Tag Archives: ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Anti-China riots spread in Vietnam

Αναδημοσίευση από το πρακτορείο Reuters, το πρωτότυπο άρθρο εδώ:

Workers wave Vietnamese national flags during a protest at an industrial zone in Binh Duong province May 14, 2014. REUTERS-Stringer

(Reuters) – Up to 21 people were killed in Vietnam, a doctor said on Thursday, and a huge foreign steel project was set ablaze as anti-China riots spread to the centre of the country a day after arson and looting in the south.

The doctor at a hospital in central Ha Tinh province said five Vietnamese workers and 16 other people described as Chinese were killed on Wednesday night in rioting, one of the worst breakdowns in Sino-Vietnamese relations since the neighbors fought a brief border war in 1979.

“There were about a hundred people sent to the hospital last night. Many were Chinese. More are being sent to the hospital this morning,” the doctor at Ha Tinh General Hospital told Reuters by phone.

Foreign Ministry spokesman Le Hai Binh confirmed one death in the clashes, and described media reports and accounts on social networking sites of higher casualties as “groundless”.

China’s state news agency Xinhua reported that at least two Chinese nationals had died and more than 100 were hospitalized.

Vietnamese Prime Minister Nguyen Tan Dung called on police and state and local authorities to restore order and ensure the safety of people and property in the affected areas.

“Appropriate measures should be taken immediately to help businesses stabilize quickly and return to normal production activities,” he said in a statement, without elaborating.

The Planning and Investment Ministry blamed the clashes on “extremists” and warned that they could seriously affect the investment environment in Vietnam.

Formosa Plastics Group, Taiwan’s biggest investor in Vietnam, said its upcoming steel plant in Ha Tinh was set on fire after fighting between its Vietnamese and Chinese workers. One Chinese worker was killed and 90 others injured, it said in a statement in Taipei.

It was not immediately clear if the casualties were among those admitted to the Ha Tinh hospital.

The plant is expected to be Southeast Asia’s largest steel making facility when it is completed in 2017. No details of fire damage or financial losses were immediately available, the company said.

The Ha Tinh industrial park, estimated to cost more than $20 billion, is more than half complete. When finished in 2020, it will have a port, a 2,100-MW power plant and six furnaces, Vietnamese media say.

MAINSTAY OF ECONOMY

Such industrial zones are the backbone of Vietnam’s $138 billion economy. The country has 190 registered industrial parks employing about 2.1 million people. They manufactured products worth $38 billion in exports last year, or 30 percent of Vietnam’s total export revenue.

The anti-China riots erupted in industrial zones in the south of the country on Tuesday after protests against Beijing placing an oil rig in a part of the South China Sea claimed by Hanoi.

The brunt of the violence has been borne by Taiwanese firms, mistaken by the rioters as being owned by mainland Chinese.

China expressed serious concern over the violence in Vietnam

and urged it to punish criminals and compensate victims. Foreign Ministry spokeswoman Hua Chunying suggested Hanoi had turned a blind eye to the protesters.

“The looting and stealing that has taken place at Chinese businesses and to Chinese people has a direct relationship with Vietnam’s winking at and indulging law breakers there.”

Although the two Communist neighbors have close economic and political ties, Vietnamese resentment against China runs deep, rooted in feelings of national pride and the struggle for independence after decades of war and more than 1,000 years of Chinese colonial rule that ended in the 10th century.

The dispute in the South China Sea has sparked anger on both sides. Dozens of vessels from the two countries are around the oil rig, and both sides have accused the other of intentional collisions, increasing the risk of a confrontation.

Vietnamese are also angered by what they call exploitation of its raw materials and resources by Chinese firms, and say although bilateral trade is over $50 billion annually, Chinese investment in Vietnam is only around $2.3 billion.

China faces similar accusation in other emerging markets, especially in Africa. Some 85 percent of China’s exports from Africa are raw materials, such as oil and minerals, and Beijing has been accused of holding back the continent’s economic development by ignoring the creation of local jobs and markets.

GETTING OUT

Thousands of Vietnamese set fire to foreign factories and rampaged through industrial zones in Binh Duong and Dong Nai provinces near Ho Chi Minh City on Tuesday, officials said. Protests continued on Wednesday.

Hundreds of Chinese working in the zones have fled, most to neighboring Cambodia and others by air.

“Yesterday more than 600 Chinese people from Vietnam crossed at Bavet international checkpoint into Cambodia,” Cambodian National Police spokesman Kirt Chantharith told Reuters.

Bavet is on a highway stretching from Ho Chi Minh City, Vietnam’s commercial centre, to Cambodia’s capital, Phnom Penh.

At Ho Chi Minh City airport, scores of Chinese were arriving in large groups, queuing to grab tickets or get on the first flights to Malaysia, Cambodia, Taiwan, Singapore and China.

“People don’t feel safe here, so we just want to get out of Vietnam,” said Xu Wen Hong, who works for an iron and steel company and bought a one-way ticket to China.

“Even to Thailand and Cambodia. If there are no more tickets to China, they think just leaving Vietnam is enough.

“We’re scared, of course. With all the factories burning, anyone would be scared in this situation.”

In Binh Duong province alone, police said 460 companies had reported some damage to their plants, local media reported.

“More than 40 policemen were injured while on duty, mainly by bricks and stones thrown by extremists,” the state-run Thanh Nien (Young People) newspaper said.

About 600 people were arrested for looting and inciting the crowd, the newspaper quoted Vo Thanh Duc, the police chief of Binh Duong province, as saying.

The United States has called on both sides for restraint.

Such disputes “need to be resolved through dialogue, not through intimidation,” White House spokesman Jay Carney told a regular briefing. “We again urge dialogue in their resolution.”

The U.S. State Department said it was monitoring events in Vietnam closely, and urged restraint from all parties, while adding: “We support the right of individuals to assemble peacefully to protest.”

The crisis erupted soon after a week-long visit to Asia by President Barack Obama in late April in which he pledged that Washington would live up to its obligation to defend its allies in the region.

(Reporting by Nguyen Phuong Linh, Martin Petty, Phnom Penh Bureau, Rachel Armstrong in Singapore, Faith Hung in Taipei and Megha Rajagopalan in Beijing; Writing by Raju Gopalakrishnan; Editing by Mike Collett-White)

Φασισμός και Εκπαίδευση

sim4

Εισήγηση του ΓΣ σε εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών που έγινε στο Θέατρο Εμπρός

Φασισμός και Εκπαίδευση

Η σχέση μεταξύ φασισμού και εκπαίδευσης είναι εν μέρει προφανής. Αν η εξάπλωση του φασισμού προϋποθέτει την εμπέδωση και διάχυση ορισμένων πρακτικών, ιδεών και αξιών, τότε η εκπαίδευση είναι ένα βασικότατο κομμάτι της όλης διαδικασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα φασιστικά καθεστώτα του μεσοπολέμου έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στην εκπαίδευση. Για τον Μουσολίνι ο βασικός στόχος της εκπαίδευσης, (η οποία έβγαινε από τους τοίχους τους σχολείου για να απλωθεί και στον ελεύθερο χρόνο τον νέων μέσα από διάφορες λέσχες), έπρεπε να είναι η φασιστικοποίηση της νεολαίας, δηλαδή να κάνει τους νεαρούς Ιταλούς «καλούς φασίστες». Αλλά αυτό διαβάζεται και αντίστροφα: δηλαδή ένα βασικό στοιχείο αντίστασης στον εκφασισμό της κοινωνίας θα ήταν ένα σύστημα εκπαίδευσης που θα προήγαγε αξίες αντίθετες ή ανταγωνιστικές προς τον φασισμό: την κριτική σκέψη, την ανοχή στο διαφορετικό κλπ.

 

Δεν είναι σκοπός μου να αμφισβητήσω κάτι από αυτά επί της αρχής. Οι όποιες ενστάσεις έχω είναι όταν αυτή η προοπτική αρθρώνεται κατά τρόπο που να ταυτίζει τον φασισμό με τον σκοταδισμό και την ανορθολογικότητα. Η ακόμα πιο απλοϊκά ότι για να είναι κάποιος φασίστας πρέπει να είναι αμόρφωτος. Αυτό φαίνεται πολύ χαρακτηριστικά και στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι χρυσαυγίτες και λοιποί εθνικιστές στα social media. Φυσικά είναι αλήθεια ότι η κριτική σκέψη δεν είναι το φόρτε του «μέσου φασίστα». Αλλά η ταύτιση του φασισμού με τον σκοταδισμό και ακόμα χειρότερα με την αμορφωσιά είναι ιδιαίτερα προβληματική. Μπορεί σήμερα να μην υπάρχουν πολλοί επιφανείς φασίστες, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ιστορικά ο φασισμός προσέλκυσε ανθρώπους που ήταν οτιδήποτε πέρα από αμόρφωτοι: τον Martin Heidegger, τον Karl Schmitt, τον Ezra Pound. Πέρα από αυτό, ο φασισμός, όπως κάθε ανάλογο φαινόμενο, έχει την δική του ορθολογικότητα την οποία, στον βαθμό που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την λεγόμενη «φασιστική απειλή», οφείλουμε να κατανοήσουμε. Όπως έλεγε και ο Μαρξ «για να συγχωρεθεί από τις αμαρτίες της η ανθρωπότητα πρέπει να τις περιγράψει όπως είναι».

 

Όπως είναι γνωστό ο όρος «φασισμός» εμφανίστηκε ως προσδιορισμός μιας πολιτικής ιδεολογίας και ενός συστήματος διακυβέρνησης που εξαπλώθηκε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης την περίοδο του Μεσοπολέμου. Σήμερα όμως ο φασισμός έχει διευρυνθεί ώστε να αναφέρεται σε μια στάση ζωής. Επίσης, ενώ ο φασισμός αρχικά εμφανίστηκε ως θετικός προσδιορισμός, σήμερα με την εξαίρεση αυτών που τον ασπάζονται – και είναι λίγοι πλέον που τον χρησιμοποιούν ως αυτοπροσδιορισμό – έχει προσλάβει ένα εντελώς αρνητικό πρόσημο. Ο «φασίστας» είναι κάποιος που η ζωή του ορίζεται από τον φανατισμό, την αδιαλλαξία, την άρνηση της διαφορετικότητας.

