Στην Τουρκία ο πολιτικός φετιχισμός έλαβε τέλος. Όλες οι μανούβρες τελείωσαν και τώρα μιλάει η άμεση βία του κράτους, η καταστολή των πάντων. Ότι επιμένει να κινείται καταστέλλεται, μια εικόνα που δείχνει την “παντοδυναμία” του κράτους, μια εικόνα που ταυτόχρονα απονομιμοποιεί το κράτος, το μετατρέπει σε αυτονομημένη δύναμη, σε δύναμη που επιβάλλει πλέον το ταξικό ανήκειν στο προλεταριάτο ως εξωτερικό καταναγκασμό. Η διεκδίκηση για “δημοκρατία”, δηλαδή για την προ κρίσης κατάσταση της δημοκρατίας ηττάται οριστικά. Η δημοκρατία είναι αυτή που υπάρχει στην Τουρκία, η δημοκρατία των TOMA, των πλαστικών σφαιρών, των δακρυγόνων, των συλλήψεων και (μέχρι νεωτέρας) μερικών δολοφονιών.

Στην Τουρκία τα δέντρα (που δεν είναι ψεύτικα χριστουγεννιάτικα) τα πυρπολεί η αστυνομία. Η αστυνομία ρίχνει καυστικά χημικά μέσα από τις αντλίες νερού, εισβάλλει στα ξενοδοχεία που φιλοξενούν διαδηλωτές, επιτίθεται σε γιατρούς και αυτοσχέδιες σκηνές για πρώτες βοήθειες, η εισβοή της στο πάρκο έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν οι γονείς τα παιδιά τους, παιδιά τραυματίζονται:

Την ίδια ώρα στην Άγκυρα, χιλιάδες στους δρόμους έτοιμοι να συγκρουστούν σε μια μάχη που όλοι αντιλαμβάνονται ότι είναι μια μάχη “χωρίς αύριο”:

Κι ενώ η επίθεση λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις υπάρχουν πληροφορίες για χιλιάδες ανθρώπων που πορεύονται προς την Taksim:

αλλά και για χιλιάδες που οδεύουν προς το κέντρο της Άγκυρα.

Περιμενουμε να δούμε τι θα κάνει ο κόσμος της εξέγερσης, αν οδοφράγματα σαν αυτό θα γεμίσουν ολόκληρη την Τουρκία:

Συγκρούσεις εχθές σε πολλούς δρόμους και στενά στην Άγκυρα. Η καταστολή εντείνεται αλλά και ο κόσμος δεν μένει άπραγος. Όλα αυτά στο φόντο των συνεχών απειλών από τον Ερντογάν, απειλών που θα πάρουν τη μορφή των αντιδιαδηλώσεων το σαββατοκύριακο. Ο Ερντογάν εκτός τόπου και χρόνου έκανε μια συνάντηση με άσχετους τύπους και ανακοίνωσε δια μέσου ενός φερεφώνου του ότι “το σκέφτονται για δημοψήφισμα” αλλά μόνο αν και όταν έχουν φύγει οι διαδηλωτές από Gezi-Taksim. Η αστυνομία τους πιέζει όσο περισσότερο μπορεί με συνεχείς ρίψεις δακρυγόνων, σωματικούς ελέγχους σε κάθε περαστικό κτλ, αλλά προς το παρόν δε φαίνεται η απομαζικοποίηση να είναι τέτοια που να απονομιμοποιεί την ύπαρξη της κατάληψης. Αυτές οι κινήσεις “διαλόγου” από την πλευρά Ερντογάν γίνονται για να “ικανοποιηθεί” η “δυτική εξουσία”, η οποία με σαφείς δηλώσεις του ζητάει ουσιαστικά να κάνει πίσω για το πάρκο. Όμως ούτε η “Αλληλέγγυα Ταξίμ” δεν αποδέχεται ότι αυτή η συνάντηση αποτελεί διαπραγμάτευση για οτιδήποτε (δες εδώ). Η καταστολή όμως μπορεί να ανατροφοδοτήσει την ένταση. Φωτό από την αρχή των συγκρούσεων εχθές στην Άγκυρα:

As TAKSIM SOLIDARITY, we want to announce that none of our representatives have been invited and none will be participating to the meetings that will be held with Prime Minister. No meeting, while the police violence disregarding right to life so relentlessly continues in and around the Gezi Park, will produce results.

As the citizens of Turkey follow closely, a committee of representatives from Taksim Solidarity have met Deputy PM Bülent Arınç and conveyed the demands to the government through him in June 5, 2013. From this date on, there has been no statement regarding the demands, which were articulated.

Continue reading →

Chapuling in the Streets

Taksim Tahrir Sintagma Puerta del Sol Plaza de Mayo Zuccotti Square St. Paul’s. Everywhere around the world we are dancing in the streets. Dancing with rage, dancing with joy, dancing gravediggers on the graves of our masters. We are all Turks, all Greeks, all Cypriots. And now we are all chapuling, chapuling as we sing out loud our refusal to accept any more, our refusal to watch them destroy parks to make way for shopping malls, our refusal to accept their obscene injustices, refusal to sit by and let them destroy the planet, refusal to let them take our world from us, refusal to accept their stupid arrogance. So dance Istanbul, dance Ankara, dance Izmir, and the world dances with you. Cairo, Athens, Istanbul, Madrid, New York, London, Buenos Aires, Frankfurt, Cochabamba, Stockholm, and more and more and more and more and more.

John Holloway

Κουρσεύοντας στους δρόμους

Ταξίμ, Ταχρίρ, Σύνταγμα, Πουέρτα ντελ Σολ, Πλατεία Ζουκότι και Αγίου Παύλου. Παντού στον κόσμο χορεύουμε στους δρόμους. Χορεύουμε με οργή, χορεύουμε με χαρά, χορευτές που σκάβουμε το λάκκο των αφεντικών μας. Είμαστε όλοι Τούρκοι, όλοι Έλληνες, όλοι Κύπριοι. Και τώρα όλοι μαζί κουρσεύουμε, κουρσεύουμε τραγουδώντας δυνατά ότι αρνούμαστε μας να ανεχτούμε κι άλλα, αρνούμαστε να τους βλέπουμε να καταστρέφουν τα πάρκα για να κάνουν χώρο για εμπορικά κέντρα, αρνούμαστε να δεχτούμε την ύποπτη δικαιοσύνη τους, αρνούμαστε να μένουμε απαθείς ενώ καταστρέφουν τον πλανήτη, αρνούμαστε να τους αφήσουμε να μας πάρουν τον κόσμο μας, αρνούμαστε να δεχτούμε την ηλίθια αλαζονεία τους. Γι’ αυτό χόρεψε Ιστανμπούλ, χόρεψε Άγκυρα, χόρεψε Ιζμίρ και ο κόσμος ας χορέψει μαζί σας. Κάιρο, Αθήνα, Ιστανμπούλ, Μαδρίτη, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Μπουένος Άιρες, Φρανκφούρτη, Κοτσαμπάμπα, Στοκχόλμη κι αλλού κι αλλού κι αλλού κι αλλού κι αλλού κι αλλού.

Τζον Χόλογουεϊ

Κοινοτισμός, διατήρηση του ταξικού ανήκειν (αναγνώριση της ύπαρξης της κοινωνίας των πολιτών και ενσωμάτωση της από το κράτος), ελευθερία του λόγου, αντι-καταστολή: Με δυο λόγια, “δημοκρατία”. Μόνο που η διεκδίκηση της δημοκρατίας βρίσκεται πλέον ταυτόχρονα σε παροξυσμό και σε κρίση…  

Άκου εδώ την περιγραφή ενός από τη νεολαία του Σύριζα σχετικά με την “Κομμούνα της Ταξίμ”.

Κι εδώ αποσπάσματα ενός άρθρου γραμμένου από μια χαρακτηριστική (θεωρούμε εμείς) συμμετέχουσα στο κίνημα (η έμφαση δική μας):

Signs everywhere say that “nothing is for sale in the park.” Food, masks, medical and other supplies, clothes, etc. are distributed free of charge.

