Daily Archives: May 22, 2013

behandla inte oss som djur

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=eG2LVIfBoIA[/youtube]

Μη μας αντιμετωπίζετε σα ζώα… (είμαστε κι εμείς πολίτες σαν κι εσάς)

“Όταν οι άνθρωποι δουν ότι δεν υπάρχει τίποτα πια να διεκδικήσουν θα γίνει χαμός…Θα έρθει το χάος, όπως λένε πολλοί εδώ. Δε νομίζω ότι θα είναι καλό… Οι πολύ νέοι έρχονται και με ρωτάνε: Πότε θα έρθει η επανάσταση; Στην ηλικία τους δεν ήξερα καν τι σημαίνει επανάσταση…” (στο 52ο λεπτό του video)

Τρίτη νύχτα ταραχών εχθές. Επεκτάθηκαν και σε άλλα προάστια της Στοκχόλμης… Το ντοκυμανταίρ αυτό είναι για τον αγώνα ενάντια στο κλείσιμο των κοινωνικών κέντρων. Αλλά οι διεκδικήσεις είναι “παράνομες” και η άλλη όψη αυτής της κατάστασης είναι οι ταραχές ως μορφή της σύγχρονης ταξικής πάλης.

 

Νέα κεντρικότητα της μισθολογικής διεκδίκησης: η διεκδίκηση για τον μισθό είναι αθέμιτη

Terminal-Rage

 

Η διεκδίκηση δεν δομεί πια μια σχέση με το κεφάλαιο η οποία εμπεριέχει την ικανότητα του προλεταριάτου να βρει μέσα του την ίδια του τη βάση, την ίδια του τη συγκρότηση, την ίδια του την πραγματικότητα, πάνω στο θεμέλιο μιας εργατικής ταυτότητας την οποία επιβεβαίωνε η αναπαραγωγή του κεφαλαίου μέσα στις συγκεκριμένες ιστορικές διαδικασίες της. Το προλεταριάτο αναγνωρίζει το κεφάλαιο σαν τον λόγο ύπαρξής του, σαν την ίδια του την ύπαρξη ορθωμένη απέναντί του, σαν τη μοναδική αναγκαιότητα της δικής του ύπαρξης. Το προλεταριάτο βλέπει εφεξής την ύπαρξή του ως τάξης να αντικειμενοποιείται στην αναπαραγωγή του κεφαλαίου σαν κάτι που του είναι ξένο και που οδηγείται να το αμφισβητήσει.

Απόσπασμα από το άρθρο “Η τωρινή στιγμή” που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό SIC:

Με την κρίση του «φορντιστικού καθεστώτος συσσώρευσης» και το ξεπέρασμά του μέσα στην αναδιάρθρωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής στις δεκαετίες του 1970 και ’80, η μισθολογική διεκδίκηση γίνεται βαθμιαία, μέσα στη σχέση προλεταριάτου και κεφαλαίου, αθέμιτη και ακόμα «εκτός συστήματος». Το «μοίρασμα του πλούτου», εκτός από θεμελιωδώς συγκρουσιακό ζήτημα μέσα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, έγινε και ταμπού.

Continue reading

ΜΕΒΓΑΛ: Η διεκδίκηση για τον μισθό είναι “παράνομη”

_


Απλήρωτοι για 4 μήνες, σε απεργία 26 ημέρες: Η ΜΕΒΓΑΛ αποτελεί μορφή της σύγχρονης αποτυχίας του εργατικού κινήματος να διεκδικήσει ακόμη και αιτήματα που στο παρελθόν θεωρούνταν στοιχειώδη.

( από τον αστικό τύπο):
«Έχουμε επιχειρήσει πολλές φορές να συναντηθούμε με την εργοδοσία και να συζητήσουμε επί της ουσίας για το πρόβλημα που έχει προκύψει. Ακόμη και τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας είχαμε κανονίσει»,
«Μόνο μια φορά καταφέραμε να καθίσουμε στο τραπέζι μαζί τους. Όμως η συνάντηση απέβη άκαρπη. Δεν φαίνεται να κατανοούν το πρόβλημα βιωσιμότητας που έχουμε. Συνεπώς δεν μας μένουν άλλα περιθώρια από το να συνεχίσουμε τον αγώνα μας»,συμπληρώνει σημειώνοντας ότι κάθε εβδομάδα πραγματοποιείται γενική συνέλευση με μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων ώστε να αποφασιστούν οι επόμενες κινήσεις.

