Από τον αστικό τύπο:
Ανένδοτος στις εξαγγελίες για την ανάπλαση του πάρκου Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη. παραμένει ο Ερντογάν, παρά τις διαδηλώσεις που συνεχίζονται με αμείωτη ένταση στην πλατεία Ταξίμ.
Δίνοντας μια πρόγευση της στάσης που πρόκειται να κρατήσει, ο Ερντογάν τόνισε, , ότι δεν θα υποχωρήσει στο θέμα των σχεδίων για την πλατεία Γκεζί, ανακοινώνοντας ότι θα υλοποιηθεί κανονικά, με σεβασμό στο περιβάλλον, την τουρκική ιστορία και κουλτούρα.
Ο Ερντογάν έκανε ακόμα λόγο για «κατάχρηση των αιτημάτων των πολιτών που έχουν οικολογικές ευαισθησίες» προσθέτοντάς ότι όσοι συμμετέχουν σε αυτές «προσπαθούν να εμποδίσουν το έργο της κυβέρνησης».
Ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε μεταξύ άλλων: “Επιμένω ότι μεταξύ των διαδηλωτών υπάρχουν εξτρεμιστές που έχουν διασυνδέσεις με την τρομοκρατία και με την επίθεση εναντίον της Αμερικάνικής Πρεσβείας στην Τουρκία”.
Στο λόγο του μετά την επιστροφή του είπε: “Πρέπει να σταματήσουν άμεσα οι διαδηλώσεις που έχουν εκφυλιστεί σε ανομία και βανδαλισμούς”.
To CNN εκ νέου προσπαθεί να συνετίσει τον Ερντογάν, καθώς η σημασία της σταθερότητας στην Τουρκία είναι μεγάλη για τη Διεθνή του κεφαλαίου:
“Let us go, let’s crush Taksim”. What is mainly annoying here is the attitude of the PM. He just stopped and let them repeat this for many times. Tayyip Erdoğan, who is obligated to ensure the unity of 76 million people, divides the country into two groups: ‘us’ and ‘them’. Him ending his speech with the following words “We’re all going to go home from here, peacefully” is actually an allusion to his supporters position. Thusly he refers to his power on those peoples opinions and actions, which is horrifying for the future of our country. He threatened his people before, and he still keeps on.
Την ίδια ώρα όμως, και ακριβώς λόγω αυτών των δηλώσεων, το χρηματιστήριο της Τουρκίας κατακρημνιζόταν και το spread δανεισμού, το μέτρο που έχουν συμφωνήσει οι καπιταλιστές ότι δείχνει ποια είναι η θέση ενός κράτους στο διεθνή ανταγωνισμό, αυξανόταν. Το νόμισμα έπεφτε σε σχέση με το δολλάριο.
Το “στοίχημα” του κράτους είναι πλέον η φθορά του κινήματος, η επιβολή της αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας και η καταγραφή όσων θεωρεί πιο ενεργούς και πιο επικίνδυνους. Εδώ εντάσσεται και ο μπανάλ διαχωρισμός που έκανε ο Ερντογαν μεταξύ “ειρηνικών” διαδηλωτών και “τρομοκρατών”.
Continue reading →