Monthly Archives: October 2013

When the State turns Antifa

αναδημοσίευση από cognord

Golden Dawn (GD), as we knew it, is over. Their leader N. Michaloliakos is behind bars, along with other prominent members, while those who survived the first purge are facing added charges that emerged a few days after the first arrests. While this was happening, a number of their offices around Greece have closed down, the state funding they received has been stopped, and reports indicate that many of their members (ex or current) are forming lines outside the High Court to testify against the organization. These testimonies are used as key evidence in the legal proceedings, leading among other things to the finding of hidden weapons[1]. Even if the legal case does not bring most of GD’s members to prison, the inside fighting is bound to create enough damage to forbid the Nazi party from continuing as it has. 

This approach of the collapse of GD is not only based on an analysis of recent events. It is also based on a specific understanding of the nature of the State in the modern capitalist world, and its essentially democratic ideology. Democracy is a system of decision-making and of social relations ideal for the capitalist economy. It creates a subject stripped of any control over the means of production, but abstractly equal to the rule of law, bound by existing class, property and exploitation relations,  a subject which exchanges its need to consume the means of survival with the ability to participate in deciding who will manage these relations. This is the form that capitalism finds more suitable for the continuation of accumulation and the creation of value, and democracy has proven that it has far more tools and elasticity, as part of its social structure, to recuperate struggles and threats to the capitalist order, than the brute force of fascist/totalitarian regimes who require no consensus for their rule. The power of capital does not depend on the brute force of Nazi thugs, nor does it require coercion to further the devaluation of proletarians -in Greece or elsewhere.

As Dauvé has said, everyone would prefer (if given a choice) to live in social-democratic Sweden than being hunted down by Pinochet’s torturers. The point is that the choice is not ours, and it definitely does not depend on a set of forms such as universal franchise, civil rights and the existence of a parliament, however much these forms are fetishised. For regardless of the contingent advance that the existence of such rights might allow, they leave the fundamental social relations of class exploitation intact.

The forces that kick started the persecution of Golden Dawn, were the very same ones that the antifa/Left scene has been accusing all along (and rightly so) of aiding and facilitating the spread of its racist and fascist policies and ideology. And it requires a leap into absurdity to maintain a position under which the same forces that produce and support such anti-social elements are seen as the ones that will save one from them. Yet, this is democracy.

Though far away from the historical and material realities of fascism and Nazism, the modern State will push the limits of parliamentarism to its absolute edges (as has been the case many times in Greece with austerity measures being voted in parliament in the form of Special Acts of Legislative Content [2]), it will extend the powers of the police in ways which resemble totalitarian regimes (redefining legality through the use of anti-terrorist legislation, the Patriot Act or the German Constitutional Police), it will practically justify the emergence of the notion of “State of Emergency” as a permanent feature of modern life etc., BUT, contrary to a common approach found in the Greek anarchist scene, fascism is not a central political choice of the State.

Having said that, in order to understand recent developments in Greece, one should provide a brief trajectory of the organisation (and the extreme right) in Greece, not only in order to properly place its ideological and practical activities, but also to understand the historical context during which Golden Dawn was both supported and suppressed. Hopefully this presentation will show, among other things, that rather than running the risk of being manipulated by the Nazis of Golden Dawn, the State itself has always manipulated the extreme right for its own benefit, ready to sacrifice it when the cost outweighs the benefits.

Image

The dawn of Golden Dawn

Michaloliakos had from a young age created a name for himself in extreme right wing circles: he was arrested for the first time in July 1974 in a protest against Great Britain and its role in the Turkish invasion of Cyprus, again in 1976 for attacking journalists who were covering the funeral of two infamous torturers of the dictatorship (assassinated by November 17th), while in July 1978 he was arrested in relation to a number of bombings in Athens along with other prominent members of the extreme right. Though facing serious charges (being part of a terrorist organization, to start with), Michaloliakos only received a 13 months sentence, and reports of the time indicate that he entered into a deal with the authorities –in exchange for informing on his former comrades. A few years later, a document emerged in which Michaloliakos was shown to have been on the payroll of the Greek Secret Service (ΚΥΠ), and though the document might have been falsified, the accusation would make sense. If the secret service were looking for someone to fund, he would clearly be their man.

