Daily Archives: June 3, 2013

Τουρκία, 4η μέρα: γενίκευση, αλλά και σημείο καμπής

Ποιο σημείο της Τουρκίας δεν έχει επηρεαστεί;BLysNL3CEAAm-L-.jpg-large

Παραλειπόμενο από χθες: Τα γραφεία του AKP στην Ιζμίρ, στις φλόγες:

971820_463312883760233_1864223246_n

Ο Ερντογάν ξανάρχισε το τραγούδι “απειλώ με εμφύλιο”, στην πράξη όμως συνεχίζει να καταστέλει το κίνημα στην Ιστανμπούλ και προσπαθεί να καταστείλει όσο μπορεί το κίνημα στην Άγκυρα και στην Ιζμίρ για να μην εδαφικοποιηθούν και να μην πλησιάζουν οι διαδηλωτές τα κυβερνητικά και κομματικά κτίρια. Το ύφος του πάντως είναι “απολαυστικό” (ενεργοποίησε τους υποτιτλους αν δεν ξέρεις τουρκικα):

Continue reading

H εξέγερση της γενιάς που μεγάλωσε με τον Ερντογάν

6_3

Αναδημοσίευση από rednotebook

Η έμφαση σε ορισμένα σημεία είναι δική μας:

Το Ταξίμ είναι η εξέγερση της γενιάς που μεγάλωσε με τον Ερντογάν
Συνέντευξη με τον Φώτη Μπενλισόι

Continue reading

Κ. Σακκάς: 30 μήνες “προφυλακισμένος”, απεργία πείνας από αύριο 4/6

551573

 

 

[…]Είναι γεγονός πως το πολιτικό σύστημα, διανύει μεταπολιτευτικά την κρισιμότερη και ασταθέστερη περίοδο, εξαιτίας των εγχώριων συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Είναι επίσης γεγονός πως η καταστολή και γενικά η αυταρχική στάση του κράτους, είναι το “τελευταίο χαρτί” που έχει στα χέρια του, προκειμένου να διασφαλίσει την υποτελή κοινωνική ειρήνη και το να αποτρέψει, η γενικευμένη αντίδραση να εκφραστεί με οργανωμένες και ουσιαστικότερες εξεγερτικές μορφές.
Ο ίδιος ο υπουργός οικονομικών έχει ομολογήσει πως πρώτη φορά καλείται κυβέρνηση να εφαρμόσει τόσο ακραία μέτρα σε περίοδο ειρήνης.
Οι νόμοι οι οποίοι ανέκαθεν εκφράζανε τη βούληση των ισχυρών, σήμερα δεν αρκούν για τους πολιτικούς εκπροσώπους του συστήματος μπροστά σ’ αυτά που καλούνται να διεκπεραιώσουν υπηρετώντας το.[…]

[…]Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απ’ αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, της κατάργησης των εργασιακών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντας τους ως λαθραίους. Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης…
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου…[…]

Η ανακοίνωση της απεργίας από τον ίδιο:

Στις 4/12/10 συλλαμβάνομαι μαζί με τον σύντροφο Αλέξανδρο Μητρούσια στη Νέα Σμύρνη εξερχόμενος από ενοικιαζόμενη αποθήκη, στο εσωτερικό της οποίας βρίσκεται οπλισμός.
Έχω παραδεχτεί από την πρώτη στιγμή τη σχέση μου με τον χώρο αυτό, όπως επίσης και με τα όπλα που βρέθηκαν. Έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμή ότι είμαι αναρχικός και ότι η παρουσία μου στον συγκεκριμένο χώρο σχετίζεται με την πολιτική μου ταυτότητα και τις επιλογές που αυτή συνεπάγεται.

Continue reading

Νέα δολοφονία συνδικαλιστή στη Ν. Αφρική, αυτή τη φορά του NUM

SAFRICA-LONMIN/

Πριν από 20 μέρες είχε δολοφονηθεί συνδικαλιστής του AMCU.  Η δολοφονία έγινε κοντά στην πόλη Μαρικάνα, που πέρυσι η αστυνομία είχε δολοφονήσει περίπου 50 εργάτες κατά τη διάρκεια μιας απεργίας. Το φόντο πίσω από τις δολοφονίες είναι μια πολύ σκληρή σύγκρουση μεταξύ των δύο σωματείων, το NUM εμφανίζεται περισσότερο φίλα προσκείμενο στα αφεντικά και έχει στενούς κομματικούς δεσμούς με το κυβερνόν κόμμα.

Ενημέρωση από την Gezi Commune

946704_10151768028831844_171291667_n

Αναδημοσίευση από το risinggalaxy

“Πλατεία Ταξίμ, 2 Ιουνίου 2013″

Ούτε ο πιο ταλαντούχος συγγραφέας του κόσμου, ακόμη και με κούπες καφέ και σωρούς πακέτων από τσιγάρα, δεν θα μπορούσε να είναι αρκετά καλός ώστε να περιγράψει αυτό που συμβαίνει εδώ, πώς θα μπορούσα εγώ;

Απίστευτο.

Δεν είμαι σίγουρος ούτε για το πώς να σας πω την ιστορία, πώς να κάνω μια περίληψη.

Πολύ σύντομα: Ξεκίνησε ως διαμαρτυρίες, μετά έγινε κίνημα αντίστασης, έπειτα η αντίσταση διαδόθηκε σε πολλές πόλεις της Τουρκίας, και μετά, η ρίζα όλου αυτού, το Gezi Park στην Ταξίμ, έγινε η “Gezi Commune ’13″.

Μια πραγματική κομμούνα. Αναρχική ουτοπία – χωρίς κράτος, χωρίς οργάνωση, χωρίς βία, μόνο ελευθερία, μόνο αλληλεγγύη και άνθρωποι που παρίνουν πρωτοβουλίες.

Continue reading