 

Εδώ φυσικά υπάρχει ένας κίνδυνος. Με το να ορίζουμε τον φασισμό με ένα τόσο γενικό τρόπο η λέξη εύκολα καταλήγει να χρησιμοποιείται με όρους πολεμικής. Ό,τι δεν μας αρέσει είναι φασιστικό. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορεί να βρεθεί σε ένα Κεντρικό άρθρο των Νέων, με αφορμή τα περσινά γεγονότα με τον Γερμανό πρόξενο και τους εργαζομένους στους Δήμους:

 

«Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός χρυσαυγίτη που μαχαιρώνει έναν μετανάστη και ενός συνδικαλιστή που επιτίθεται σε έναν διπλωμάτη; Καμία! Η βία είναι πάντα φασιστική και οι συνδικαλιστές πρέπει να συλληφθούν πάραυτα».

Continue reading

Non aux expulsions

Θα μπορέσει το κράτος να δημιουργήσει τη συναίνεση του προλεταριάτου των χωρών της πρώτης ζώνης σε μια διαχείριση που στρέφεται ενάντια στους αποκλεισμένους; (από το κείμενο Η άνιση δυναμική της εποχής των ταραχών)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=f4F4zH7EUZA[/youtube]

Ρωσία: Το κράτος τρομοκρατεί τους μετανάστες

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=JrjIcbvI6v4[/youtube]

Fascist neo-nazi riots in Moscow following the murder of a young Russian man have had a chilling effect on the migrant community. Officials have arrested over 1200 immigrants since October 10th in sweeps of market areas, road blocks, and door to door raids. Only 32 fascist rioters out of the 380 that were arrested Sunday have been charged. The Russian police have been nowhere to be found during nazi attacks on migrants. Meanwhile, they have illegally detained many migrants in search of the killer (who has now been found).Video evidence from Monday reveals Neo Nazi’s in Chertanovo Moscow destroying vehicles and attacking people of non-Slav “appearance,” while chanting “Our response to Kurban Bayram.” A liveblog witness report says that young fascists were seen chanting neo-nazi slogans, trashing cars, and attacking migrants. On Tuesday Oct. 14th, nationalists staged a fake knife attack and attempted to blame it on migrants in St Petersburg. Also there have been two murders of non-Russians since the riots, that are presumably related.

The Russian government is continuing to overlook hate crimes, continue anti immigrant policies, and illegally detaining migrants. Not long ago, many concentration camps were opened up for illegal migrants in Russia.

Δες και “Οι ταραχές ως αντεπανάσταση

Impossible Biographies (video)

[vimeo]http://vimeo.com/72661784#[/vimeo]

από crisis-scape.net

Μπαίνει τάξη και στη δημόσια ασφάλεια. Σιγά-σιγά καθαρίζουν τα κέντρα των πόλεων που είχαν καταληφθεί από λαθρομετανάστες. Είχαμε και τους πρώτους μαζικούς επαναπατρισμούς. Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό, συμπληρώσαμε ένα χρόνο, στη διάρκεια του οποίου αυτοί που μπήκαν λαθραία στη χώρα μας, είναι πολύ λιγότεροι απ” όσους έφυγαν οριστικά. Αντιστρέψαμε την τάση! Αλλά κι εδώ μένουν πολλά να γίνουν ακόμα.

Θέλω να συγχαρώ την Αστυνομία μας και το Λιμενικό Σώμα για την υπεράνθρωπη προσπάθειά τους. Αυτοί οι άνθρωποι παίρνουν λιγότερα χρήματα απ” ό,τι στο παρελθόν και κάνουν στο ακέραιο το καθήκον τους. Τους οφείλουμε πολλά. Και η Πολιτεία δεν θα είναι αγνώμων απέναντί τους…

Α.  Σαμαράς, 7/9/2013

fasistes.f5bdldfivbc4kkww0g8kockwc.6ylu316ao144c8c4woosog48w.th

11 Αυγούστου 1965: Η εξέγερση στο Γουάτς, Λος Άντζελες

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=BbElAfALWbM[/youtube]

Η παρακμή και η πτώση της θεαματικής-εμπορευματικής οικονομίας

Από τις 11 ως τις 16 Αυγούστου του 1965 ο μαύρος πληθυσμός του Λος Άντζελες ξεσηκώθηκε. Ένα επεισόδιο ανάμεσα σε τροχονόμους και διαβάτες εξελίχθηκε σε αυθόρμητες συγκρούσεις δύο ημερών. Οι αυξανόμενες ενισχύσεις των δυνάμεων της τάξης δεν κατόρθωσαν να ξαναπάρουν τον έλεγχο του δρόμου. Την Τρίτη ημέρα οι μαύροι πήραν όπλα λεηλατώντας τα γύρω οπλοπωλεία κι έτσι μπορούσαν να πυροβολούν ακόμα και τα ελικόπτερα της αστυνομίας. Χιλιάδες στρατιώτες και αστυνομικοί -η στρατιωτική δύναμη μιας μεραρχίας πεζικού με την υποστήριξη αρμάτων μάχης- χρειάστηκε τελικά να ριχτούν στη μάχη για να περιορίσουν την εξέγερση μέσα στη συνοικία Γουάτς (Watts)και τέλος να την ελέγξουν έπειτα από οδομαχίες πολλών ημερών. Οι εξεγερμένοι επιδόθηκαν στη γενικευμένη λεηλασία και τον εμπρησμό καταστημάτων. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, υπήρξαν 32 νεκροί, από τους οποίους 27 μαύροι, πάνω από 800 τραυματίες και 3000 συλλήψεις.

Οι αντιδράσεις, απ’ όπου κι αν προέρχονταν, απέκτησαν εκείνη τη σαφήνεια που μόνο το επαναστατικό γεγονός -όντας το ίδιο μια έμπρακτη αποσαφήνιση των υπαρχόντων προβλημάτων- έχει πάντοτε το προνόμιο να προσδίδει στις διάφορες αποχρώσεις της σκέψης των αντιπάλων του. Ο αρχηγός της αστυνομίας Γουίλιαμ Πάρκερ αρνήθηκε κάθε μεσολάβηση που του πρότειναν οι μεγάλες οργανώσεις των μαύρων, δηλώνοντας πολύ σωστά ότι «αυτοί οι εξεγερμένοι δεν έχουν αρχηγούς». Και βέβαια, αφού οι μαύροι δεν είχαν πια αρχηγούς, είχε έρθει η στιγμή της αλήθειας για κάθε στρατόπεδο. Τί είχε άλλωστε να πει αυτή τη στιγμή ένας απ’ αυτούς τους άνεργους πια αρχηγούς, ο Ρόυ Γουίλκινς, γενικός γραμματέας της Εθνικής Ένωσης για την Προώθηση του Έγχρωμου Πληθυσμού (NAACP) δήλωνε ότι οι εξεγερμένοι «έπρεπε να κατασταλούν με κάθε αναγκαία δύναμη». Κι ο καρδινάλιος του Λος Άντζελες, Μακ Ιντάιρ, που διαμαρτυρόταν έντονα, δεν διαμαρτυρόταν για τη βιαιότητα της καταστολής, όπως θα περίμενε κανείς τώρα που η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εκσυγχρονίζει την εικόνα της. Αντίθετα, διαμαρτυρόταν αναστατωμένος για «μια προσχεδιασμένη εξέγερση εναντίον των δικαιωμάτων του πλησίον, εναντίον του σεβασμού του νόμου και της διατήρησης της τάξης» και καλούσε τους καθολικούς να αντιταχτούν στη λεηλασία, σ’ «αυτές τις χωρίς προφανή αιτία βιαιότητες». Όσοι πάλι κατάφεραν να δουν τα «προφανή αίτια» της οργής των μαύρων του Λος Άντζελες -χωρίς όμως να βλέπουν το πραγματικό αίτιο-, όλοι αυτοί οι ιδεολόγοι κι οι «εκπρόσωποι» της ανύπαρκτης παγκόσμιας Αριστεράς, θρήνησαν για την ανευθυνότητα, την αταξία, τη λεηλασία και κυρίως το γεγονός ότι λεηλατήθηκαν πρώτα τα καταστήματα οινοπνευματωδών και όπλων∙ κι έκλαψαν για τις 2000 καταμετρημένες εστίες πυρκαγιάς, με τις οποίες οι μαύροι του Γουάτς φώτισαν τη μάχη τους και τη γιορτή τους.

Ποιος λοιπόν υπερασπίστηκε τους εξεγερμένους του Λος Άντζελες όπως πραγματικά το άξιζαν;Εμείς θα το κάνουμε. Ας αφήσουμε τους οικονομολόγους να κλαίνε για τα 27 εκατομμύρια χαμένα δολάρια, τους πολεοδόμους να οδύρονται πάνω στις στάχτες ενός από τα πιο ωραία τους σουπερμάρκετ και τον Μακ Ιντάιρ να θρηνεί το βοηθό σερίφη που σκοτώθηκε. Ας αφήσουμε τους κοινωνιολόγους να τραβάν τα μαλλιά τους με τον παραλογισμό και το μεθύσι αυτής της εξέγερσης. Ο ρόλος ενός επαναστατικού εντύπου είναι όχι μόνο να δώσει δίκιο στους εξεγερμένους του Λος Άντζελες, αλλά και να διασαφηνίσει τους λόγους της εξέγερσής τους, να εξηγήσει θεωρητικά την αλήθεια που αναζητά η πράξη τους.