Continue reading

Καναδάς: Συγκρούσεις και εμπρησμοί περιπολικών (anti-fracking)

Police vehicles torched and shots fired at anti-fracking protest

A protest against fracking in Eastern New Brunswick has turned violent after Canadian mounted police with assault rifles and camouflage uniforms turned up to enforce a court order to remove a barricade set up by the Elsipogtog and Mi’kmaq First Nations tribes (indigenous Canadians).They pepper sprayed dozens of people, used rubber bullets, sets dogs on people, and fired high powered hoses The protesters responded by throwing petrol bombs and setting fire to five police vehicles.

Over 40 arrests were made and. It is alleged that at least one shot was fired at the police and security goons, and that a small incendiary device was found nearby. The police told the protesters that – “Crown lands belong to the government, not to fucking natives.”

Continue reading

Χιλή: ο κοινωνικός πόλεμος των νέων συνεχίζεται

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=y5TOEa897N0&feature=c4-overview&list=UU5aeU5hk31cLzq_sAExLVWg[/youtube]

από τον τύπο τους:

Thousands of protesters clashed with police on Thursday during a mass student march in Santiago. Students were demanding reforms to the education system and a louder voice in the decision making process a month before the elections on November 17.

Students are demanding that the government give control over the mostly privatized public universities back to the state and make education free. The current Chilean education system dates back to former leader General Pinochet who privatized universities and created a voucher system for primary and secondary school.

Last year President Sebastian Pinera passed education reforms after months of student protests, giving him the lowest approval ratings since the dictatorship ended in 1990. Education has become a key electoral issue for political candidates running for presidency next month.

Τυφλοπόντικα, είσαι εδώ; Αναδιαρθρωμένο κεφάλαιο, πάλη των τάξεων και επαναστατική προοπτική

αναδημοσίευση από blaumachen

Τυφλοπόντικα, είσαι εδώ; Αναδιαρθρωµένο κεφάλαιο, πάλη των τάξεων και επαναστατική προοπτική

Οι «επαναστάτες», και όσοι επιδιώκουν να δώσουν µια πολιτική διατύπωση στην εξέγερσή τους, θέλουν κατά κανόνα να καταθέτουν τη µαρτυρία τους για το µέλλον και να εγγράφουν τον λόγο τους και τη δραστηριότητά τους στη γενική κατεύθυνση αντιπαλοτήτων που κυοφορούν τις εξεγέρσεις του µέλλοντος. Αυτό είναι τελικά φυσιολογικό: κάθε ανάγνωση του κόσµου ξεκινάει αναγκαστικά από µια θέση µέσα στον κόσµο, και η βούληση να προσαρµοστεί το γίγνεσθαι του κόσµου στις επιθυµίες µας αποτελεί την αφετηρία κάθε επαναστατικής βούλησης. Το κείµενο που ακολουθεί προσπαθεί να κρατηθεί σε κάποια απόσταση. Επιχειρεί να αναφερθεί στην τωρινή εποχή εξετάζοντας τη συνάρθρωση ανάµεσα, αφενός, στην κριτική του κεφαλαίου ως κοινωνικής σχέσης και, αφετέρου, την ανάγνωση της πάλης των τάξεων – χωρίς να προσπαθεί να χαράξει επαναστατικό χρονοδιάγραµµα. Το κάνει κυρίως για να ξαναπεί το προφανές: αυτό που θα προκύψει από τον σηµερινό και τον µελλοντικό κοινωνικό πόλεµο δεν θα είναι ποτέ κάτι άλλο από προϊόν της αλληλεπίδρασης (και της ενδεχόµενης σύγκρουσης) ανάµεσα στη γενική κίνηση της καπιταλιστικής κυριαρχίας και τη δραστηριότητα εκείνων που, ενώ βρίσκονται µέσα της, θα καταλήξουν να κινηθούν εναντίον της. Κανείς δεν έχει το κλειδί αυτής της δυναµικής – ούτε οι καπιταλιστές ούτε οι αυτοανακηρυσσόµενοι εχθροί τους.

