πηγή: http://metaretriever2.wordpress.com
Στην ερώτησή μου σε τι κατάσταση είναι οι γυναίκες μου απάντησε ότι δεν είναι όμορφες και ότι τις έχουν κλεισμένες – κλειδωμένες σε δωμάτια και ότι δεν βγαίνουν ποτέ έξω. Μου είπε ότι δεν μιλούν ποτέ και ότι δεν λένε ούτε όνομα , ούτε ψευδώνυμο. Είπε ακόμα ότι τα σπίτια δουλεύουν μέρα – νύχτα , όλες τις μέρες.
Πηγαίνοντας αρκετά συχνά στη Μανωλάδα για να βρεθώ δίπλα στους πρόσφυγες εργάτες γης και να σταθώ αλληλέγγυος μαζί τους , βρέθηκα και σε ένα άλλο πλήθος προβλημάτων – καταστάσεων που συντηρούνται – απορρέουν εξαιτίας του βασικού προβλήματος.
Την Κυριακή 28/04 , κατά την διάρκεια της πορείας από τη Μανωλάδα μέχρι το αστυνομικό τμήμα της Βάρδας (4klm περίπου) είχα την ευκαιρία να μιλήσω με αρκετούς πρόσφυγες – εργάτες γης.
Κάποια στιγμή ρωτάω έναν μπαγκλαντεσιανό συνοδοιπόρο
– ”Ρε φίλε , εσείς εδώ , που γαμάτε , υπάρχουν γυναίκες που τις πληρώνεται για να πάτε μαζί τους; ”
Η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη:
– ”Υπάρχουν σπίτια , τα περισσότερα μέσα στα χωράφια , που έχουν γυναίκες και με 20 ευρώ πάμε”
Τον ρώτησα αν οι γυναίκες είναι ελληνίδες ή ξένες και μου απάντησε ότι υπάρχουν από όλο τον κόσμο ακόμα και ”chinese girls” όπως μου είπε χαρακτηριστικά !
Τον ρώτησα για το ποιος έχει τα σπίτια και τις γυναίκες και μου είπε ότι τα έχουν έλληνες , αλλά πολύ σπάνια πάνε οι ίδιοι και στο πόδι τους αφήνουν ρουμάνους και βούλγαρους ”γύφτους” !
Στην ερώτησή μου σε τι κατάσταση είναι οι γυναίκες μου απάντησε ότι δεν είναι όμορφες και ότι τις έχουν κλεισμένες – κλειδωμένες σε δωμάτια και ότι δεν βγαίνουν ποτέ έξω. Μου είπε ότι δεν μιλούν ποτέ και ότι δεν λένε ούτε όνομα , ούτε ψευδώνυμο. Είπε ακόμα ότι τα σπίτια δουλεύουν μέρα – νύχτα , όλες τις μέρες.
Την κουβέντα αυτή (με τις ίδιες διαπιστώσεις ) την έκανα και με άλλους πρόσφυγες και τις προηγούμενες και τις επόμενες μέρες.
Αυτό που ήταν όμως το διαφορετικό , ήταν ότι μου έδειξε προς το μέρος που ήταν ένα από τα σπίτια αυτά ”να εκεί , μετά το ποτάμι , κανένα μισάωρο περπατώντας ” μου είπε.
Ξέρω από κουβέντες με τους πρόσφυγες , ότι οι καταυλισμοί τους είναι γεμάτοι από χαφιέδες – καρφιά και της αστυνομίας και των αφεντικών τους.
Και ρωτώ , είναι ποτέ δυνατόν να μη γνωρίζουν , αυτό που εγώ έμαθα με μια απλή ερώτηση ;
Και αν γνωρίζουν , τι κάνουν ;
Το trafficking γυναικών είναι μεγάλη και πλούσια μπίζνα παγκοσμίως βέβαια , αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από ανήθικο είναι ΚΑΙ παράνομο.
Δεν έχω δει όμως , ούτε έχω ακούσει , καμιά καταδικαστική απόφαση , σε κανένα δικαστήριο , ούτε κανένα ΜΜΕ (μεγάλο ή μικρό ) να ασχολούνται καθόλου μα καθόλου με αυτό θέμα.
Δίπλα μας υπάρχει και κινείται ένας παράλληλος κόσμος – υπόκοσμος που με την ενοχή , για να μην πω με τις πλάτες του συστήματος , βγάζει χρήμα , διακινεί σκλάβους – σκλάβες , ναρκωτικά , εκμεταλλεύεται κορμιά και ψυχές , πλουτίζει και με αυτόν τον βρώμικο πλούτο καταφέρνει και μας εξουσιάζει.
Υ.Γ. 1. Τα νόμιμα ”σπίτια” στην περιοχή είναι 4 – 5 και σύμφωνα με το νόμο επιτρέπεται να δουλεύουν σε αυτά μέχρι 2 γυναίκες (σε αυτά προφανώς θα υπάρχει καλύτερο ”υλικό” και άρα θα τα επισκέπτονται μόνο οι ντόπιοι).
Υ.Γ. 2. Στην ερώτησή μου σε άλλον πρόσφυγα , τι κάνουν όταν δεν έχουν λεφτά , μου μίλησε για βιασμούς των μικρότερων και πιο αδύναμων συμπατριωτών τους ή άλλων εθνοτήτων.
Υ.Γ. 3. Τα κέρδη της επιχείρησης – επένδυσης του trafficking στην περιοχή της Μανωλάδας είναι τεράστια , αν αναλογιστεί κανείς τους 8000 μουσουλμάνους άνδρες , ηλικίας από 15 έως 45 ετών (σίγουρη πελατεία – μονοπώλιο).
Υ.Γ. 4. Θα ήθελα να σκεφτείτε λίγο και το ότι οι ντόπιοι αναπαράγουν την κοινωνική δομή και τις συνήθειες της κοινότητάς τους και στους πληθυσμούς των προσφύγων – σκλάβων.