Tag Archives: ΤΑΡΑΧΕΣ

Δυο λόγια για την Αμυγδαλέζα από αναρχικούς κρατούμενους

f51926fe5de50ed9485e94f7087ee8d4_XL
Σε διάφορα σημεία της Ελλάδας όπως στην Αμυγδαλέζα, την Κόρινθο, την Δράμα και την Κομοτηνή λειτουργούν στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών υπό τον χαριτωμένο, Οργουελικής έμπνευσης τίτλο «κέντρα φιλοξενίας μεταναστών», στην ίδια λογική προφανώς με την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Εξάλλου δεν είναι τυχαίο πως όταν ακούμε για την περιβόητη ελληνική φιλοξενία αμέσως στο μυαλό μας έρχεται η εικόνα του Δένδια.

Δεν χρειάζεται η ιστορία να επαναληφθεί με τον ίδιο τρόπο για να αναγνωρίσουμε την βαρβαρότητα. Δεν χρειάζονται φούρνοι και θάλαμοι αερίων για να γίνουν κάποιοι εύληπτοι παραλληλισμοί. Δεν χρειάζεται τελικά να γίνουν παραλληλισμοί. Πέρα από τις μιντιακές ερμηνείες υπάρχει η αμείλικτη πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που έχει τόσο ανθρώπινες όσο και πολιτικές διαστάσεις. Η πραγματικότητα των ανθρώπων που ζουν σε ένα νομικό καθεστώς κυριολεκτικά ανυπαρξίας. Η πραγματικότητα των ανθρώπων που τιμωρούνται για την λαθραία τους ύπαρξη.

Καλό θα ήταν να επισημανθεί, για την αποκατάσταση της λογικής και μόνο, τι αποτελεί είδηση και τι μιντιακό παραλήρημα. Είδηση λοιπόν δεν είναι ότι οι κρατούμενοι έβαλαν φωτιά στα κοντέινερ που έμεναν αλλά το γεγονός ότι έμεναν σε κοντέινερ. Είδηση δεν είναι ότι εξεγέρθηκαν επειδή παρατάθηκε ο χρόνος κράτησής τους αλλά το γεγονός ότι σκανδαλωδώς και ετσιθελικά παρατάθηκε, εξοικειώνοντάς μας με την επιβολή της μεθόδου της κράτησης αορίστου χρόνου. Τέλος, όταν αποδράσει κάποιος από ένα μέρος που υποτίθεται φιλοξενείται, είδηση μάλλον είναι ο εκκεντρικός οικοδεσπότης και η ιδιαίτερη αντίληψή του περί φιλοξενίας.

Continue reading

Ξεσηκώθηκαν οι προλετάριοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Isola Capo Rizzuto

cie_crotone_isola_capo_rizzuto

Από τον τύπο τους:

Την εξέγερση μεταναστών με αποτέλεσμα να προκληθούν εκτεταμένες ζημιές προκάλεσε ο θάνατος ενός αλλοδαπού στο κέντρο προσωρινής κράτησης του Ίζολα Κάπο Ριτσούτο της Καλαβρίας.
Ο μετανάστης καταγόταν από το Μαρόκο, ήταν 31 ετών κι έχασε την ζωή του υπό άγνωστες μέχρι στιγμής συνθήκες. Οι μέχρι τώρα πληροφορίες αναφέρουν γενικώς ότι αισθάνθηκε «έντονη δυσφορία».

Ο μετανάστης απεβίωσε την 10η Αυγούστου, αλλά η είδηση δημοσιεύτηκε στον ιταλικό Τύπο σήμερα, με μερικά ακόμη στοιχεία: μετά τον θάνατο του Μαροκινού μετανάστη οι υπόλοιποι κρατούμενοι εξεγέρθηκαν προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές στο «κέντρο προσωρινής φιλοξενίας» το οποίο βρίσκεται κοντά στην πόλη του Κρότωνα.

Continue reading

Ανακοίνωση της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης Περιστερίου

_0097

Κράτος, SS, Μπάτσοι, Ελεγκτές

για ένα εισιτήριο αφαιρούν ζωές

Στις 14/08/13 η είδηση του θανάτου του Θανάση Καναούτη προκάλεσε την αυθόρμητη συγκέντρωση κατοίκων του Περιστερίου στο σημείο του τραγικού περιστατικού. Ο 19χρονος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια ελέγχου εισιτηρίων στο τρόλεϊ 12 μετά από τραμπουκισμό που δέχτηκε από ελεγκτή επειδή δεν είχε εισιτήριο και ο οποίος είχε σαν αποτέλεσμα τη μοιραία πτώση του από το όχημα ενώ αυτό βρισκόταν εν κινήσει. Η συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Δημαρχείου αποφάσισε να πραγματοποιηθεί την ίδια ημέρα πορεία διαμαρτυρίας.

Στις 16/08/2013, στο νεκροταφείο Περιστερίου έγινε η κηδεία του 19χρονου η οποία μετατράπηκε σε κινητοποίηση διαμαρτυρίας για το περιστατικό. Περισσότεροι από 2000 άνθρωποι βρέθηκαν στους δρόμους του Περιστερίου φωνάζοντας συνθήματα, δείχνοντας έμπρακτα την εναντίωσή τους στα σχέδια της κυριαρχίας, η οποία θέλει να μετατρέψει ολόκληρη την κοινωνία σε ένα στρατόπεδο ελέγχου, σε μια ζούγκλα όπου ακόμα και η απώλεια της ανθρώπινης ζωής αντιμετωπίζεται ως παράπλευρη απώλεια.

Μετά το τέλος της τελετής, ο συγκεντρωμένος κόσμος αποχώρησε ξανά με πορεία προς το σημείο του περιστατικού. Όταν η πορεία έφτασε στην πλατεία Δημαρχείου ένα μεγάλο μέρος των διαδηλωτών σταμάτησε στο σημείο ενώ 200 περίπου άτομα, στην πλειονότητά τους μαθητές και μαθήτριες, συνέχισαν να διαδηλώνουν με κατεύθυνση τον σταθμό του ΜΕΤΡΟ «Αγ. Αντώνης» εκδηλώνοντας την οργή τους, στήθηκαν οδοφράγματα με κάδους και φωτιές.

Ο κόσμος κυνηγήθηκε από διμοιρίες ΜΑΤ και Δελτάδες πάνω στην Παναγή Τσαλδάρη, στον πεζόδρομο (Εθν. Αντιστάσεως) και στα γύρω στενά μέχρι τη Θηβών.
Ακολούθησε ένα όργιο κρατικής καταστολής με τα ΜΑΤ να χτυπούν και να συλλαμβάνουν αδιακρίτως κόσμο που συμμετείχε στην πορεία. Δέκα άτομα προσήχθησαν στην ΓΑΔΑ πληρώνοντας την επιλογή τους να βρεθούν εκεί. Με αυτό το δεδομένο καλέστηκε συγκέντρωση έξω από τη ΓΑΔΑ όπου μεταφέρθηκαν οι προσαχθέντες, στήθηκε μικροφωνική στο σημείο της δολοφονίας του Θανάση Καναούτη και κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται ξανά στην πλατεία Δημαρχείου. Λίγο μετά τις 23:00 διμοιρίες των ΜΑΤ κύκλωσαν τους συγκεντρωμένους της μικροφωνικής και τους προσήγαγαν (οι προσαγωγές έτσι έφτασαν τις 30), ενώ Δελτάδες πραγματοποιούσαν ελέγχους και έδιωχναν κόσμο που καθόταν στα παγκάκια της πλατείας. Λίγες ώρες μετά, αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι εκτός από έναν του οποίου η προσαγωγή μετατράπηκε σε σύλληψη. Παραπέμπεται σε δίκη με δύο πλημμελήματα.

Continue reading

Δολοφονία Θ. Καναούτη: Τη γλίτωσαν φτηνά λόγω δεκαπενταύγουστου

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=fR2gvZfjL4Y[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=QdIWJVtc3vY[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Xe52_cBucH8[/youtube] (από κατάληψη σινιάλο)

Tahrir-ICN statement on events in Egypt

BQG65_JCEAMOmri.jpg-large

The events of the past couple of days are the latest step in a sequence of events by which the military can consolidate its hold on power, aim towards the death of the revolution and a return to a military/police state.

The authoritarian regime of the Muslim Brotherhood had to go. But what has replaced it is the true face of the military in Egypt – no less authoritarian, no less fascist and for sure more difficult to depose.

The massacre carried out by the army against pro-Morsi supporters in Nadha Square and Raba’a has left around 500 killed and up to 3000 injured (Ministry of Health figures- the reality is likely much higher). It was a pre-orchestrated act of state terrorism. It’s aim is to divide the people and push the Muslim Brotherhood to create more militia’s to revenge and protect themselves. This in turn will enable the army to label all Islamists as terrorists and produce an “internal enemy” in the country which will allow the army to keep the military regime in an ongoing state of emergency.

They go after the Muslim Brotherhood today, but they will come after anyone who dares to criticize them tomorrow. Already the army has declared a state of emergency for one month, giving the police and military exceptional powers, and a curfew has been declared in many provinces for the same amount of time from 7pm to 6am. This gives the army a free hand to crack down on dissent. It is a return to the days before the revolution, where emergency law had been in place since 1967 and it provided the framework for wide-spread repression and denial of freedoms.

Continue reading

11 Αυγούστου 1965: Η εξέγερση στο Γουάτς, Λος Άντζελες

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=BbElAfALWbM[/youtube]

Η παρακμή και η πτώση της θεαματικής-εμπορευματικής οικονομίας

Από τις 11 ως τις 16 Αυγούστου του 1965 ο μαύρος πληθυσμός του Λος Άντζελες ξεσηκώθηκε. Ένα επεισόδιο ανάμεσα σε τροχονόμους και διαβάτες εξελίχθηκε σε αυθόρμητες συγκρούσεις δύο ημερών. Οι αυξανόμενες ενισχύσεις των δυνάμεων της τάξης δεν κατόρθωσαν να ξαναπάρουν τον έλεγχο του δρόμου. Την Τρίτη ημέρα οι μαύροι πήραν όπλα λεηλατώντας τα γύρω οπλοπωλεία κι έτσι μπορούσαν να πυροβολούν ακόμα και τα ελικόπτερα της αστυνομίας. Χιλιάδες στρατιώτες και αστυνομικοί -η στρατιωτική δύναμη μιας μεραρχίας πεζικού με την υποστήριξη αρμάτων μάχης- χρειάστηκε τελικά να ριχτούν στη μάχη για να περιορίσουν την εξέγερση μέσα στη συνοικία Γουάτς (Watts)και τέλος να την ελέγξουν έπειτα από οδομαχίες πολλών ημερών. Οι εξεγερμένοι επιδόθηκαν στη γενικευμένη λεηλασία και τον εμπρησμό καταστημάτων. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, υπήρξαν 32 νεκροί, από τους οποίους 27 μαύροι, πάνω από 800 τραυματίες και 3000 συλλήψεις.

Οι αντιδράσεις, απ’ όπου κι αν προέρχονταν, απέκτησαν εκείνη τη σαφήνεια που μόνο το επαναστατικό γεγονός -όντας το ίδιο μια έμπρακτη αποσαφήνιση των υπαρχόντων προβλημάτων- έχει πάντοτε το προνόμιο να προσδίδει στις διάφορες αποχρώσεις της σκέψης των αντιπάλων του. Ο αρχηγός της αστυνομίας Γουίλιαμ Πάρκερ αρνήθηκε κάθε μεσολάβηση που του πρότειναν οι μεγάλες οργανώσεις των μαύρων, δηλώνοντας πολύ σωστά ότι «αυτοί οι εξεγερμένοι δεν έχουν αρχηγούς». Και βέβαια, αφού οι μαύροι δεν είχαν πια αρχηγούς, είχε έρθει η στιγμή της αλήθειας για κάθε στρατόπεδο. Τί είχε άλλωστε να πει αυτή τη στιγμή ένας απ’ αυτούς τους άνεργους πια αρχηγούς, ο Ρόυ Γουίλκινς, γενικός γραμματέας της Εθνικής Ένωσης για την Προώθηση του Έγχρωμου Πληθυσμού (NAACP) δήλωνε ότι οι εξεγερμένοι «έπρεπε να κατασταλούν με κάθε αναγκαία δύναμη». Κι ο καρδινάλιος του Λος Άντζελες, Μακ Ιντάιρ, που διαμαρτυρόταν έντονα, δεν διαμαρτυρόταν για τη βιαιότητα της καταστολής, όπως θα περίμενε κανείς τώρα που η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εκσυγχρονίζει την εικόνα της. Αντίθετα, διαμαρτυρόταν αναστατωμένος για «μια προσχεδιασμένη εξέγερση εναντίον των δικαιωμάτων του πλησίον, εναντίον του σεβασμού του νόμου και της διατήρησης της τάξης» και καλούσε τους καθολικούς να αντιταχτούν στη λεηλασία, σ’ «αυτές τις χωρίς προφανή αιτία βιαιότητες». Όσοι πάλι κατάφεραν να δουν τα «προφανή αίτια» της οργής των μαύρων του Λος Άντζελες -χωρίς όμως να βλέπουν το πραγματικό αίτιο-, όλοι αυτοί οι ιδεολόγοι κι οι «εκπρόσωποι» της ανύπαρκτης παγκόσμιας Αριστεράς, θρήνησαν για την ανευθυνότητα, την αταξία, τη λεηλασία και κυρίως το γεγονός ότι λεηλατήθηκαν πρώτα τα καταστήματα οινοπνευματωδών και όπλων∙ κι έκλαψαν για τις 2000 καταμετρημένες εστίες πυρκαγιάς, με τις οποίες οι μαύροι του Γουάτς φώτισαν τη μάχη τους και τη γιορτή τους.

Ποιος λοιπόν υπερασπίστηκε τους εξεγερμένους του Λος Άντζελες όπως πραγματικά το άξιζαν;Εμείς θα το κάνουμε. Ας αφήσουμε τους οικονομολόγους να κλαίνε για τα 27 εκατομμύρια χαμένα δολάρια, τους πολεοδόμους να οδύρονται πάνω στις στάχτες ενός από τα πιο ωραία τους σουπερμάρκετ και τον Μακ Ιντάιρ να θρηνεί το βοηθό σερίφη που σκοτώθηκε. Ας αφήσουμε τους κοινωνιολόγους να τραβάν τα μαλλιά τους με τον παραλογισμό και το μεθύσι αυτής της εξέγερσης. Ο ρόλος ενός επαναστατικού εντύπου είναι όχι μόνο να δώσει δίκιο στους εξεγερμένους του Λος Άντζελες, αλλά και να διασαφηνίσει τους λόγους της εξέγερσής τους, να εξηγήσει θεωρητικά την αλήθεια που αναζητά η πράξη τους.

Στο Μήνυμα προς τους επαναστάτες της Αλγερίας και όλων των χωρών -που δημοσιεύτηκε στο Αλγέρι τον Ιούλιο του 1965 μετά το πραξικόπημα του Μπουμεντιέν κι εξέθετε στους αλγερινούς και στους επαναστάτες όλου του κόσμου την κατάσταση στην Αλγερία και στον υπόλοιπο κόσμο ως σύνολο– οι καταστασιακοί αναφέρθηκαν ανάμεσα στα παραδείγματά τους και στο κίνημα των αμερικάνων μαύρων που «αν καταφέρει να εκδηλωθεί με αποφασιστικότητα» θα ξεσκεπάσει τις αντιφάσεις του πιο προηγμένου καπιταλισμού. Πέντε εβδομάδες αργότερα αυτή η αποφασιστικότητα εκδηλώθηκε στους δρόμους. Η θεωρητική κριτική των πιο μοντέρνων εκδηλώσεων της σύγχρονης κοινωνίας και η έμπρακτη κριτική αυτής της κοινωνίας υπάρχουν κιόλας. Εξακολουθούν να είναι διαχωρισμένες, αλλά είναι σίγουρο πως έχουν προχωρήσει προς τις ίδιες πραγματικότητες και μιλούν για το ίδιο πράγμα. Αυτές οι δύο κριτικές εξηγούνται αμοιβαία και δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τη μία χωρίς να εξηγήσουμε την άλλη. Η θεωρία της «επιβίωσης» και του «θεάματος» διαφωτίζεται κι επαληθεύεται από αυτές τις πράξεις που η αμερικάνικη ψευδής συνείδηση δεν μπορεί να εξηγήσει. Και κάποια μέρα θα φωτίσει με τη σειρά της αυτές τις πράξεις.

Μέχρι σήμερα, οι διαδηλώσεις των μαύρων για τα «δικαιώματα του πολίτη» είχαν συγκρατηθεί από τους αρχηγούς τους σε μια νομιμότητα, που ανεχόταν τις χειρότερες βιαιότητες των δυνάμεων της τάξης και των ρατσιστών (όπως για παράδειγμα τον περασμένο Μάρτιο στην Αλαμπάμα κατά τη διάρκεια της πορείας στο Μοντγκόμερι). Ακόμα και μετά απ’ αυτό το σκάνδαλο, μια διακριτική συνεννόηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, του κυβερνήτη Γουάλας και του πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, είχε οδηγήσει τους διαδηλωτές της Σέλμα, στις 10 Μαρτίου, να υποχωρήσουν μπροστά στην πρώτη πρόσκληση των αρχών να διαλυθούν, με αξιοπρέπεια και προσευχές! Η σύγκρουση που περίμενε τότε το πλήθος δεν ήταν παρά το θέαμα μιας ενδεχόμενης σύγκρουσης. Την ίδια στιγμή, η μη βία είχε φτάσει το γελοίο όριο του θάρρους της: να εκτίθεσαι στα χτυπήματα του εχθρού και να ανυψώνεις έπειτα το ηθικό σου μεγαλείο, ώστε να του στερήσεις την αναγκαιότητα να ξαναχρησιμοποιήσει τη δύναμή του. Αλλά το βασικό δεδομένο είναι ότι το κίνημα για τα δικαιώματα του πολίτη, χρησιμοποιώντας νόμιμα μέσα, δεν μπορούσε να θέσει παρά νομικά προβλήματα. Είναι λογικό να επικαλείσαι το νόμο σχετικά με νομικά ζητήματα. Το παράλογο είναι να ζητιανεύεις νόμιμα μπροστά στην προφανή παρανομία, λες κι αυτή η παρανομία είναι απλά ένας παραλογισμός που θα διαλυθεί μόλις τον δείξεις με το δάκτυλο. Είναι φανερό ότι η άγρια και κατάφωρη παρανομία, που ακόμα ασκείται σε βάρος των μαύρων σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ, έχει τις ρίζες της σε μια οικονομικοκοινωνική αντίφαση που δεν είναι της αρμοδιότητας των σημερινών νόμων. Είναι επίσης φανερό ότι κανένας μελλοντικός δικαστικός νόμος δε θα μπορέσει να τη θίξει στο παραμικρό ενάντια στους πιο θεμελιώδεις νόμους της κοινωνίας. Αυτό που οι αμερικάνοι μαύροι πραγματικά τολμούν να απαιτήσουν είναι το δικαίωμα να ζουν πραγματικά και σε τελική ανάλυση αυτό απαιτεί την ολοκληρωτική ανατροπή αυτής της κοινωνίας. Αυτό γίνεται όλο και πιο φανερό, καθώς οι μαύροι στην καθημερινή ζωή τους αναγκάζονται να χρησιμοποιούν όλο και πιο ανατρεπτικά μέσα. Το ζήτημα δεν είναι πλέον η κατάσταση των μαύρων της Αμερικής, αλλά η κατάσταση της Αμερικής, κάτι που απλά τυχαίνει να εκφράζεται αρχικά μεταξύ των μαύρων. Η εξέγερση του Γουάτς δεν ήταν μια φυλετική σύγκρουση: οι εξεγερμένοι δεν επιτέθηκαν στους λευκούς που βρέθηκαν στο δρόμο τους – χτύπησαν μόνο τους λευκούς αστυνομικούς. Άλλωστε, η μαύρη αλληλεγγύη δεν αφορούσε τους μαύρους καταστηματάρχες ούτε τους μαύρους αυτοκινητιστές. Ο ίδιος ο Λούθερ Κινγκ αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι τα όρια της ειδικότητας του είχαν ξεπεραστεί, δηλώνοντας τον Οκτώβριο στο Παρίσι ότι «οι συγκρούσεις δεν ήταν φυλετικές αλλά ταξικές».

Continue reading

Ξέσπασμα των κρατούμενων προλετάριων στην #amygdaleza

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Ei-yh2FyPoQ[/youtube]