After talking to the park protesters for days here is a very quick compilation of the main complaints and reasons people say brought them to the park:

1- Protesters say that they are worried about Erdogan’s growing authoritarian style of governance. “He thinks we don’t count.” “He never listens to anyone else.” “Why are they trying to pass laws about how I live? What’s it to him?”

Erdogan’s AKP party won the last election (its third) and is admittedly popular with many sectors of society, including some who are now in the Park have voted for him. It has accomplished many good things for the country through a program of reform and development. Any comparisons with Mubarak and pre-Tahrir 2011 Egypt are misplaced and ignorant. The country is polarized; it is not ruled by an unelected autocrat.

However, due to the electoral system which punishes small parties (with a 10% barrier for entrance to the parliament) and a spectacularly incompetent opposition, AKP has almost two-thirds of the deputies in the parliament with about 50% of the vote. Due to this set up, they can pass almost any law they want. People said to me “he rules like he has 90%.”

Continue reading →

Οι διαδηλωτές στην πλατεία Taksim γράφουν στο σώμα τους την ομάδα αίματος τους σε περίπτωση που τραυματιστούν…

Λίγο μετά τις 8 ξεκίνησε η επίθεση στο Gezi. Επίθεση με όλους τους τρόπους: δακρυγόνα, κρότου λάμψης, ΤΟΜΑ με νερό υπό πίεση, ξύλο. Υπάρχουν πολλές αλλά ασαφείς αναφορές για πολλούς τραυματίες αλλά και σοβαρά τραυματίες. Οι σκηνές στο Gezi πήραν φωτιά, έγινε ολική επίθεση με στόχο να καθαρίσει εντελώς το πάρκο. Διαρκώς γινονται συγκρούσεις στην πλατεία Taksim και με μολότωφ πλέον. Μετά τις 11 ο κόσμος από το Gazi άρχισε να κατευθύνεται στην πλατεία Taksim.

Εντωμεταξύ, τεράστιο πλήθος πορεύεται στην Άγκυρα:

Νωρίτερα:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=M5JhwFI_yqo[/youtube]

Η αστυνομία “καθάρισε” την πλατεία Ταξίμ με μια μαζική κατασταλτική επιχείρηση “σκούπα” τραυματίζοντας αρκετούς διαδηλωτές. Στο διαδίκτυο αναπτύσσεται ισχυρή προβοκατορολογία, λες και η αστυνομία ή το κράτος μπορεί να δικαιολογήσει την καταστολή με κάποιες μολότοφ που έπεσαν στην αρχή. Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι τα διεθνή μέσα επιλέγουν να επικεντρώσουν στο ερώτημα: “πρόκειται για προβοκάτορες;”. Αυτός είναι ο φετιχοποιημένος τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται η σύγκρουση: Οι διαδηλωτές ή το κράτος δρουν εκτός νόμου;” Είναι η αποκορύφωση του φετιχισμού της δημοκρατίας. Η προσήλωση μέρους του κινήματος στην “ειρηνική διαμαρτυρία” είναι ένδειξη του σταδίου που βρίσκεται η κατάσταση στην Τουρκία αυτή τη στιγμή. Πολιτικά, ο Ερντογάν προσπαθεί όψιμα να μετατρέψει την εξέγερση που είχε απλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα ξανά στην αρχική της έκφραση, σε διαμαρτυρία ενάντια στην ανάπλαση του πάρκου. Οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μάλλον μικρές, προβλέπεται απλώς συνεχώς αυξανόμενη ένταση της καταστολής.

Οι μπάτσοι μπορεί να μην εισέβαλλαν στο Gezi αλλά το έπνιξαν στα δακρυγόνα δίνοντας ένα σήμα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Στη συνέχεια επιτέθηκαν στα γραφεία του SDP και συνέλαβαν 70 άτομα σύμφωνα με τις πληροφορίες (άλλες κάνουν λόγο για 40) και μεταξύ αυτών τους τραυματίες από την επίθεση. Οι διαδηλωτές έβαλαν φωτιά στα οδοφράγματα γύρω από το Gezi και έκαναν ανθρώπινη αλυσίδα την οποία διέλυσε η αστυνομία με δακρυγόνα. Τα συνδικάτα καλούν σε άμεση στάση εργασίας και υπάρχουν καλέσματα από πολλές πλευρές για να συρρεύσει κόσμος στην Taksim.