Στο Μήνυμα προς τους επαναστάτες της Αλγερίας και όλων των χωρών -που δημοσιεύτηκε στο Αλγέρι τον Ιούλιο του 1965 μετά το πραξικόπημα του Μπουμεντιέν κι εξέθετε στους αλγερινούς και στους επαναστάτες όλου του κόσμου την κατάσταση στην Αλγερία και στον υπόλοιπο κόσμο ως σύνολο– οι καταστασιακοί αναφέρθηκαν ανάμεσα στα παραδείγματά τους και στο κίνημα των αμερικάνων μαύρων που «αν καταφέρει να εκδηλωθεί με αποφασιστικότητα» θα ξεσκεπάσει τις αντιφάσεις του πιο προηγμένου καπιταλισμού. Πέντε εβδομάδες αργότερα αυτή η αποφασιστικότητα εκδηλώθηκε στους δρόμους. Η θεωρητική κριτική των πιο μοντέρνων εκδηλώσεων της σύγχρονης κοινωνίας και η έμπρακτη κριτική αυτής της κοινωνίας υπάρχουν κιόλας. Εξακολουθούν να είναι διαχωρισμένες, αλλά είναι σίγουρο πως έχουν προχωρήσει προς τις ίδιες πραγματικότητες και μιλούν για το ίδιο πράγμα. Αυτές οι δύο κριτικές εξηγούνται αμοιβαία και δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τη μία χωρίς να εξηγήσουμε την άλλη. Η θεωρία της «επιβίωσης» και του «θεάματος» διαφωτίζεται κι επαληθεύεται από αυτές τις πράξεις που η αμερικάνικη ψευδής συνείδηση δεν μπορεί να εξηγήσει. Και κάποια μέρα θα φωτίσει με τη σειρά της αυτές τις πράξεις.

Μέχρι σήμερα, οι διαδηλώσεις των μαύρων για τα «δικαιώματα του πολίτη» είχαν συγκρατηθεί από τους αρχηγούς τους σε μια νομιμότητα, που ανεχόταν τις χειρότερες βιαιότητες των δυνάμεων της τάξης και των ρατσιστών (όπως για παράδειγμα τον περασμένο Μάρτιο στην Αλαμπάμα κατά τη διάρκεια της πορείας στο Μοντγκόμερι). Ακόμα και μετά απ’ αυτό το σκάνδαλο, μια διακριτική συνεννόηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, του κυβερνήτη Γουάλας και του πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, είχε οδηγήσει τους διαδηλωτές της Σέλμα, στις 10 Μαρτίου, να υποχωρήσουν μπροστά στην πρώτη πρόσκληση των αρχών να διαλυθούν, με αξιοπρέπεια και προσευχές! Η σύγκρουση που περίμενε τότε το πλήθος δεν ήταν παρά το θέαμα μιας ενδεχόμενης σύγκρουσης. Την ίδια στιγμή, η μη βία είχε φτάσει το γελοίο όριο του θάρρους της: να εκτίθεσαι στα χτυπήματα του εχθρού και να ανυψώνεις έπειτα το ηθικό σου μεγαλείο, ώστε να του στερήσεις την αναγκαιότητα να ξαναχρησιμοποιήσει τη δύναμή του. Αλλά το βασικό δεδομένο είναι ότι το κίνημα για τα δικαιώματα του πολίτη, χρησιμοποιώντας νόμιμα μέσα, δεν μπορούσε να θέσει παρά νομικά προβλήματα. Είναι λογικό να επικαλείσαι το νόμο σχετικά με νομικά ζητήματα. Το παράλογο είναι να ζητιανεύεις νόμιμα μπροστά στην προφανή παρανομία, λες κι αυτή η παρανομία είναι απλά ένας παραλογισμός που θα διαλυθεί μόλις τον δείξεις με το δάκτυλο. Είναι φανερό ότι η άγρια και κατάφωρη παρανομία, που ακόμα ασκείται σε βάρος των μαύρων σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ, έχει τις ρίζες της σε μια οικονομικοκοινωνική αντίφαση που δεν είναι της αρμοδιότητας των σημερινών νόμων. Είναι επίσης φανερό ότι κανένας μελλοντικός δικαστικός νόμος δε θα μπορέσει να τη θίξει στο παραμικρό ενάντια στους πιο θεμελιώδεις νόμους της κοινωνίας. Αυτό που οι αμερικάνοι μαύροι πραγματικά τολμούν να απαιτήσουν είναι το δικαίωμα να ζουν πραγματικά και σε τελική ανάλυση αυτό απαιτεί την ολοκληρωτική ανατροπή αυτής της κοινωνίας. Αυτό γίνεται όλο και πιο φανερό, καθώς οι μαύροι στην καθημερινή ζωή τους αναγκάζονται να χρησιμοποιούν όλο και πιο ανατρεπτικά μέσα. Το ζήτημα δεν είναι πλέον η κατάσταση των μαύρων της Αμερικής, αλλά η κατάσταση της Αμερικής, κάτι που απλά τυχαίνει να εκφράζεται αρχικά μεταξύ των μαύρων. Η εξέγερση του Γουάτς δεν ήταν μια φυλετική σύγκρουση: οι εξεγερμένοι δεν επιτέθηκαν στους λευκούς που βρέθηκαν στο δρόμο τους – χτύπησαν μόνο τους λευκούς αστυνομικούς. Άλλωστε, η μαύρη αλληλεγγύη δεν αφορούσε τους μαύρους καταστηματάρχες ούτε τους μαύρους αυτοκινητιστές. Ο ίδιος ο Λούθερ Κινγκ αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι τα όρια της ειδικότητας του είχαν ξεπεραστεί, δηλώνοντας τον Οκτώβριο στο Παρίσι ότι «οι συγκρούσεις δεν ήταν φυλετικές αλλά ταξικές».

