Category Archives: ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

Will The Ukrainian Army Get Involved In The Country’s Crisis?

A70F02FA-3741-41B7-9F14-7BB8D73846C4_mw1024_n_s

 

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα άρθρο, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 20.2.2014 στο Radio Free Europe/Radio Liberty και το οποίο επιδιώκει να δώσει ορισμένες απαντήσεις για τη στάση που κράτησε ο στρατός κατά την εξέγερση του Μαϊντάν. Για εμάς, το ζήτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία για δυο λόγους: Αφενός, από τη στιγμή που ο στρατός δε συμμετείχε στην καταστολή της εξέγερσης του Μαϊντάν τηρώντας υποτίθεται ουδέτερη στάση, ενώ βετεράνοι του αφγανιστάν συμμετείχαν από την αρχή στο Μαϊντάν, υπονομεύεται η άποψη περί (κλασσικού τουλάχιστον) «πραξικοπήματος», η οποία θέλει να αγνοεί τις κινηματικές διαδικασίες που έλαβαν χώρα σε όλη την επικράτεια και διέλυσαν τον ίδιο τον ουκρανικό στρατό ως κομμάτι του σκληρού πυρήνα του κράτους· αφετέρου, επανέρχεται ίσως στη σωστή της βάση η συζήτηση για την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», η οποία με διάφορες παραλλαγές είναι διαδεδομένη στην αριστερή και αντιεξουσιαστική σκέψη τα τελευταία χρόνια. Ναι μεν επαληθεύεται αντίστροφα η ρήση του Σμιτ ότι «κυρίαρχος είναι αυτός που αποφασίζει για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης», αφού αποδείχτηκε την κρίσιμη στιγμή ότι ο Γιανουκόβιτς δεν ασκούσε κυρίαρχη εξουσία, αλλά μόνο στη βάση ότι είναι οι βαθύτερες κινηματικές διαδικασίες –στην προκειμένη περίπτωση μια εξεγερτική διαδικασία με όλες τις αντιφάσεις της που αγκαλιάζει το σύνολο σχεδόν της χώρας– που δύνανται να φέρουν το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης· και, μιλώντας γενικότερα, σε μια επαναστατική κατάσταση.

 A.

 

Explainer: Will The Ukrainian Army Get Involved In The Country’s Crisis?

 

By Charles Recknagel

February 20, 2014

The Ukrainian army is coming under mounting pressure from the government to intervene in the country’s political crisis. Here are five things to know about where the military stands.

What has been the military’s position so far?

Up to this point, the Ukrainian armed forces have stayed out of the fray and, until this week, that was in line with the government’s own declared policy.

As recently as January 26, Defense Minister Pavel Lebedev repeated that the army was a neutral force and would not intervene in political matters.

But now, with the announcement of a new “antiterrorist” operation on February 19, the government is openly speaking about involving the army.

Continue reading

Ρώμη: Συγκρούσεις σε επιχείρηση εκκένωσης κατάληψης στέγης

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=d_7vQ0FyDHQ[/youtube]

Riot police clashed with 350 squatter families as security forces evicted people from abandoned offices in Rome. This is the latest incident in the rising tide of violence over the mounting economic crisis.

A few people were injured in the clashes as security forces armed with truncheons broke through a crowd of protesters outside. The squatters barricaded themselves inside the building and took to the roof.

Around 100-150 officers entered the building and dragged the residents out, an AFP photographer reported. The families were put into 10 police vans.

The squatters complained about the violence the police inflicted on them.

“They broke in, throwing our belongings out of the window, dragging us along the floor and kicking those who resisted,” one squatter, who did not want to be named, told La Repubblica daily.

“They clubbed us wildly, it was brutal,” Cristiano Armati, a member of the Coordinamento association which had helped occupy the building, told AFP by telephone from hospital, where he was being treated for a broken elbow and cuts to the head.

“It doesn’t end here though. The fight for housing rights will go on,” Armati added.

Another protester was reported to have a broken leg.

It came nine days after the squatters first occupied the building, which is a former state-owned insurance agency.

Currently, 90 properties in Rome are occupied by squatters, and 3,346 evictions were carried in the first six months of 2013 – a 10 percent jump from the first half of 2012 – the city council stated.

The squatters represent a mix of Italians and immigrants, many of whom lost their jobs in the economic crisis.

Meanwhile, Italy’s Panorama magazine investigated property that is currently empty during the crisis, and put the number at 50,000.

To deal with the housing crisis, the government started a new housing plan in March, pledging to double rent subsidies for low earners to 200 million euros ($280 million) for 2014 and 2015. However, the plan came under fire, with critics saying that the sums aren’t enough to tackle the problem.

Πηγή: http://rt.com/news/italy-rome-riots-crisis-092/

Μία από τις μεγαλύτερες απεργίες των τελευταίων ετών στην Κίνα

BlOpRrICcAA0EAe.jpg-large

πηγή: barikat.gr

Τουλάχιστον 10 χιλιάδες εργαζόμενοι σε εργοστάσια παραγωγής παπουτσιών στη βιομηχανία Yu Yuan Industrial στο Dongguan της Κίνας βγήκαν στους δρόμους τη Δευτέρα 14 Απριλίου 2014. Διαμαρτύρονταν ενάντια στην μη απόδοση από την εταιρεία των εργοδοτικών εισφορών για την κοινωνική ασφάλιση και τη στέγαση στους 70 χιλιάδες εργαζομένους της.

Οι εργάτες κατέκλυσαν τα γήπεδα μπάσκετ στην περιοχή των κοιτώνων τους, κρατώντας πανό που έγραφαν: «Πληρώστε τις εισφορές για την κοινωνική ασφάλιση και τη στέγαση. Ντροπή στην παρανομία της Yu Yuan».

Continue reading

Ταραχές ενάντια στη λιτότητα και τις εξώσεις στη Ρώμη

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=XJ9i7Lc-m50[/youtube]

Η πολιτική του Ρέντσι έχει τα πρώτα αποτελέσματα της. Η μεταρρύθμιση στα εργασιακά (δες εδώ) σε συνδιασμό με την εξελισσόμενη κρίση στέγασης (δες εδώ) οδηγεί σε όξυνση της κρίσης ως προλεταριακής δραστηριότητας. Η θηριώδης καταστολή δεν φαίνεται προς το παρόν να μπορεί να συγκρατήσει τη δημιουργία μιας κίνησης, η οποία δε φαίνεται να συνδέεται με κάποιο κόμμα. Ο λόγος του κινήματος παραμένει στο γενικό και αφηρημένο επίπεδο της άρνησης της αναδιάρθρωσης και του αιτήματος για “εισόδημα-στέγη-αξιοπρέπεια”. Η πύκνωση των ταραχών στην Ιταλία αποτελούν απαραίτητη εξέλιξη για την εμβάθυνση της κρίσης στην Ευρώπη. Η ταυτόχρονη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού σε Γαλλία και Ιταλία δεν είναι τυχαία και παρότι δεν έχει ακόμη αποκρυσταλλωθεί η νέα πολιτική του Μ. Βαλς οι άξονες της είναι γνωστοί: περικοπές δημοσίων δαπανών 50 δισ., μείωση φορολογίας του κεφαλαίου, μείωση ασφ. εισφορών αφεντικών κτλ. Οι Ρέντσι και Βαλς εκφράζουν την ανάγκη ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού που προκύπτει από την κρίση του κράτους της αναδιάρθρωσης. Η ανανέωση αυτή όμως δεν έχει στόχο το φρενάρισμα της αναδιάαρθρωσης αλλά την επιτάχυνση της. Είναι πιθανό η σύγκρουση να μετακινείται ήδη προς το κέντρο της Ευρώπης.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Ste2y0Zeq14[/youtube]

 

Συγκρούσεις με την αστυνομία και λεηλασίες στις φαβέλες του Ρίο

12BRAZIL-master675

Η κρίση αναπαραγωγής της εργατικής τάξης ως “κρίση στέγασης” αυτή τη φορά, με διαφορετική μορφή από την “κρίση μετακίνησης” που αφορούσε σε μεγαλύτερο βαθμό φοιτητικά ή/και μεσαία στρώματα της τάξης στη Βραζιλία, σε συνδυασμό με την συγκυρία του παγκόσμιου κυπέλλου παράγει νέες συγκρούσεις στο δημόσιο χώρο. Οι φαβέλες, οι “πόλεις των φτωχών μέσα στις πόλεις”, η έκφραση της ζωνοποίησης της συσσώρευσης μέσα στο μητροπολιτικό περιβάλλον είναι οι εστίες συγκρούσεων που συμβαίνουν στα σύνορα τους. Η χρηματοπιστωτική μορφή του σύγχρονου καπιταλισμού απαιτεί τη μετατροπή της γης σε ιδιωτικό κεφάλαιο, καθώς η αξία της γης καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις προσδοκίες συσσώρευσης στην περιοχή που αξιολογείται. Ταυτόχρονα με την κίνηση του προλεταριάτου να καταλαμβάνει γη για να ζήσει σε εξαθλιωμένες συνθήκες, καθώς αδυνατεί να πληρώσει τα ενοίκια που απαιτεί ακριβώς αυτή η διαδικασία παραγωγής αξίας από τον κατασκευαστικό κλάδο.

Από τον τύπο τους:

RIO DE JANEIRO — Violent clashes broke out on Friday between police officers and squatters here when the authorities dislodged thousands of families from a newly formed favela, or slum, in a complex of abandoned commercial buildings, focusing attention on the rising tension over surging rents and housing shortages.

Just two months before Brazil is to host the World Cup soccer tournament in Rio de Janeiro and other cities, police officers used tear gas and rubber bullets to disperse the squatters at a decaying property in the city’s gritty northern zone owned by Oi, one of the largest telecommunications companies in Brazil.

The squatters fought back by pelting the police with rocks, tossing firebombs and setting buses and police vehicles on fire. Even when officers managed to assert control over the settlement after hours of clashes, the protesters turned to looting nearby banks and a supermarket.

Continue reading

Τ. Θεοφίλου: Για τη δημιουργία του ελληνικού Guantanamo

“Το νομοσχέδιο στοχεύει στην εμπέδωση της απόλυτης κτηνώδους καταστολής που αποτελεί το σύγχρονο μοντέλο πολιτικής διαχείρισης”

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=zXJZOm254lc[/youtube]

Διαβάστε επίσης:  “Μια φυλακή μέσα στη φυλακή” & “Σχετικά με την επικείμενη αναδιάρθρωση- ιδιωτικοποίηση των ελληνικών φυλάκων

Γαλλία: Ο πρόεδρος του ΠΟΕ προτείνει mini jobs & μισθούς κάτω από το βασικό

024

Μετά τον Ρέντζι έρχεται και ο Lamy ή “λαγός” προετοιμάζει το έδαφος για τα μέτρα που θα προσπαθήσει να επιβάλλει το γαλλικό κράτος:

Pascal Lamy, former Director General of the World Trade Organization (WTO) and close to President Francois Hollande, called Wednesday for more “flexibility” in the labor market, notably with “odd jobs” paid below the SMIC. “I know I am not in harmony with much of my socialist comrades, but I think it takes at this level of unemployment, go to more flexibility and towards jobs that are not necessarily paid minimum wage, “he has said during Questions info LCP / France Info / Worldwide / AFP.

Risk that recalls the “youth minimum wage” of Edouard Balladur or CPE Dominique de Villepin, both abandoned after weeks of social protest? “This is because a reform did not work or because they fell under the pressure of the opinion that this is a bad idea. If we took all the reforms we have tried at one time, which did not work and if we had not taken, it would still be in the Middle Ages, “dropped Pascal Lamy.

Η αυτοδιαχείριση ως αγώνας για επιβίωση, το παράδειγμα της Αιγύπτου

safe_image.php

Στο άρθρο του J. Charbel που ακολουθεί, παρουσιάζεται η τωρινή στιγμή του εργατικού κινήματος στην Αίγυπτο. Σε μια συγκυρία στην οποία τα δικαστήρια υπό την πίεση της “αιγυπτιακής άνοιξης” του 2011 πήραν αποφάσεις επανεθνικοποίησης εργοστασίων που είχαν ιδιωτικοποιηθεί σε πολύ χαμηλές τιμές την τελευταία περίοδο του καθεστώτος Μουμπάρακ, αλλά το κράτος στη συνέχεια δεν τις υλοποιεί, οι εργάτες παλεύουν να ξεκινήσουν να λειτουργούν τα “εργοστάσια τους” μόνοι τους. Το κράτος καταστέλλει αυτές τις προσπάθειες τους, καθώς προτιμά να πληρώνει σε όλους μόνο τους πολύ χαμηλούς βασικούς μισθούς παρά να ξεκινήσει άμεσα την παραγωγή με χαμηλότερο βαθμό εκμετάλλευσης από αυτόν που απαιτείται για να ξεπεραστεί η κρίση.

