Στην Τουρκία ο πολιτικός φετιχισμός έλαβε τέλος. Όλες οι μανούβρες τελείωσαν και τώρα μιλάει η άμεση βία του κράτους, η καταστολή των πάντων. Ότι επιμένει να κινείται καταστέλλεται, μια εικόνα που δείχνει την “παντοδυναμία” του κράτους, μια εικόνα που ταυτόχρονα απονομιμοποιεί το κράτος, το μετατρέπει σε αυτονομημένη δύναμη, σε δύναμη που επιβάλλει πλέον το ταξικό ανήκειν στο προλεταριάτο ως εξωτερικό καταναγκασμό. Η διεκδίκηση για “δημοκρατία”, δηλαδή για την προ κρίσης κατάσταση της δημοκρατίας ηττάται οριστικά. Η δημοκρατία είναι αυτή που υπάρχει στην Τουρκία, η δημοκρατία των TOMA, των πλαστικών σφαιρών, των δακρυγόνων, των συλλήψεων και (μέχρι νεωτέρας) μερικών δολοφονιών.

Στην Τουρκία τα δέντρα (που δεν είναι ψεύτικα χριστουγεννιάτικα) τα πυρπολεί η αστυνομία. Η αστυνομία ρίχνει καυστικά χημικά μέσα από τις αντλίες νερού, εισβάλλει στα ξενοδοχεία που φιλοξενούν διαδηλωτές, επιτίθεται σε γιατρούς και αυτοσχέδιες σκηνές για πρώτες βοήθειες, η εισβοή της στο πάρκο έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν οι γονείς τα παιδιά τους, παιδιά τραυματίζονται:

Την ίδια ώρα στην Άγκυρα, χιλιάδες στους δρόμους έτοιμοι να συγκρουστούν σε μια μάχη που όλοι αντιλαμβάνονται ότι είναι μια μάχη “χωρίς αύριο”:

Κι ενώ η επίθεση λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις υπάρχουν πληροφορίες για χιλιάδες ανθρώπων που πορεύονται προς την Taksim:

αλλά και για χιλιάδες που οδεύουν προς το κέντρο της Άγκυρα.

Περιμενουμε να δούμε τι θα κάνει ο κόσμος της εξέγερσης, αν οδοφράγματα σαν αυτό θα γεμίσουν ολόκληρη την Τουρκία: