Daily Archives: June 14, 2013

Η καθημερινότητα της καταστολής στην Ελλάδα: Χλόη & Ιλιριάνα

 

clipboard03_10
Πηγή: alfavita.gr, άρθρο του Κ. Ζαφειρόπουλου στην Εφημερίδα των Συντακτών
Τις «μάζεψαν» από το κέντρο της πόλης, τις οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα, τις πέταξαν σε ένα κελί, τις γύμνωσαν, τις χλεύασαν, τους αρνήθηκαν το δικαίωμα δικηγόρου και μεταφραστή μέχρι να τους απαγγείλουν κατηγορίες για απείθεια, εξύβριση και αντίσταση κατά της αρχής. Η Χλόη είναι Ελληνογαλλίδα φωτογράφος και η 23χρονη Ιλιριάνα, φοιτήτρια από την Ολλανδία. Το αδίκημά τους; Πρώτον, είναι ξένες και δεύτερον, τόλμησαν να γυρίσουν ένα μίνι ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο ακαδημαϊκής ερευνητικής εργασίας, με θέμα «Φιλοξενία και μετανάστευση στην Ελλάδα».
Ηταν βράδυ της Πέμπτης 23 Μαΐου 2013. Πεδίον του Αρεως. Μια ομάδα 4 νέων ανθρώπων, δύο γυναικών και δύο αντρών (3 φοιτητές από την Ολλανδία και μια Γαλλίδα) βγάζει φωτογραφίες και γυρίζει πλάνα. Τέσσερις αστυνομικοί τους σταματάνε και τους ελέγχουν τις τσάντες, όπου είχαν τα φωτογραφικά τρίποδα. Ο έλεγχος κρατάει πάνω από μια ώρα. Τους ζητάνε τα διαβατήρια και μόνο η μία δεν το έχει μαζί της.

 

Τα παιδιά αναρωτιούνται στα αγγλικά γιατί κρατούνται. «Γάμησέ μας, πείτε μας, πόσο καιρό είστε στην Ελλάδα;» ήταν η απάντηση… Μετά από λίγη ώρα καταφτάνουν άλλοι 22 αστυνομικοί! «Τους μετρήσαμε έναν προς έναν. Προσπαθούσαν να μας τρομοκρατήσουν χτυπώντας στρατιωτικά τις μπότες τους μπροστά μας, μας πλησίαζαν απειλητικά, χαμογελούσαν ειρωνικά και φώναζαν: Γαμώ την πουτάνα σας, άντε να ρίξουμε κάνα ξύλο. Πίστευαν ότι δεν καταλαβαίνουμε ελληνικά, όμως εγώ ξέρω πολύ καλά», μας εξηγεί στα ελληνικά η Χλόη που μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα σε Ελλάδα και Γαλλία, συνεργαζόμενη με δημοσιογράφους και από τις δύο χώρες.

Continue reading

Fear and loathing in São Paulo

guiliana-vallone

Αναδημοσίευση από http://www.folha.uol.com.br

Claire Rigby describes the nightmare scenes she lived through in last night’s protest, as well as a society grappling with the idea of protest itself. Above, Folha’s own Giuliana Vallone, shot in the face with a rubber bullet.

By Claire Rigby

I took my press card to the demonstration in São Paulo last night, seeing a row of people handcuffed on the TV as I left, and hearing news of mass arrests before the demonstration had even begun. I thought if I got into trouble, it might just help. I needn’t have taken it: it wouldn’t have helped.

As I left the house, a reporter from the magazine Carta Capital had already been arrestedarbitrarily along with dozens of other people. By the end of the night, the fourth in a series of escalating protests over an increase in public transport fares here in Brazil, around 200 people had been arrested and dozens of people injured by police, who shot repeatedly and indiscriminately into the peacefully protesting crowd with smoke bombs, tear gas and rubber bullets, chasing protesters through the streets for miles, and striking fear and loathing into those who witnessed their actions. Among the injured were 7 journalists from this newspaper, Folha de S.Paulo, two of whom were shot in the face with rubber bullets. And me. I was shot in the hand with a canister of either smoke or teargas at Praça Roosevelt, minutes after joining the demonstration. (My eye-witness account of police brutality and bullying of protestors is below.)

