Daily Archives: February 5, 2014

Boσνία: Ταραχές στην Τούζλα για τα λουκέτα σε εργοστάσια

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=vQaVgemWHw0[/youtube]

Σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών στην Τούζλα. Χιλιάδες κόσμου διαμαρτυρήθηκαν για το οικονομικό αδιέξοδο και το κλείσιμο εργοστασίων στην περιοχή. Οι διαδηλωτές επιχείρησαν να εισβάλουν στο κτίριο της περιφερειακής κυβέρνησης. Οι αστυνομικές δυνάμεις όμως τους απέτρεψαν. «Οι εκλογές δεν θα αλλάξουν τίποτα μόνο οι διαδηλώσεις μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα και νομίζω ότι μόνο οι δυναμικές κινητοποιήσεις μπορούν να διώξουν την κυβέρνηση», δήλωσε ένας από τους διαδηλωτές. Το κέντρο της πόλης στη βόρεια Βοσνία μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Οι διαδηλωτές έστησαν οδοφράγματα, ενώ οι δυνάμεις καταστολής επιχείρησαν να διασπάσουν το συγκεντρωμένο πλήθος με εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων. Στα βίαια επεισόδια τραυματίστηκαν 22 άτομα, ενώ η αστυνομία συνέλαβε δεκάδες διαδηλωτές.

Σχετικά με την επικείμενη αναδιάρθρωση- ιδιωτικοποίηση των ελληνικών φυλάκων

fylakes

των

Τάσου Θεοφίλου

Ράμι Συριανού

Σπύρου Στρατούλη

 

 

1

Μετά την παραβίαση της ολιγοήμερης άδειας από τον Χριστόδουλο Ξηρό, κυβέρνηση και μίντια θεώρησαν ότι δημιουργήθηκε το έδαφος για μια έκρηξη κατασταλτικής θηριωδίας. Καθώς ο Χριστόδουλος Ξηρός συγκεντρώνει τόσο την ιδιότητα του “τρομοκράτη” όσο και του δραπέτη, η κυβέρνηση άνοιξε δύο ζητήματα της ατζέντας της. Από την μια η αντι-αναρχική σταυροφορία με εισβολές σε δεκάδες σπίτια, συλλήψεις και επικηρύξεις συντρόφων με απώτερο στόχο την εμπέδωση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, την εξοικείωση με την εντεινόμενη επιτήρηση και την εσωτερίκευση του φόβου εντός του αναρχικού χώρου. Από την άλλη επαναφέρει το ζήτημα της αναδιάρθρωσης στις ελληνικές φυλακές ή αλλιώς την ιδιωτικοποίησή τους.

Όπως και μετά την μαζική απόδραση των 11 από τις φυλακές Τρικάλων, τα ακροδεξιά σιαμαία Αθανασίου- Δένδιας, δεν έχασαν την ευκαιρία να εξαγγείλουν  τη δημιουργία φυλακής υπέρ-υψίστης ασφαλείας που θα στεγάσει πολιτικούς κρατούμενους, στελέχη του λεγόμενου οργανωμένου εγκλήματος και απείθαρχους φυλακισμένους, λειτουργώντας με ειδικό σωφρονιστικό κώδικα. Ένα σωφρονιστικό τρομονόμο δηλαδή που θα παραχωρεί μέρος του έλεγχου των κρατουμένων στην αστυνομία, η επικοινωνία με τον έξω κόσμο θα “περιορίζεται” (αν δε θα καταργείται), η αλληλογραφία θα ελέγχεται και οι άδειες θα κόβονται.

Η ιδιότητα του φυλακισμένου από μόνη της εντάσσει τον άνθρωπο σε ένα καθεστώς εξαίρεσης, αφού τον απογυμνώνει από βασικά δικαιώματα που στην αστική δημοκρατία θεωρούνται δεδομένα. Οι ειδικές αυτές ρυθμίσεις έρχονται να επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο τη θέση του και να τον υποβιβάσουν από μια κατάσταση του “εκτός χώρου και χρόνου”, που ουσιαστικά βρίσκεται, σε μια κατάσταση σχεδόν ανυπαρξίας. Η κατάσταση εξαίρεσης γενικεύεται και η εξουσία δείχνει να χρειάζεται τη δημιουργία εξαιρέσεων επί της εξαίρεσης.