To post θα ανανεώνεται

Εξεγείρονται οι κρατούμενοι προλετάριοι στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας. Οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι τρισάθλιες, η καταστολή των κάθε λογής μπάτσων που τους περιτριγυρίζουν πολύ σκληρή( δεσμοφύλακες έκαψαν, για πλάκα, το πόδι έγκλειστου χρήστη που υπέφερε από στερητικό σύνδρομο. Δεσμοφύλακες δε μετέφεραν για ιατρική βοήθεια έγκλειστο και πέθανε, http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2013/08/amygdaleza.html#ixzz2bfFtOnNi). Οι ρατσιστές και φασίστες ανθρωποφύλακες τους πρόσφατα τους επιτέθηκαν την ώρα της προσευχής, και στη συνέχεια έστειλαν τα ΜΑΤ με αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί. Το φαγητό είναι για πέταμα, ο χώρος ελάχιστος, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανύπαρκτη. Οι βασανισμοί γίνονται και σε ανήλικους και το κράτος έχει αναγκαστεί να θέσει σε διαθεσιμότητα ειδικούς φρουρούς. Στο στρατόπεδο κρατούνται πέρα από τους μετανάστες χωρίς χαρτιά και χρήστες ναρκωτικών και οροθετικοί. Πριν λίγους μήνες 1000 περίπου κρατούμενοι είχαν ξεκινήσει απεργία πείνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες από μετανάστες: Οι μπάτσοι έκοψαν το ρεύμα εδώ και τρείς μέρες από δύο κοντέινερ διότι οι μετανάστες έβαλαν να δουλέψουν τα κλιματιστικά. Οι μετανάστες αρνήθηκαν να μπουν μέσα στους σκοτεινούς φούρνους. Οι αστυνομικοί τους πίεζαν βρίζοντας χυδαία και χτυπώντας ενώ κάποιοι αστυνομικοί πάτησαν το φαγητό τους φωνάζοντας «δεν μας νοιάζει αν πεθάνετε». Μετά γενικεύτηκε η σύγκρουση με φωτιές σε μεγάλο μέρος του στρατοπέδου. Ο αναβρασμός στις τάξεις των 2500(; αλλού αναφέρεται ο αριθμός 1620) κρατουμένων είχε ξεκινήσει από χθες όταν πληροφορήθηκαν ότι η 12μηνη προσωρινή κράτηση, που ίσχυε μέχρι σήμερα, γίνεται 18μηνη.
Μετανάστες υποστηρίζουν ότι υπάρχουν βαριά τραυματίες που βρίσκονταν στο χώμα χωρίς να έχουν τίς αισθήσεις τους και ότι ένας η δύο είναι νεκροί.

Οι κρατούμενοι έχουν καταλάβει το ένα από τα προαύλια και ένα μικρό κτίριο, ενώ καίνε στρώματα και κλινοσκεπάσματα. Οι μπάτσοι έχουν ρίξει δακρυγόνα και κρότου-λάμψης.

amygdaleza2

 

 

amygdaleza3

 

Επιτέλους κατεστραμμένο (ένα μέρος του) το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας

01.00: Μετά από πετροπόλεμο και επέμβαση των ΜΑΤ “αποκαταστάθηκε η τάξις εις την Αμυγδαλέζα”. Υπάρχουν φήμες για προλετάριους που έχουν δραπετεύσει, οι μπάτσοι παρενοχλούν την περιοχή ψάχνοντας και τραμπουκίζοντας.

Σύμφωνα με το site Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό οι μπάτσοι πυροβόλησαν τον Σουλτάν Αχμέντ κατά την έφοδο τους. Σύμφωνα με πληροφορίες έχουν διαφύγει δέκα κρατούμενοι και συνελήφθησαν άλλοι 14 στην προσπάθεια τους να διαφύγουν.

Παλαιότερο video για τις συνθήκες κράτησης:

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=NgonnC2xrFU[/youtube]

 

Taksim Commune: Gezi Park And The Uprising In Turkey

[vimeo]http://vimeo.com/71704435#[/vimeo]

από globaluprisings

Since the end of May 2013, political unrest has swept across Turkey. In Istanbul, a large part of the central Beyoğlu district became a battle zone for three consecutive weeks with conflicts continuing afterward. So far five people have died and thousands have been injured.

The protests were initially aimed at rescuing Istanbul’s Gezi Park from being demolished as part of a large scale urban renewal project. The police used extreme force during a series of police attacks that began on May 28th 2013 and which came to a dramatic head in the early morning hours of Friday May 31st when police attacked protesters sleeping in the park.

Over the course of a few days, the police attacks grew to shocking proportions. As the images of the heavy-handed policing spread across the world, the protests quickly transformed into a popular uprising against the Prime Minister Tayyip Erdogan and his style of authoritarian rule.

This short documentary tells the story of the occupation of Gezi Park, the eviction on July 15, 2013, and the protests that have continued in the aftermath. It includes interviews with many participants and footage never before seen.