Οι εργάτες προτείνουν ακόμη και να ξεκινήσουν την παραγωγή χωρίς μισθό για ένα μήνα για να αποδείξουν “ότι μπορούν να κάνουν τα εργοστάσια να λειτουργήσουν ξανά”. Οι εργάτες για να ξεκινήσουν όμως την παραγωγή δεν χρειάζονται μόνο την εργασιακή τους δύναμη (ακόμη κι αν την προσφέρουν δωρεάν) και τις όποιες πρώτες ύλες παραμένουν αποθηκευμένες στα παρατημένα εργοστάσια. Χρειάζονται και ρεύμα ή αέριο το οποίο το κράτος αρνείται να τους παρέχει καθώς τα προηγούμενα αφεντικά έχουν αφήσει χρέη και χρειάζονται επιδοτήσεις από το κράτος για νέες παραγγελίες υλικού. Με άλλα λόγια οι εργάτες χρειάζονται κεφάλαιο, στην πραγματικότητα χρειάζονται χρήμα ως κεφάλαιο, δηλαδή, χρειάζεται να τους δείξει το κεφάλαιο εμπιστοσύνη ότι είναι ικανοί να παράξουν υπεραξία εκμεταλλευόμενοι τους εαυτούς τους.

Αυτή τη στιγμή και χάρη στην ώθηση που τους έδωσαν οι ταραχές του 2011 και ο συνεχιζόμενος αγώνας τους από τότε, απαιτούν αυτό το χρήμα ως κεφάλαιο από το κράτος, αλλά το δράμα τους είναι ότι παρά το γεγονός πώς προτείνουν να δουλέψουν αρχικά ακόμη και χωρίς μισθό το κράτος δεν τους δανείζει. Το κράτος της Αιγύπτου από τη σκοπιά του προσπαθώντας να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των καπιταλιστών δεν τους δανείζει μέχρι να τους φέρει σε ακόμη πιο δυσμενή θέση. Είναι αρκετά πιθανό στη συνέχεια να πρέπει οι εργάτες να στραφούν στις αγορές κεφαλαίου ή να τα παρατήσουν και να αποδεχτούν έναν νέο ιδιώτη ιδιοκτήτη για να έχουν επιτέλους δουλειά. Αυτή η περίοδος, στο βαθμό που πληρώνονται όσοι δεν είχαν απολυθεί το προηγούμενο διάστημα με το βασικό μισθό, είναι μεταβατική και η πλάστιγγα θα γείρει προς τη μία ή την άλλη μεριά ανάλογα με τους συσχετισμούς της ταξικής σύγκρουσης.

Αυτό που προκύπτει όμως από το εξαιρετικά χρήσιμο παράδειγμα της Αιγύπτου είναι ότι η αυτοδιαχείριση σήμερα στις πραγματικές συνθήκες της ταξικής πάλης του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού σε αναδιάρθρωση δεν αποτελεί ορίζοντα επανάστασης. Αντίθετα όπως γράφαμε πρόσφατα εδώ: «μήπως η ουτοπία [σ.σ. της αυτοδιαχείρισης] είναι ένας αναγκαίος συµβιβασµός, από τη στιγµή που, στον ορίζοντα αυτόν, δεν τίθεται σε αµφισβήτηση το ίδιο το χρήµα ως κεφάλαιο, η ίδια η µορφή των µέσων παραγωγής ως µέσων παραγωγής αξίας;”

Δύο απαντήσεις μπορούν να δοθούν σ’αυτό το ερώτημα ανάλογα με την εξέλιξη της ταξικής πάλης, όχι μόνο στην Αίγυπτο, αλλά διεθνώς: Ή “οριακά το µοντέλο του αυτοδιαχειριζόµενου χρηµατοπιστωτικού καπιταλισµού θα µπορούσε να αποτελεί τον ορίζοντα της αντεπανάστασης στην ενδεχόµενη κορύφωση αυτού του κύκλου αγώνων. Αυτός ο αντεπαναστατικός ορίζοντας είναι ειδικά σήµερα δυνατός που ο καπιταλισµός είναι ήδη χρηµατοπιστωτικός µε την έννοια ότι η µορφή Χ-Χ΄ τείνει να αποτελεί ολοένα και περισσότερο τον ειδικό τρόπο µορφοποίησης της κοινωνίας από τη σχέση κεφαλαίου-εργασίας» (από το ίδιο κείμενο) ή η αυτοοργάνωση θα αποτελέσει το πρώτο βήμα της επανάστασης, το οποίο στη συνέχεια η επανάσταση θα πρέπει να ξεπεράσει καθώς αυτό θα αποτελεί εμπόδιο για τη συνέχιση της.

Ακολουθεί το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του J. Charbel  από εδώ:

Workers struggle to self-manage | Mada Masr

Weary of governmental inaction regarding the court-ordered renationalization of their companies, many workers have sought to take matters into their own hands through experiments in workers’ self-management — only to find that the government is actively obstructing their efforts.