Τους τελευταίους μήνες μίντια και κυβέρνηση δε χάνουν καμιά ευκαιρία για να επιβάλλουν την ατζέντα τους σε σχέση με την αναδιάρθρωση της ποινικής καταστολής γενικά και του τιμωριτικού συστήματος ειδικά. Μια αναδιάρθρωση που επιδιώκει τόσο την σκλήρυνση της επιτήρησης και της καταστολής όσο και την ιδιωτικοποίηση τους. Ως εκ τούτου θα ήταν αφελής κανείς να πιστεύει  ότι όλη αυτή η μιντιακή εκστρατεία λάσπης κατά κρατούμενων ήταν απόρροια της απόδρασης Ξηρού και όχι ένα σχέδιο που τέθηκε σε εφαρμογή με αφορμή αυτό το γεγονός, επειδή πολύ απλά η ιδιωτικοποίηση των ελληνικών φυλακών προβλέπεται από το μνημόνιο.

Τα τελευταία χρόνια η ποινική καταστολή γενικά και η φυλακή ειδικά επεκτείνουν και βαθαίνουν τον ρόλο τους. Το σημαντικότερο πρώτο βήμα έγινε με το άρθρο 187 περί εγκληματικών οργανώσεων, το οποίο δεν στοχεύει στο λεγόμενο οργανωμένο έγκλημα, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό των παραβατών διογκώνοντας τις ποινές, μετατρέποντας πλημμελήματα σε κακουργήματα, καταργώντας τους ενόρκους και διευρύνοντας την έννοια τόσο του “στοιχείου” όσο και του αδικήματος, κρατώντας σε δικαστική ομηρία εκατοντάδες φυλακισμένους.

Η ποινική καταστολή συγχρόνως διευρύνει την κοινωνική στόχευση συμπεριλαμβάνοντας στην ποινική διαχείριση κομμάτια της έκπτωτης μεσαίας τάξης, δηλαδή την μικροπαραβατικότητα του λευκού κολάρου και του χρεοφειλέτες. Επιπλέον γίνεται και ένα εργαλείο για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ κεφαλαιοκρατών, στις συνθήκες γενικευμένου κανιβαλισμού που επιβάλλει η συστημική κρίση και η αναδιάρθρωση της εγχώριας αστικής τάξης.

Όσο η ποινική καταστολή διευρύνεται απευθυνόμενη σε μια μεγαλύτερη κοινωνική γκάμα προκύπτει και η ανάγκη της ταξικής διαβάθμισής της φυλακής. Από τα κέντρα κράτησης μεταναστών που στοιβάζουν κάτι “εξωτικά όντα” που οριακά πλέον μπορεί να διεκδικούν την ιδιότητα του ανθρώπου, καθώς στερούμενα τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα η ίδια η ύπαρξή τους θεωρείται αδίκημα, μέχρι την προσαρμογή των αγροτικών φυλακών με τρόπο τέτοιο ώστε να στεγάσουν οικονομικούς παραβάτες και χρεοφειλέτες, μικρούς και μεγάλους Τσοχατζόπουλους. Από τα βραχιολάκια- GPS και την κοινωφελή άμισθη εργασία για τα πταίσματα και τα πλημμελήματα, μέχρι και τις φυλακές υπέρ-υψίστης ασφαλείας για πολιτικούς κρατούμενους, στελέχη του λεγόμενου οργανωμένου εγκλήματος και απείθαρχους φυλακισμένους.