 

 

ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ

 

Μόνο οι φίλοι της Monde diplomatique πιστεύουν ότι ο καπιταλισµός είναι ένα οικονοµικό σύστηµα που βασίζεται στη µη ρυθµιζόµενη ελεύθερη ανταλλαγή – σε µια παραχάραξη της δίκαιης τάξης πραγµάτων του κόσµου εξαιτίας µιας συµµορίας καθαρµάτων που το µόνο που έχουν κατά νου είναι να πλουτίζουν παίζοντας στο χρηµατιστήριο τον πλούτο που παράγεται από τους φτωχούς, αντί να δεχτούν τη δίκαιη µοιρασιά του.

Ο καπιταλισµός είναι αυτό που δοµεί σήµερα το σύνολο της ανθρώπινης δραστηριότητας µε τη µορφή της εργασίας, της απόσπασης αυτής της συγκεκριµένης αφαίρεσης που είναι η αξία, µέσω της παραγωγής εµπορευµάτων (του περιβόητου «πλούτου» τον οποίο οι αριστεριστές θα ήθελαν να «µοιράζεται», αλλά ο οποίος υπάρχει µόνο µε αυτή τη µορφή της «τεράστιας σώρευσης εµπορευµάτων»). Συνακόλουθα, το κεφάλαιο είναι αυτό που δοµεί µε χίλιους-δυο τρόπους τις σχέσεις µεταξύ των ανθρώπων, την κοινωνικότητά τους, τον χρόνο τους, τις νευρώσεις τους, τις σχέσεις τους µε την ανάγκη, µε τη φύση κτλ. Το κεφάλαιο είναι µια ολοποιητική κοινωνική σχέση. Εκεί βρίσκεται η καρδιά της µηχανής, που παραµένει ίδια από τότε που την ανάλυσε ο Μαρξ εδώ και κάµποσες δεκαετίες.

Αλλά ο καπιταλισµός έχει επίσης µια ιστορία, η οποία συντίθεται από κρίσεις. Μέχρι στιγµής όλες αυτές οι κρίσεις έχουν ξεπεραστεί, κάτι που επέφερε σηµαντικότατες αλλαγές στον τρόπο µε τον οποίο ο καπιταλισµός πλάθει τις κοινωνικές σχέσεις. Έτσι κυοφορήθηκε η εποχή µας, όπου το κεφάλαιο είναι πραγµατικά χρηµατιστικοποιηµένο, παγκοσµιοποιηµένο κτλ. Αυτή είναι η µορφή που έχει πάρει σήµερα η συσσώρευση – και διαδέχεται άλλα µοντέλα, που ήταν κι αυτά ακραιφνώς καπιταλιστικά (φορντισµός στη Δύση, σοσιαλισµός σε άλλα µέρη…). Αν όµως η κυριαρχία του κεφαλαίου έχει πράγµατι εµβαθυνθεί σήµερα, ο λόγος δεν είναι τόσο ότι δεν διαθέτει πια κάποια δίχτυα ασφαλείας που θα τον έκαναν πιο ανθρώπινο. Ο λόγος είναι ότι όχι µόνο δεν υπάρχει τίποτα που να του διαφεύγει γεωγραφικά, αλλά όλες οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν εφεξής υπαχθεί στην καπιταλιστική σχέση, και µάλιστα µε ολοένα πιο διάχυτο τρόπο: η εµβάθυνση της κυριαρχίας του κεφαλαίου συνοδεύεται λογικότατα από την αδιάκοπα αυξανόµενη φυσικοποίησή του. Η ιστορία έχει χαράξει µια διαδροµή: δεν υπάρχει πια άλλη υλική κοινότητα από την κοινότητα του κεφαλαίου, ακόµα και η αξία χρήσης των αντικειµένων έχει εξαφανιστεί µέσα στη γενική κίνηση της αξίας.

