικές επιχορηγήσεις ώστε να αγοράσει από τους δήμους τα κατειλημμένα σπίτια προκειμένου να διατηρηθεί η «κοινωνική συνοχή» και να αποφευχθεί η αντίσταση, η μόστρα τσαλακώθηκε και άρχισε να αναδύεται η μπόχα του κρατικού ρατσισμού, των καθημερινών τραμπουκισμών, κι ακόμη, η επί ημέρες αδιανόητα υποκριτική μιντιακή προπαγάνδα σχετικά με τους αποκαλούμενους «αστικούς παρίες».

Κάθε εξεγερτική πράξη που φτύνει κατάμουτρα το σύστημα μας δίνει χαρά! Άλλωστε, είμαστε όλοι κι όλες μας φυλακισμένοι/-ες σε ένα κλουβί που φέρει το όνομα δημοκρατία! Μισούμε το κράτος και τους υποστηρικτές του.

Αλληλεγγύη σε όλους τους εξεγερμένους!
Χαιρετισμούς και δύναμη στους ταραχοποιούς στη Σουηδία!

αναδημοσίευση από το Contra Info