Continue reading

ΕΡΤ: Δούρειος ίππος ενόψει…

003Αναδημοσιεύουμε από την katalipsiesiea  την προκήρυξη της Συνέλευσης εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών ΜΜΕ, καθώς θεωρούμε ότι περιγράφει με ακρίβεια την κατάσταση στην οποία περιέρχεται ο διεκδικητικός αγώνας των εργαζόμενων της ΕΡΤ:

ΝΑ ΜΗ ΔΕΧΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ

Βρισκόμαστε στο τέταρτο 24ωρο ενός μεγάλου αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ που είναι σε πλήρη εξέλιξη μετά την πραξικοπηματική και «ετσιθελική» απόφαση-διαταγή της κυβέρνησης να ρίξει «μαύρο» στη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Από τη στιγμή που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Κεδίκογλου ανακοίνωσε σε ένα απόγευμα ότι 2.656 εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο, συμπληρώνοντας τον μακρύ κατάλογο των απολυμένων στον κλάδο των ΜΜΕ, του 1,3 εκατομμυρίου των ανέργων του μνημονίου, το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής κατακλύστηκε από χιλιάδες κόσμου: εργαζόμενοι στη βιομηχανία των ΜΜΕ, σωματεία από εκατοντάδες κλάδους, συνελεύσεις γειτονιάς, αλληλέγγυοι πολίτες δίνουν δυναμικό παρών πρωί-βράδυ διαμορφώνοντας ένα σκηνικό διεκδίκησης, πίεσης και αντίστασης που είχαμε αρκετό καιρό να δούμε στη μνημονιακή Ελλάδα…

Όλη αυτή η αγωνιστική κινητοποίηση, σε συνδυασμό και με τη διεθνή κατακραυγή, έχει ήδη προβληματίσει την ηγεσία της κυβέρνησης για το ενδεχόμενο να πάρει μεγάλες διαστάσεις που θα είναι δύσκολο, ή θα επιφέρει δυσανάλογο κόστος, να ελεγχθούν και να μετριαστούν.Ήδη αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται ο δούρειος ίππος μιας «απεργοσπαστικής ΕΡΤ». Μιλάμε για ένα μεταβατικό σχήμα που είναι στα σκαριά, σύμφωνα με το οποίο θα πεταχτεί το «τυράκι» των δίμηνων συμβάσεων σε δημοσιογράφους της ΕΡΤ (και όχι μόνο), με την υπόσχεση της εξασφάλισης μιας θέσης στη σχεδιαζόμενη ΝΕΡΙΤ. Ένα εγχείρημα που θα υπάγεται απευθείας στο Υπ. Οικονομικών.

Continue reading

Για τα κέντρα κράτησης μεταναστών

stratopedaforwebfpxmfx

 

 

Αναδημοσιεύουμε από το indymedia  την εισήγηση της πρωτοβουλίας συντρόφων/συντροφισσών no lager. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση πέρα από τις διαφωνίες μας, όπως για παράδειγμα την αντι-ιμπεριαλιστικής κατεύθυνσης διολίσθηση στο σημείο που αναφέρεται η (υποτιθέμενη) “νεοαποικιακή εποχή”

Τα κέντρα κράτησης μεταναστών ως δομή πληθυσμιακής διαχείρισης

Τα κέντρα κράτησης όπως εμφανίζονται στην εποχή μας, ως κέντρα κράτησης μεταναστών, αποτελούν χώρους όπου άντρες, γυναίκες και παιδιά στερούνται την ελευθερία τους για ένα χρονικό διάστημα που ποικίλει από λίγους μή­νες μέχρι 18 ή και περισσότερους. Επίσημα ή ανεπίσημα, λιγότερο ή περισσότερο οργανωμέ­να, τα κέντρα κράτησης είναι χώροι όπου εκτο­πίζονται, για διοικητικούς λόγους, μέλη συγκε­κριμένων πληθυσμιακών ομάδων. Κοινωνικών ομάδων που παράγονται εντός του κυρίαρχου λόγου ως επικίνδυνες για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, τη δημόσια υγεία και την κοινωνική συνοχή. Που στιγματίζονται ως βάρβαρες και απολίτιστες, ως εισβολείς που απειλούν την εθνική και φυλετική καθαρότητα, ως άχρηστο περίσσευμα το οποίο παρασιτεί και επιβαρύνει το κοινωνικό σώμα. Στις μέρες μας, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συμπυκνώνονται, κατά κύ­ριο λόγο, στη φιγούρα του παράνομου μετανά­στη.

