Οι έννοιες “εργατικός έλεγχος” και  “αυτοδιαχείριση” δεν έχουν κανένα περιεχόμενο. Στον κομμουνισμό, η κοινωνία δεν διαιρείται σε παραγωγούς και μη-παραγωγούς πια, επειδή η κοινωνία δεν διαιρείται πλέον σε τάξεις. Το «περιεχόμενο» [σ.τ.μ. του κομμουνισμού] (αν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μια τόσο ανούσια έκφραση) δεν θα είναι ούτε προλεταριακή αυτονομία, ούτε έλεγχος, ούτε αυτοδιαχείριση της παραγωγής, αλλά η κατάργηση του προλεταριάτου, η κατάργηση του μισθού, η κατάργηση της ανταλλαγής – ακόμη και της τελευταίας μορφής με την οποία θα μπορούσε να επιζήσει ως ανταλλαγή  χρήματος για εργασιακή δύναμη, και, τέλος, η επιχείρηση θα εξαφανιστεί επίσης. Δε θα υπάρχει τίποτα για έλεγχο και διαχείριση, και κανείς για να απαιτηθεί αυτονομία από αυτόν.

Από το Fundamentals of Revolutionary Communism, 1957