Ανδρέας Σιώρης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του υποκαταστήματος της Αθήνας.

Από την πλευρά της διοίκησης δεν τους έχει γίνει κάποια γνωστοποίηση των λόγων που δεν καταβάλλονται οι μισθοί.

Continue reading

Χιλή: Ιδιωτικοποίηση πανεπιστημίων – συνεχείς ταραχές…

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=y3H9w0eHuPE[/youtube]

δες και εδώ

Ο πρόεδρος Πινιέρα προειδοποιεί πώς δεν πρόκειται να κάνει πίσω γιατί “δεν είναι δίκαιο” να παραμείνει η τριτοβάθμια εκπαίδευση κρατική. Οι αγωνιστές λένε: Δεν πρόκειται να κάνει πίσω γιατί η ιδιωτικοποίηση θα αποφέρει μεγάλα κέρδη.

Απόσπασμα από το κείμενο “Το αόρατο φράγμα“, της Théorie Communiste για την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 στην Ελλάδα:

Αν, σε πολλές χώρες, η εκπαίδευση είναι ένας ιδιαίτερα ασταθής και ανήσυχος τομέας της καπιταλιστικής κοινωνίας, αυτό δεν είναι μόνο συνέπεια των «με‐ ταρρυθμίσεων» που η αναπαραγωγή του κεφαλαίου επιβάλλει στον τομέα αυτό, αλλά και του γεγονότος ότι η ίδια η αναπαραγωγή του κεφαλαίου έχει γίνει προβληματική. Καθώς γίνεται προβληματική, δηλαδή καθώς βρίσκεται σε κρίση ως αναπαραγωγή, η αυτοπροϋπόθεση του κεφαλαίου προσδιορίζει, σε έναν πρώτο χρόνο, ως χώρο της κρίσης της τους τομείς της κοινωνίας όπου η αναπαραγωγή παίρνει μια ειδικευμένη μορφή σε σχέση με την ίδια την κοινω‐ νία. Η κρίση θίγει πρώτα απ’ όλα τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και συγκροτεί την κοινωνική κατηγορία της νεολαίας. Αυτή η κρίση της αναπαραγωγής έχει συμπυκνωθεί στους ειδικευμένους χώρους της αναπαραγωγής, προσδιορίζοντας ως κύριο φορέα της την επισφαλειοποιημένη νεολαία – μια νεολαία της οποίας οι φοιτητές παρέμειναν σε όλη τη διάρκεια του κινήματος οι κυριότεροι εκπρόσωποι [σ.τ.μ. αναφέρεται στο Δεκέμβρη του 2008]. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το φοιτητικό κίνημα υπήρξε γενικό κίνημα ταραχών.

Σουηδία: Οι ταραχές συνεχίστηκαν για 2η νύχτα…

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=koMRz3jjyi0[/youtube]

δες και εδώ

“Οι άνθρωποι δεν αντέχουν άλλο την καταστολή και αντιδρούν”, η περιγραφή της κατάστασης από έναν κάτοικο των προαστίων.

Ο πρωθυπουργός (φίλος του Σαμαρά;) τα λέει τσεκουράτα: “Κάποιες ομάδες νεαρών θεωρούν ότι μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία με τη βία. Ας είμαστε ξεκάθαροι: Δε θα ανεχτούμε τη βία. Καλώ τους γονείς των ταραξιών να βοηθήσουν για την αποκατάσταση της τάξης. Οι κάτοικοι του Husby πρέπει να πάρουν την πόλη τους πίσω

Και ο “φασίστας που δεν κρύβεται” της υπόθεσης  (από National democrats party) “αναλύει” το πρόβλημα (τι μας θυμίζουν όλα αυτά;):

Continue reading