Continue reading

Ξέσπασμα των κρατούμενων προλετάριων στην #amygdaleza

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Ei-yh2FyPoQ[/youtube]

To post θα ανανεώνεται

Εξεγείρονται οι κρατούμενοι προλετάριοι στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας. Οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι τρισάθλιες, η καταστολή των κάθε λογής μπάτσων που τους περιτριγυρίζουν πολύ σκληρή( δεσμοφύλακες έκαψαν, για πλάκα, το πόδι έγκλειστου χρήστη που υπέφερε από στερητικό σύνδρομο. Δεσμοφύλακες δε μετέφεραν για ιατρική βοήθεια έγκλειστο και πέθανε, http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2013/08/amygdaleza.html#ixzz2bfFtOnNi). Οι ρατσιστές και φασίστες ανθρωποφύλακες τους πρόσφατα τους επιτέθηκαν την ώρα της προσευχής, και στη συνέχεια έστειλαν τα ΜΑΤ με αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί. Το φαγητό είναι για πέταμα, ο χώρος ελάχιστος, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανύπαρκτη. Οι βασανισμοί γίνονται και σε ανήλικους και το κράτος έχει αναγκαστεί να θέσει σε διαθεσιμότητα ειδικούς φρουρούς. Στο στρατόπεδο κρατούνται πέρα από τους μετανάστες χωρίς χαρτιά και χρήστες ναρκωτικών και οροθετικοί. Πριν λίγους μήνες 1000 περίπου κρατούμενοι είχαν ξεκινήσει απεργία πείνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες από μετανάστες: Οι μπάτσοι έκοψαν το ρεύμα εδώ και τρείς μέρες από δύο κοντέινερ διότι οι μετανάστες έβαλαν να δουλέψουν τα κλιματιστικά. Οι μετανάστες αρνήθηκαν να μπουν μέσα στους σκοτεινούς φούρνους. Οι αστυνομικοί τους πίεζαν βρίζοντας χυδαία και χτυπώντας ενώ κάποιοι αστυνομικοί πάτησαν το φαγητό τους φωνάζοντας «δεν μας νοιάζει αν πεθάνετε». Μετά γενικεύτηκε η σύγκρουση με φωτιές σε μεγάλο μέρος του στρατοπέδου. Ο αναβρασμός στις τάξεις των 2500(; αλλού αναφέρεται ο αριθμός 1620) κρατουμένων είχε ξεκινήσει από χθες όταν πληροφορήθηκαν ότι η 12μηνη προσωρινή κράτηση, που ίσχυε μέχρι σήμερα, γίνεται 18μηνη.
Μετανάστες υποστηρίζουν ότι υπάρχουν βαριά τραυματίες που βρίσκονταν στο χώμα χωρίς να έχουν τίς αισθήσεις τους και ότι ένας η δύο είναι νεκροί.

Οι κρατούμενοι έχουν καταλάβει το ένα από τα προαύλια και ένα μικρό κτίριο, ενώ καίνε στρώματα και κλινοσκεπάσματα. Οι μπάτσοι έχουν ρίξει δακρυγόνα και κρότου-λάμψης.

amygdaleza2

 

 

amygdaleza3

 

Επιτέλους κατεστραμμένο (ένα μέρος του) το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας

01.00: Μετά από πετροπόλεμο και επέμβαση των ΜΑΤ “αποκαταστάθηκε η τάξις εις την Αμυγδαλέζα”. Υπάρχουν φήμες για προλετάριους που έχουν δραπετεύσει, οι μπάτσοι παρενοχλούν την περιοχή ψάχνοντας και τραμπουκίζοντας.

Σύμφωνα με το site Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό οι μπάτσοι πυροβόλησαν τον Σουλτάν Αχμέντ κατά την έφοδο τους. Σύμφωνα με πληροφορίες έχουν διαφύγει δέκα κρατούμενοι και συνελήφθησαν άλλοι 14 στην προσπάθεια τους να διαφύγουν.

Παλαιότερο video για τις συνθήκες κράτησης:

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=NgonnC2xrFU[/youtube]

 

In the UK illegally? Go home or face arrest.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=1cxHe6yW-sY[/youtube]

Μια “παρανοϊκή” συζήτηση, η οποία όμως είναι ενδιαφέρουσα ακριβώς επειδή είναι “παρανοϊκή”. Δώσε ιδιαίτερη προσοχή στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου που θέτουν το πλαίσιο της συζήτησης. Από τις ερωτήσεις αυτές αλλά και από τις απαντήσεις των ακτιβιστών-αντιρατσιστών δεν αμφισβητείται καθόλου ότι υπάρχουν υπεράριθμοι, ότι ένας αριθμός προλετάριων είναι ένα άχρηστο πλεόνασμα.

