Τι σημαίνει bail in? Οι τράπεζες που δεν περνάνε τα stress tests θα διασώζονται πλέον όχι από τα κράτη αλλά από τους μετόχους και τους καταθέτες τους. Τμήμα της αριστεράς θεωρεί ότι αν το μέτρο αφορά καταθέτες που έχουν πάνω από 100.000 ευρώ είναι περίπου… δίκαιο. Κούνια που τους κούναγε. To bail in θα έχει ως αποτέλεσμα να κλείσουν πολλές “μικρές” επιχειρήσεις. Πέρα από την αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα που επιταχύνει, πρόκειται για ένα μέτρο που επιταχύνει και τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου γενικότερα σε όλους τους κλάδους. Αυτό θα σημάνει άμεση αύξηση της ανεργίας, καθώς για να περάσει η οικονομία σε έναν κύκλο “ανάπτυξης” χρειάζεται χρόνος ανάμεσα στην συγκεντροποίηση, τη διαδικασία αύξησης του ποσοστού εκμετάλλευσης και το νέο κύκλο επενδύσεων, δηλαδή, τη μετατροπή της υπεραξίας σε νέα συσσώρευση, σε πρόσθετο κεφάλαιο. Χρόνος, όμως, δεν υπάρχει στο νεοφιλελευθερισμό. Τα πάντα είναι χρήμα-κεφάλαιο, πόσο μάλλον ο χρόνος. Εδώ ακριβώς έρχεται και ταιριάζει τέλεια το μέτρο για τη δυνατότητα δημιουργίας mini jobs. Εξάλλου έχει χρησιμοποιηθεί στη Γερμανία όπως είχαμε αναφέρει στο post με τίτλο Το μέλλον της ανάπτυξης (τελικά το μέλλον αυτό ήταν πολύ κοντά…) και όπως λέει ο κλασικός Έλλην: εδώ δεν έχουμε κράτος, στη Γερμανία όμως… Τα mini jobs είναι η άμεση, ακαριαία αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης που απαιτείται για να επιταχυνθεί η διαδικασία προς την “ανάπτυξη” και η λείανση της εκθετικής καμπύλης αύξησης της ανεργίας. Η ενσωμάτωση πλέον σημαίνει μισθός κάτω από τα όρια της φτώχειας, τα οποία φυσικά θα αλλάξουν και δε θα τρέχει τίποτα (το όριο της φτώχειας είναι δυναμικό μέγεθος, αποτελεί το ιστορικά καθορισμένο επίπεδο αναπαραγωγής της εργατικής τάξης).

Υπάρχει όμως ένα μικρό προβληματάκι.

Ότι η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης δεν αρκεί από μόνη της (παρότι είναι αναγκαία) για να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος. Απαιτείται, πέρα από την ανανέωση της διαδικασίας απόσπασης σχετικής υπεραξίας και η κοινωνική σταθερότητα, δηλαδή, ένα περιβάλλον στο οποίο η ταξική πάλη θα μπορεί να ενσωματωθεί στην καθημερινότητα της αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Επειδή δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για το νεοφιλελευθερισμό όπως είπαμε, το πιο πιθανό είναι αντί για ανανέωση σταθερού κεφαλαίου, πόσο μάλλον για επεκτατικές επενδύσεις σε νέα μέσα παραγωγής, η σχετική υπεραξία να αυξηθεί με τη χρήση νέων, ακόμη πιο σύνθετων χρηματοπιστωτικών προιόντων, ανοίγοντας το δρόμο για νέες φούσκες και πάρτυ βραχυπρόθεσμα και νέες συντριβές μεσοπρόθεσμα. Η κοινωνική σταθερότητα που επίσης δε φαίνεται στον ορίζοντα μάλλον πάει να επιλυθεί με αύξηση του πληθυσμού της αστυνομίας, των σεκιουριτάδων, κάθε λογής μπάτσων και χαφιέδων, με την ακόμη μεγαλύτερη δαιμονοποίηση των μεταναστών και των αναρχικών και με το νέο έργο που έρχεται προσεχώς σε κάθε τηλεόραση, τη δαιμονοποίηση της Αριστεράς, όχι μόνο ως κομματικού μηχανισμού ή ιδεολογίας, αλλά τη δαιμονοποίηση του κάθε “αριστερού”, δηλαδή το δομικό διαχωρισμό της κοινωνίας σε επιθυμητούς και ανεπιθύμητους.

Μέχρι να τους σκάσει στα μούτρα όλο αυτό, σε τούρκικο στυλ, ή σε βραζιλιάνικο, ή σε αιγυπτιακό ή …