Η κατάσταση εξελίσσεται σαν χιονοστιβάδα. Η αστυνομία την πέφτει παντού: στους δικηγόρους που έχουν μαζευτεί στο δικαστικό μέγαρο, ακόμη και στη συνέντευξη τύπου που προσπαθεί να δώσει η “αλληλέγγυα Taksim”.

Το απόγευμα αναμένεται μεγάλο πλήθος, που αναγκαστικά θα δώσει τη μάχη…

Συγκρούσεις γύρω από το Gezi…

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=3Kd7yCJ4BWo[/youtube]

Μπορεί η Ιστανμπούλ να είναι η ομορφότερη πόλη του κόσμου, καθώς η αστυνομία δεν επιτίθεται στο Gezi όμως σε άλλα μέρη γίνεται κάθε βράδυ χαμός. Στην Άγκυρα μόλις πριν λίγο και σήμερα, όπως και χθες ξεκίνησαν οι κρότου λάμψης και τα ΤΟΜΑ να κατευθύνονται προς τον κόσμο στην Κέννεντυ.

Στο Γκάζι επιτέθηκαν επίσης στα οδοφράγματα που έχει στήσει ο κόσμος.

Εχθές στα Άδανα ένας μπάτσος τραυμάτισε έναν άλλο κατα λάθος γιατί πυροβολούν με πλαστικές σφαίρες. Στη συνοικία Gazi  συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις. Στην Άγκυρα οι συγκρούσεις είχαν επεκταθεί και στην πλατεία Kurtuluş.

Continue reading →

“Είμαστε οι γυναίκες που ο Ερντογάν θα προτιμούσε να μένουν σπίτι…”

Οι γυναίκες στην εξέγερση γράφουν συνθήματα: “Ο έρωτας των ανδρών σκοτώνει 3 γυναίκες την ημέρα! Εξεγειρόμαστε!” και “δικό μας το σώμα, δική μας η δουλειά, δική μας  η ταυτότητα, δικά μας!”. Οι γυναίκες σβήνουν τα σεξιστικά συνθήματα που γράφονται στους τοίχους, αγωνίζονται να σταματήσουν τα εγκλήματα “τιμής” που έχουν αυξηθεί 14 φορές τα τελευταία 10 χρόνια, απαιτούν να μην περάσει ο νόμος για τις εκτρώσεις. Οι γυναίκες ειρωνεύονται τον Ερντογάν που απαιτεί από αυτές να κάνουν τρία παιδιά η κάθε μία για να έχει άφθονη εργασιακή δύναμη το κεφάλαιο να εκμεταλλεύεται:” Θα ήθελε να κάνουμε τρία παιδιά, που θα είναι σαν κι εμάς”; “Ίσως ασυνείδητα καταλαβαίνουμε ότι η επίθεση στα δικά μας δικαιώματα έπεται και φοβόμαστε την κυβέρνηση γι’αυτό, είπε η Begun, ίσως γι’αυτό ειμαστε τόσες πολλές στο δρόμο. Αυτοί (η κυβέρνηση) θέλει να μένουν οι γυναίκες σπίτι, να μην είναι ορατές στη δημόσια ζωή”. Η Ertek λέει: “Οι γυναίκες που έρχονται εδώ, ίσως είναι οι πιο ελεύθερες στην Τουρκία. Οι άλλες δεν μπορούν να έρθουν”.

Οι γυναίκες έξω από το σπίτι, στον αγώνα αμφισβητούν τον κοινωνικό τους ρόλο και την ανδρική κυριαρχία. Στέκονται σε ομάδες στα πεζοδρόμια πίνοντας μπίρες και τραγουδούν δυνατά. Οι περαστικοί στέκονται μπροστά σ’αυτό το πρωτόγνωρο θέαμα …