…και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί, «για να ξεβρωμίσει ο τόπος»

ceb5ceafcebcceb1cf83cf84ceb5-cf8ccebbcebfceb9-cebcceb5cf84ceb1cebdceaccf83cf84ceb5cf82-antifa-e29885-lab-cf80ceb5ceb9cf81ceb1ceb9cf8ecf82

Αναδημοσίευση παλιότερου (απρίλιος 2012) κειμένου από clandestina

Μια προσπάθεια ερμηνείας ενός στημένου παιχνιδιού 
με περισσευάμενους, αναλώσιμους, μετανάστες και φασίστες

Στις 26 Μαρτίου ο υπουργός «προστασίας του πολίτη» Χρυσοχοΐδης ανακοινώνει την ίδρυση 30 κέντρων κράτησης μεταναστών, συνολικής χωρητικότητας 30.000 κρατουμένων (αριθμός υπερδιπλάσιος των φυλακισμένων στο ήδη υπερκορεσμένο «σωφρονιστικό» σύστημα στην Ελλάδα).
Στις 31 Μαρτίου ο υπουργός υγείας Λοβέρδος αναφέρεται σε υγειονομική βόμβα (η ίδια έκφραση που είχε χρησιμοποιήσει και στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών) και ανακοινώνει την κράτηση επ’ αόριστον των μεταναστών που αποτελούν «δημόσιο κίνδυνο».
Τα επιχειρήματα τα γνωστά:
– Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη λόγω «απουσίας μεταναστευτικής πολιτικής».
– Η Ελλάδα δεν χωράει τόσους μετανάστες.
– Οι μετανάστες αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία.
– Οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα, καθώς προέρχονται από χώρες όπου «η ανθρώπινη ζωή δεν έχει τόση αξία όσο στην πολιτισμένη Δύση».
– Οι μετανάστες καταστρέφουν το κέντρο της Αθήνας.
Για κάποιες μέρες η δημόσια συζήτηση μονοπωλείται από τις εξαγγελίες των δύο υπουργών και τις αντιδράσεις των κατοίκων των περιοχών για τις οποίες εξαγγέλθηκε η κατασκευή των κέντρων κράτησης, αφού «δεν θέλουν οι περιοχές τους να γίνουν χωματερές για τα σκουπίδια της Αθήνας».
Tο κλίμα άλλαξε για λίγο με την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου Δημήτρη Χριστούλα μπροστά στο ελληνικό κοινοβούλιο και τον βαρύ τραυματισμό του Μάριου Λώλου, προέδρου της ένωσης φωτορεπόρτερ, από επίθεση των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας που καταστάλθηκαν βίαια. Ωστόσο το θέμα επανέρχεται, καθώς η (νεοναζιστική) ακροδεξιά πλασσάρεται επίμονα στο δημόσιο λόγο ως «λύση στην οποία καταφεύγουν οι κάτοικοι γειτονιών της Αθήνας» οι οποίοι «αντιμετωπίζουν αξεπέραστα προβλήματα εξαιτίας της παρουσίας των μεταναστών» και «δεν έχουν σε ποιον άλλο να στραφούν» αφού «η αστυνομία απουσιάζει» και η μόνη διέξοδος είναι οι περιπολίες των νεοναζί. Τελικά η δημόσια συζήτηση μετατοπίζεται προς την ακροδεξιά «αφού πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αποτραπεί η άνοδος της ακροδεξιάς».
Οι αιτιάσεις περί «υγειονομικής βόμβας» απαντήθηκαν άμεσα από το (κρατικό) ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ το ανεφάρμοστο και αναποτελεσματικό (ως προς τους διακηρυγμένους στόχους του) του μεγαλόπνοου σχεδίου Χρυσοχοΐδη-Λοβέρδου καταδείχθηκε από ανακοινώσεις της Διεθνούς Αμνηστίας, μελών της Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ακόμα και από αξιωματούχους της Ε.Ε.
Πολλοί μίλησαν για ένα προεκλογικό τρυκ. Στο κείμενο που ακολουθεί θα καταδείξουμε ότι όχι απλά δεν έχουμε να κάνουμε με «απουσία μεταναστευτικής πολιτικής» αλλά αντιθέτως πρόκειται για μια στοχευμένη πολιτική επιλογή, στο πλαίσιο της «δημιουργικής καταστροφής» και της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.
Συγκεκριμένα, θα επιχειρηματολογήσουμε για το ότι αυτή η κρατική επιλογή:
– αχρηστεύει εργατικό δυναμικό
– θέτει τους μετανάστες σε καθεστώς ομηρίας από τις μαφίες
– παράγει απόγνωση σε γειτονιές της Αθήνας
– διοχετεύει συνολικά στη χώρα τη δυσαρέσκεια από την οικονομική κατάσταση σε ιδεολογίες μισαλλοδοξίας
– γεννάει φασιστικές πολιτοφυλακές με κοινωνική υποστήριξη
– τελικά διαμορφώνει μια μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στο πλαίσιο της οποίας οι Έλληνες έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα από ό,τι οι μετανάστες.
Επίσης θα επιχειρήσουμε μια απάντηση στα (παρα)κρατικά επιχειρήματα («δεν χωράνε», «είναι εκατομμύρια», «Δουβλίνο ΙΙ», «έλλειψη ευρωπαΐκής αλληλεγγύης», «παρεμπόριο», «εγκληματικότητα») και θα διατυπώσουμε παρατηρήσεις για τις στάσεις όσων βρίσκονται από την πλευρά της κοινωνικής δικαιοσύνης και απελευθέρωσης.