Τα κέντρα κράτησης, ως πολύ συγκεκριμένη τεχνολογία πληθυσμιακής διαχείρισης, επα­νεμφανίζονται μαζικά σε όλον τον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο (αλλά και στην περιφέρειά του) τα τελευταία 20 χρόνια ως αναπόσπα­στο κομμάτι των πολιτικών για τον έλεγχο, τη ρύθμιση και την πειθάρχηση των ποικίλων με­ταναστευτικών ροών, είτε σε τοπικό/ εθνικό επίπεδο, είτε σε ευρύτερο/ διακρατικό. Των πο­λιτικών για τη διαχείριση μιας ανθρώπινης κινη­τικότητας που συνεχίζεται να παράγεται μαζικά σε όλη την καπιταλιστική περιφέρεια, αλλά και εντός της καπιταλιστικής δύσης. Άλλοτε στη βάση της ανάγκης, όπως αυτή προκύπτει από τις εντεινόμενες πολεμικές και “αναπτυξιακές” επεμβάσεις της “δύσης” και την πληθώρα των αυταρχικών καθεστώτων, άλλοτε στη βάση της επιθυμίας για μια καλύτερη ζωή, πιο συχνά με μια μίξη αυτών των δύο. Ο έλεγχος αυτής της κινητικότητας, ώστε να περιοριστούν οι κίνδυ­νοι για ένα ευρύ πεδίο σχέσεων εξουσίας και να πολλαπλασιαστούν οι δυνατότητες για μια προσοδοφόρα -υλική και ιδεολογική- αξιοποίη­σή της, είναι πάγιο ζητούμενο για την καπιτα­λιστική διακυβέρνηση. Η προστασία της πολιτι­κής συγκρότησης του έθνους κράτους, η (ανα)συγκρότηση και θωράκιση της ταυτότητας του δυτικού ανθρώπου-πολίτη ως ανώτερου ανθρώπου, φορέα πολιτισμού, επιθυμιών και δικαιωμάτων, η εξυπηρέτηση των απαιτήσεων του παγκόσμιου καπιταλισμού για φθηνή, ευέ­λικτη και πειθαρχημένη εργασία, η υποκειμενο­ποίηση των ίδιων των μεταναστών ως φοβισμέ­νων, ενοχικών και πειθήνιων υποτελών και η απενεργοποίηση των δυνατοτήτων αγώνα που κουβαλούν μαζί τους, συγκροτούν έναν κορμό βασικών στόχων για τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές.

Continue reading

Το (γυναικείο) σώμα ως πεδίο μάχης στην εξέγερση στην Αίγυπτο

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=pXLgOFZ2HQA[/youtube]

Sherene Seikaly, director of Middle East Studies Center, talks about how the Egyptian state’s production of the body as a terrorized and passive political subject inspired people to take their lives in their hands and revolt.

Βραζιλία: Βαθαίνει η κρίση, μαζικές διαδηλώσεις/ταραχές για τα εισιτήρια

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=4mDx1v26koQ[/youtube]

Δες και εδώ

Από τον αστικό τύπο:

Police arrested 25 demonstrators after clashes Tuesday in the streets of Brazil’s largest city, protest organizers said. Under heavy rain, thousands of demonstrators took to the streets to protest planned increases in public transportation fares in Sao Paulo. The protests were led by a group known as Free Fare, which advocates free or cheaper public transportation. Police in riot gear clashed with protesters and set off tear gas and used rubber bullets to disperse them. Some demonstrators turned violent, damaging a metro station and setting fire to several public buses in one of Sao Paulo’s busiest streets. This is the third time the group, mostly composed of young protesters, has taken to the streets. Tuesday’s demonstration was the most violent one so far. In a post on Free Fare’s official blog, one of the group’s members, Daniel Guimaraes Terschitsch, accused police of starting the violence. Police officials didn’t immediately respond to a request for comment. Transportation authorities in Sao Paulo recently increased bus and metro fares from 3 reais (about $1.40) to 3.20 reais (about $1.50).