Last month, authorities pulled the plug on one such experiment at the Tanta Flax Company, which has been awaiting renationalization for over two years.

Continue reading

Αναδιάρθρωση και αυτοδιαχείριση

σκακι

Ταυτόχρονα με την είδηση για την ιδιωτικοποίηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης “σκάει” και η είδηση για την “επιδότηση των συνεταιρισμών” από το κράτος. Όπως σωστά διαπιστώνει και το άρθρο που ακολουθεί τίποτα ριζοσπαστικό δεν υπάρχει σ’αυτήν την εξέλιξη. Αντίθετα, αποτελεί μια ακόμη όψη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης, η οποία περιλαμβάνει και την ιδιωτικοποίηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Η επιδότηση συνδέεται ευθέως με τα διαβόητα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης τα οποία ονομάζονται έτσι γιατί πλέον οι “ειδικές οικονομικές ζώνες” δεν θεωρούνται καλαίσθητο όνομα στην πιάτσα. Με τα σύμφωνα αυτά θα μπορεί το κράτος να διαμορφώνει την τιμή της εργασιακής δύναμης στο επίπεδο που απαιτείται για να “πέσει το ποσοστό ανεργίας”. Πολύ απλά δηλαδή, θα δίνει κίνητρο σε εταιρείες να δραστηριοποιούνται με χαμηλότερο μισθολογικό, φορολογικό και ασφαλιστικό κόστος. Ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει για να γίνει αποδεκτή αυτή η εξέλιξη από το να συνδεθεί με την τάση που παρατηρείται από τα κάτω για δημιουργία συνεταιρισμών; Σου λέει το κράτος: Δεν είσαι προλετάριος, επιχειρηματίας είσαι, δικός μας. Αν έχεις αναδουλειές, μην πληρώνεις εφορία και ασφαλιστικές εισφορές (πώς θα ζήσεις χωρίς περίθαλψη δεν ξέρω, ψόφα καλύτερα). Αν έχεις δουλειά μας δίνεις εμάς μέρος της υπεραξίας που έβγαλες από τη δική σου εργασιακή δύναμη με βάση το επιτόκιο που συμφωνήσαμε και όλα καλά. Βέβαια θα σε αφήσουμε να ανοίξεις επιχείρηση μόνο αν κοστολογήσεις την τιμή της (δικής σου κορόιδο!) εργασιακής δύναμης … αρκετά χαμηλά. Ταυτόχρονα δώσε και άλλο ένα μέρος της υπεραξίας στα κάθε λογής λαμόγια συμβούλους και με ότι ψίχουλα σου μείνουν … ζήσε. Ή τέλος πάντων γίνε πιο ελαστικός, πιο πειθήνιος, πιο … εργατικός για να πάει καλά η οικονομία και εσύ μαζί (κορόιδο).

Περισσότερα για το ζήτημα της σχέσης ανάμεσα στην αυτοδιαχείριση και την αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού εδώ.

Διαβάστε το φανταστικό προπαγανδιστικό άρθρο τους (κάτι στο υποσυνείδητο τους έκανε να συντομεύσουν τις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις ως ΚΥΝΣΕΠ, σκυλο-επιχειρήσεις, δηλαδή, όπως είναι άλλωστε στην πραγματικότητα):

Επιστρέφουν οι συνεταιρισμοί μέσω των Βρυξελλών

Με «όχημα» τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, το ΕΣΠΑ επιδοτεί με κεφάλαια 80 εκατ. ευρώ τη νέα μορφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων

Οι συνεταιρισμοί… ξανάρχονται. Δεν τους φέρνει κάποια νέα «ριζοσπαστική» πρωτοβουλία της κυβέρνησης, όπως εκείνη της δεκαετίας του ΄80 στον αγροτικό τομέα, αλλά αυτήν τη φορά η ίδια η Κομισιόν. Ο κοινοτικός προϋπολογισμός όχι μόνο επιδοτεί πλέον τον σχηματισμό συνεταιρισμών, προωθώντας την απασχόληση των πτυχιούχων νέων, αλλά παράλληλα τους παρέχει μια ιδιότυπη φορολογική ασυλία. «Πλάτη» σε αυτό βάζουν οι οργανώσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και οι δήμοι της χώρας, παρέχοντας τεχνογνωσία και τον χώρο για την πραγματοποίηση τέτοιου τύπου εγχειρημάτων.

Continue reading