Εισαγωγικές παρατηρήσεις

Για αρκετές ημέρες βομβαρδιστήκαμε με μια αληθοφανή επιχειρηματολογία διανθισμένη με χονδροειδέστατα ψέματα.
Ο δημόσιος λόγος δεν έθεσε κανένα από τα ερωτήματα που είναι απαραίτητα για να αναλυθεί το «πρόβλημα»:
Γιατί στοιβάζονται τόσοι άνθρωποι στην Αθήνα; Ποιοι είναι υπεύθυνοι; Ποιοι επωφελούνται; Ποιές πολιτικές επιλογές εξυπηρετεί αυτή η συσσώρευση; Ποιες κοινωνικές μεταβολές προωθούνται;
Η προπαγάνδα πάντα απευθύνεται στο θυμικό και όχι στη λογική, πρέπει να φαντάζει ως η μόνη αλήθεια και όσοι αντιπαρατίθενται σε αυτή να παρουσιάζονται ως μη ρεαλιστές.
Το λεγόμενο μεταναστευτικό πρόβλημα προβλήθηκε με τον ίδιο παράλογο τρόπο με τον οποίο όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν όχι ως αποτέλεσμα της δομικής αναδιάρθρωσης που επιβάλεται στην Ελλάδα-πειραματόζωο, αλλά επειδή οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, έχουμε 1.500.000 δημόσιους υπάλληλους, οι πολιτικοί είναι κλέφτες, το σύστημα υγείας ξοδεύει πολλά για να περιθάλπτει τους μετανάστες κλπ.
Έτσι, όπως ένας εκπρόσωπος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου επελέγη ως πρωθυπουργός για να μας σώσει από τις επιθέσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μια παρακρατική οργάνωση με κυπατζίδικο παρελθόν και συμμετοχή σε μαφιόζικες συμμορίες και «δουλειές της νύχτας» παρουσιάζεται ως σωτήρας από τις μαφιόζικες συμμορίες και την εγκληματικότητα.
Το γεγονός ότι συνταξιούχοι ωθούνται στην αυτοκτονία και η ευκολία με την οποία τα ΜΑΤ ανοίγουν κεφάλια φωτορεπόρτερ έχει άμεση σχέση με τη δημαγωγία για το μεταναστευτικό, την οποία διαδέχθηκε η δημαγωγία για την «εντυπωσιακή αύξηση της δημόσιας απεύθυνσης των νεοναζί».
Εμπροσθοφυλακή αυτής της λαθροχειρίας ήταν τα ΜΜΕ, τα οποία επιδόθηκαν σε μια κλασική ρητορική κατασκευής εξιλαστήριων θυμάτων.

Οι κραυγές των ΜΜΕ


Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μέσα σε ολιγόλεπτα ρεπορτάζ οι αναγγελθέντες χώροι κράτησης αναφέρονταν εναλλάξ ως στρατόπεδα συγκέντρωσης, «κλειστοί χώροι φιλοξενίας»(!), κέντρα υποδοχής ή κέντρα μεταναστών. Η ανάγκη για «τελική λύση» πλασσάρεται ανακατεμένη με φτιασίδια ανθρωπισμού και δημοκρατίας.
Τα πλάνα αστυνομικών να εφορμούν με σκυλιά, το ζουμάρισμα σε χειροπέδες περασμένες σε «μελαψούς» και η επαναλαμβανόμενη ως εφιαλτική ηχώ κραυγή «λαθρομετανάστες» σε τι άλλο αποσκοπούν από το να αποστερήσουν τους μετανάστες από την ανθρώπινη ιδιότητα και να τους μετατρέψουν σε θηράματα για τους κυνηγούς κεφαλών;
Αν θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει την υιοθέτηση ρατσιστικού λόγου από ανθρώπους που ζούνε σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, πώς εξηγείται το γεγονός ότι σε όλη την ελληνική επικράτεια, άνθρωποι οι οποίοι κάνουν μέρες και βδομάδες να δουν μετανάστη, οικειοποιήθηκαν με χαρακτηριστική ευκολία τη δημαγωγία του μίσους;
Μπορεί να μοιάζει προφανές, αλλά είναι ταυτόχρονα αναγκαίο να επαναλαμβάνεται αδιάκοπα το γεγονός ότι σε κάθε περίοδο κρίσης χρειάζονται δημόσια θύματα.
Αν τα σύγχρονα ΜΜΕ υπήρχαν στους προηγούμενους αιώνες, θα μας παρουσίαζαν αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για το πώς οι γυναίκες στην πυρά, οι μάγισσες, συνουσιάζονταν με το διάβολο, θα πρόβαλαν εμπεριστατωμένες έρευνες που αποδεικνύουν ότι οι ινδιάνοι δεν έχουν ψυχή και η εξόντωσή τους είναι χριστιανικό καθήκον, θα ακούγαμε επαναλαμβανόμενα ότι οι εβραίοι πίνουν το αίμα μωρών κλπ.

Continue reading