Κείμενο του Τ. Θεοφίλου και του Ρ. Συριανού για την εξέλιξη της ποινικής καταστολής στην Ελλάδα
1
Η Καλιφόρνια είναι η πατρίδα της επιστημονικής δυστοπίας. Αποτελεί τη μεγαλύτερη πολιτεία των Ε.Π.Α. βάση πληθυσμού, με 38.000.000 κατοίκους, ενώ ταυτόχρονα και την πολιτεία με την μεγαλύτερη αναλογία κρατουμένων ανά πληθυσμό. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 120.000 κρατούμενοι σε φυλακές εντός της πολιτείας, ενώ άλλοι 8.500 βρίσκονται σε ιδιωτικές φυλακές άλλων πολιτειών, υπό τη νομοθεσία και τον έλεγχο της Καλιφόρνιας. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί, πως η επίσημη χωρητικότητα των φυλακών εντός της πολιτείας είναι “μόνο” για 84.000 κρατουμένους. Από το 1982 ως το 2000 οι κρατούμενοι έχουν αυξηθεί κατά 500%, ενώ ο πληθυσμός κορυφώθηκε το 2006 με συνολικά 163.000 κρατούμενους.
Γενικότερα, το σύστημα των φυλακών της Καλιφόρνια θεωρείται ως το πλέον εξελιγμένο, τόσο με όρους καταστολής όσο και με όρους καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, και σε μεγάλο βαθμό αποτελεί το φυλακο-βιομηχανικό πρότυπο βάσει του οποίου καθορίζεται η εξέλιξη σε αυτό τον τομέα παγκοσμίως. Ενδεικτικά της σημασίας του συστήματος των φυλακών, ως πεδίο κερδοφορίας, είναι τα αστρονομικά ποσά που κινούνται γύρω από αυτό. Ο προϋπολογισμός για το σύστημα των φυλακών, μόνο για την Καλιφόρνια, το 2008-09 είναι 10,5 δις δολάρια, ενώ για την κατασκευή 23 νέων φυλακών στο διάστημα 1982-2000 επενδύθηκαν 300.000.000 δολάρια για την κάθε μία. Ταυτόχρονα, ένα ακόμη σημαντικό οικονομικό πεδίο δημιουργείται από την υπερεκμετάλλευση της εργασίας των κρατουμένων από τις διάφορες πολυεθνικές εταιρίες που έχουν συμβάσεις με φυλακές εργοστάσια, αλλά και από την κατανάλωση υπερτιμολογημένων προϊόντων και υπηρεσιών εντός της φυλακής.
Η Καλιφόρνια και η κατάσταση στον τομέα των φυλακών, της ποινικής καταστολής και της ποινικής δικαιοσύνης, προοιωνίζει το ζοφερό μέλλον που σχεδιάζει το νεοφιλελεύθερο ακροδεξιό δίδυμο Αθανάσιου-Δένδια και μας προϊδεάζουν για τη σημασία και τους σκοπούς της επικείμενης αναδιάρθρωσης σε αυτόν τον τομέα στην Ελλάδα. Αναδιάρθρωση με πρόσχημα την ”εύρυθμη λειτουργία”, όπως συνέβη με κάθε δημόσιο φορέα που μπήκε στο στόχαστρο της ιδιωτικοποίησης. Το ελληνικό κράτος δείχνει με κάθε ευκαιρία τη διάθεσή του να επιταχύνει τη μετατροπή της ποινικής καταστολής σε βιομηχανία.
Το πρώτο βήμα έχει γίνει με το βραχιολάκι -GPS που θα εφαρμοστεί τους επόμενους μήνες, το οποίο εκτός της αναβάθμισης της εποπτικής δυνατότητας και της διεύρυνσης του κατασταλτικού πεδίου, αποτελεί και έναν τρόπο κερδοφορίας, τόσο μέσω της αγοράς του (η οποία επιβαρύνει το τομέα του, δηλαδή υπόδικους για ελαφρά αδικήματα, αδειούχους και γενικότερα όσους υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα), όσο και συνδυαστικά με το ”εναλλακτικό” μέτρο της ”κοινωφελούς”, δηλαδή άμισθης εργασίας.
Το δεύτερο βήμα, όπως ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδιας προανήγγειλε, είναι το πέρασμα μέρους της φύλαξης των κέντρων κράτησης σε εταιρίες security. Μια εξέλιξη φαινομενικά ανώδυνη μέσα στον αντιμεταναστευτικό πυρετό.
Απώτερος στόχος είναι το πλήρες πέρασμα των φυλακών ειδικά, και της ποινικής καταστολής γενικά στον ιδιωτικό τομέα. Ένα εφιαλτικό σενάριο που θα δημιουργήσει έναν ολοένα αυξανόμενο στρατό από απογυμνωμένους από δικαιώματα κρατούμενους ή φορείς βραχιολιών-GPS που τη μία θα αποτελεί πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και από την άλλη καταναλωτή υπερτιμολογημένων υπηρεσιών και εμπορευμάτων. Ένα εφιαλτικό σενάριο που θα δημιουργήσει μια βιομηχανία που στην προσπάθειά της να αυξήσει τα κέρδη της θα στοχεύει στην αύξηση του ”καταναλωτικού κοινού” της με ότι αυτό συνεπάγεται. Την κλιμάκωση δηλαδή της καταστολής και ως πεδίο κερδοφορίας.
Continue reading →