Όσο για την προοπτική ενός επέκεινα αυτού του κόσµου, παρά την ενδεχόµενη γενίκευση της κρίσης φαίνεται σήµερα πιο αφηρηµένη παρά ποτέ.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 η επαναστατική προοπτική συνδεόταν µε µια ενίσχυση της προλεταριακής τάξης (θεωρούµενης ως τάξης των παραγωγών), η οποία θα ερχόταν να αποσπάσει την εξουσία από την αστική τάξη για να επιβάλει στην κοινωνία τη δική της εξουσία. Αυτή η προοπτική της «εξουσίας των εργαζοµένων» –που στις διάφορες παραλλαγές της (από τη δικτατορία του κόµµατος ίσαµε τον αναρχοσυνδικαλισµό και τη γενικευµένη αυτοδιεύθυνση) δεν περιείχε σαν πρόγραµµα την υπέρβαση της καπιταλιστικής κοινωνικής σχέσης (δεν καταργούσε την εργασία, την αξία, τον εµπορευµατικό φετιχισµό)– ήταν εγγενώς συνυφασµένη µε τη συνεχιζόµενη ύπαρξη ποικίλων µορφών αυτονοµίας όπου διαµορφωνόταν ένα κοινό ανήκειν στην προλεταριακή τάξη. Τώρα αυτό έχει εξαφανιστεί.

Δεν είναι ούτε για θρήνους ούτε για χαρές: σήµερα πια τίποτα δεν βρίσκεται αντιµέτωπο µε το κεφάλαιο. Η τελευταία αναδιάρθρωση, παγκοσµιοποιώντας την αγορά εργασίας, πολλαπλασιάζοντας τις µορφές της υπεργολαβικής ανάθεσης, διαχέοντας τον χώρο της εκµετάλλευσης και τείνοντας να κάνει αξεχώριστες τις σφαίρες της παραγωγής και της αναπαραγωγής,1 επέφερε την εξαφάνιση της προλεταριακής τάξης ως επαναστατικού υποκειµένου.

 

 

ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ Ο,ΤΙ ΗΤΑΝ

 

Ας µην ξεγελιόµαστε όµως: η έκλειψη µιας κοινωνικά υπαρκτής επαναστατικής προοπτικής δεν είναι ταυτόσηµη µε ειρήνευση των ταξικών σχέσεων. Η ειρήνευση αυτή εξακολουθεί να είναι φαντασίωση των αστών. Στην κλίµακα ολόκληρου του πλανήτη, οι κολασµένοι της γης δεν παύουν να κινούνται, και µπορούµε να στοιχηµατίσουµε πως ούτε θα το κάνουν σύντοµα. Το να είναι κανείς φτωχός είναι µια βία που ωθεί στην εξέγερση, και δεν βρίσκεται στην ηµερήσια διάταξη το να πάψουν οι φτωχοί να είναι φτωχοί, ούτε καν κάπως λιγότερο φτωχοί. Επειδή, ακόµα µια φορά, ο υπαίτιος δεν είναι οι πλούσιοι αλλά η οικονοµία.

Continue reading

Non aux expulsions

Θα μπορέσει το κράτος να δημιουργήσει τη συναίνεση του προλεταριάτου των χωρών της πρώτης ζώνης σε μια διαχείριση που στρέφεται ενάντια στους αποκλεισμένους; (από το κείμενο Η άνιση δυναμική της εποχής των ταραχών)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=f4F4zH7EUZA[/youtube]

Ρωσία: Το κράτος τρομοκρατεί τους μετανάστες

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=JrjIcbvI6v4[/youtube]

Fascist neo-nazi riots in Moscow following the murder of a young Russian man have had a chilling effect on the migrant community. Officials have arrested over 1200 immigrants since October 10th in sweeps of market areas, road blocks, and door to door raids. Only 32 fascist rioters out of the 380 that were arrested Sunday have been charged. The Russian police have been nowhere to be found during nazi attacks on migrants. Meanwhile, they have illegally detained many migrants in search of the killer (who has now been found).Video evidence from Monday reveals Neo Nazi’s in Chertanovo Moscow destroying vehicles and attacking people of non-Slav “appearance,” while chanting “Our response to Kurban Bayram.” A liveblog witness report says that young fascists were seen chanting neo-nazi slogans, trashing cars, and attacking migrants. On Tuesday Oct. 14th, nationalists staged a fake knife attack and attempted to blame it on migrants in St Petersburg. Also there have been two murders of non-Russians since the riots, that are presumably related.

The Russian government is continuing to overlook hate crimes, continue anti immigrant policies, and illegally detaining migrants. Not long ago, many concentration camps were opened up for illegal migrants in Russia.

Δες και “Οι ταραχές ως αντεπανάσταση