Η ποινική καταστολή και ο θεσμός της φυλακής προσαρμόζονται στις συνθήκες της γενικευμένης συστημικής κρίσης. Οι βλοσυρές δηλώσεις των αυτοκόλλητων ακροδεξιών Αθανασίου- Δένδια μας προϊδεάζουν για τη σημασία και τους σκοπούς της επικείμενης αναδιάρθρωσης σε αυτόν τον τομέα στην Ελλάδα. Αναδιάρθρωσή με πρόσχημα την “εύρυθμη λειτουργία”, όπως συμβαίνει σε κάθε δημόσιο τομέα που μπαίνει στο στόχαστρο της ιδιωτικοποίησης. Το ελληνικό κράτος δείχνει με κάθε αφορμή τη διάθεση του να πετύχει τη μετατροπή της ποινικής καταστολής σε πεδίο ιδιωτικού κέρδους. Από τη μια ευελπιστεί ότι η αυστηροποίηση θα κάνει τη καταστολή ένα αποτελεσματικό εργαλείο που θα συσπειρώσει γύρω από τα ιδεολογήματα της ασφάλειας κα της νομιμότητας τα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας και από την άλλη θα την καταστήσει κερδοφόρα παραχωρώντας την σε ιδιώτες και μετατρέποντάς την σε ένα πεδίο άντλησης κέρδους.

Δεν είναι άσχετα με τη συνολικότερη αναδιάρθρωση και ιδιωτικοποίηση των φυλάκων ούτε η ανάθεση μέρους της φύλαξης των κέντρων κράτησης μεταναστών σε ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι, ούτε και το ότι η επιτήρηση των φορέων βραχιολιών GPS θα ανατεθεί επίσης σε ιδιώτες.

Continue reading

Ινδία & Ισπανία: Η βία ενάντια στις γυναίκες εντείνεται

148287-rapeindia

πηγές: tvxs.gr, left.gr

Νεαρή γυναίκα της φυλής Santhal βιάστηκε από περισσότερους από 12 άνδρες, ως τιμωρία, υπό τις διαταγές του αρχηγού της φυλής του συγκεκριμένου χωριού. Ο βιασμός διατάχθηκε επειδή η οικογένειά της δεν ήταν σε θέση να πληρώσει πρόστιμο ύψους 400 δολαρίων για το παράπτωμά της.

«Δέκα ή δώδεκα άνδρες, γείτονές μου, με βίασαν με τη σειρά όλη τη νύχτα. Κάποιοι είχαν την ηλικία του πατέρα μου», είπε η νεαρή γυναίκα σε τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς.

Σε ορισμένα τμήματα της βόρειας Ινδίας, παραδοσιακού τύπου δικαστήρια που λέγονται «khaap panchayats» είναι γνωστά για τις πρακτικές βίαιης ανταποδοτικής «δικαιοσύνης». Αυτά τα παράνομα δικαστήρια έχουν απαγορεύσει στις γυναίκες να φορούν δυτικού τύπου ρούχα και να χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα, ενώ στηρίζουν την πρακτική του γάμου μεταξύ παιδιών και  διατάζουν το λιντσάρισμα εραστών ή παντρεμένων ζευγαριών στα λεγόμενα «εγκλήματα τιμής».

71612_10201713543549350_684671527_n_0

Χιλιάδες Ισπανίδες κατέβηκαν στους δρόμους της Μαδρίτης για να διαδηλώσουν κατά νομοσχεδίου που προωθεί η κυβέρνηση, το οποίο έχει ως στόχο τον περιορισμό των εκτρώσεων. Kρατούσαν πλακάτ που έγραφαν: «Αφήστε τις μητέρες να αποφασίσουν» και «Το να αποφασίσουμε μας κάνει ελεύθερες». Ο νόμος θα επιτρέπει τις εκτρώσεις μόνο σε περιπτώσεις βιασμού ή όταν η υγεία της μητέρας κινδυνεύει. Μέχρι σήμερα, η νομοθεσία ορίζει ότι κάθε γυναίκα μπορεί να προχωρήσει σε έκτρωση μέσα στις πρώτες 14 εβδομάδες της κύησης. Ανταποκριτές αναφέρουν ότι η διαδήλωση του Σαββάτου ήταν μία από τις μεγαλύτερες στη χώρα, από τότε που η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Ισπανίας ανακοίνωσε ότι στηρίζει τη νομοθεσία.