[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=VijEaOBeA-Y[/youtube]
Μπουρουντι: Συγκρούσεις στο πανεπιστήμιο
Leave a reply
Tag Archives: ΤΑΡΑΧΕΣ
Μπαγκλαντές: Συγκρούσεις απεργών με την αστυνομία στο Gazipur
Από τον τύπο τους:
Garment workers shout slogans as they block a street during a protest to demand wage hike
At least 22 people, including two TV cameramen, were injured as readymade garment (RMG) workers clashed with police in Board Bazar area of Gazipur Sadar upazila on Monday, reports UNB.
Police sources and workers said a group of RMG workers of Unigears factory had been demonstrating for several days demanding that attendance incentive and tiffin bill be included in their wages.
The workers took to the streets and blocked the Dhaka-Mymensingh highway for one and a half hours in the morning as the authorities announced the factory closed from Monday not accepting their demands.
On information, a team of industrial police rushed in and baton-charged, forcing the workers to move off the highway.
Later, the workers threw brick chips targetting police, triggering a clash and a chase and counter-chase.
Later, police fired several rounds of teargas canisters, leaving 20 people injured.
Two cameramen of GTV and Independent TV were also injured in a police action while filming video footage of the incident.
Production at 15 Gazipur RMG units halted
Production at 15 readymade garment factories in Gazipur on the outskirts of the capital was suspended for Saturday following a clash between workers and police.
At least 50 people including 12 cops were injured during the clash, reported our Gazipur correspondent.
Τουρκία: A las barricadas ξανά και ξανά…
49η μέρα στους δρόμους. Μια κατάσταση ταραχών που γίνονται πια μέρος της καθημερινότητας, μια καθημερινότητας ολοένα και πιο πολεμικής. Χθες οι φασίστες επιτέθηκαν ξανά σε διαδηλωτές με μαχαίρια, κάποιοι μαγαζάτορες χρησιμοποίησαν ρόπαλα και κυνήγησαν δημοσιογράφους. Δακρυγόνα, ρίψεις νερού και ο κόσμος στο δρόμο να επιμένεια και στις πλατείες στα “φόρουμς” να συζητά.
Αναδημοσιεύουμε από το postvirtual το post: Repression & Resistance, το οποίο πέραν του να περιγράφει την κατάσταση, αποδίδει και το κλίμα πολέμου που επικρατεί (η έμφαση σε ορισμένα σημεία δική μας):
Dear people,
For the past week, both the repression and the resistance are gaining steam again. On Monday, eight members of Taksim Solidarity were arrested on trumped up charges including the founding of an illegal organization with the ‘intent to commit crimes’. Other members were charged with the possession of suspicious materials, such as gas masks. Police raids were performed throughout Istanbul. Our own primary cove got raided twice in the aftermath of the Gezi occupation.
On Wednesday, fifty Occupy Gezi detainees started a hunger strike to protest against the witch hunt. Amnesty International and human rights organization IHD called for the immediate release of all peaceful protesters and for the government to protect the freedom of expression and demonstration. Pending trial, the Taksim Solidarity members were released on Thursday.
Four members of the Union of Chambers of Turkish Engineers and Architects (TMMOB) were arrested on Monday as well. The Union played a vital role in spearheading the occupation of Gezi Park by starting the lawsuit which finally canceled the redevelopment project of Taksim. The Union is important in Turkish daily life because it can grant final approval to certain urban planning projects. On Wednesday, the government launched an offensive against them by rushing through a midnight bill, which cancels the Union’s privileges and takes away an important part of its income.
Fans of Istanbul Utd support TMMOB protest. Via @rfatmete
Lisbon Calling
[vimeo]http://vimeo.com/54299520#[/vimeo]
Το επιτόκιο δανεισμού του πορτογαλικού κράτους εκτοξεύεται, η κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” παραπαίει (αλλά πρέπει να σωθεί). Η Πορτογαλία ετοιμάζεται για ένα σκληρό “μνημόνιο”. Αυτό το video δείχνει την ατμόσφαιρα που υπήρχε στην απεργία που έγινε στις 14 Νοέμβρη 2012, μια “πανευρωπαική” απεργία που εκεί όμως την είχαν πάρει περισσότερο στα σοβαρά από ότι εδώ (στην Ελλάδα είχε ψηφιστεί το 3ο μνημόνιο στις 7 Νοέμβρη 2012).
Η Επανάσταση στην Αίγυπτο: Συνέντευξη με τον Jano Charbel
Αναδημοσίευση από skya πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης (που δόθηκε το 2011) του Jano Charbel
Συνέντευξη με τον Jano Charbel, μαχόμενο δημοσιογράφο και αναρχοσυνδικαλιστή από το Κάιρο*
Πώς θα περιέγραφες την ταξική σύνθεση της εξέγερσης; Και σε ποιο βαθμό ήταν οι οικονομικοί λόγοι κινητήρια δύναμη, ακόμα και αν κυριάρχησαν τα πολιτικά παρά τα οικονομικά αιτήματα;
Η εξέγερση ξεκίνησε, όπως είναι γνωστό, την 25η Γενάρη. Είναι η Εθνική Ημέρα της Αστυνομίας [1]. Στις 25, ήταν κυρίως η νεολαία η οποία κατέβηκε στο δρόμο, αλλά κατέβηκαν και μεγαλύτεροι άνθρωποι, οι οποίοι βέβαια δεν αποτελούσαν πλειοψηφία. Οι διαδηλώσεις, που καλέστηκαν μέσω του Facebook, πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις της χώρας. Εγώ ήμουν εκείνη τη μέρα στην Αλεξάνδρεια, υπήρχαν περίπου 20.000 άνθρωποι οι οποίοι διαδήλωναν εκεί, και στο Κάιρο ο αριθμός ήταν ακόμα μεγαλύτερος, αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω με ακρίβεια για τη σύνθεση των διαδηλωτών την πρώτη μέρα. Όταν έφτασα στο Κάιρο στη 01.00 το βράδυ, είχαν ήδη διασκορπίσει τον κόσμο της πλατείας Ταχρίρ, αλλά είχαν παραμείνει ακόμη πάνω από 10.000 να διαδηλώνουν και να πορεύονται στους δρόμους. Σκέφτηκα ότι ήταν πολύ σπουδαίο γεγονός, αφού είχα να δω κάτι τέτοιο από τον πόλεμο στο Ιράκ.
Τα συνθήματα στρέφονταν κυρίως ενάντια στο καθεστώς, και κάποια από αυτά είχαν έρθει από την Τυνησία [2], όπως το “Ο λαός απαιτεί την πτώση του καθεστώτος”. Αιγύπτιοι αντικυβερνητικοί ακτιβιστές είχαν φωνάξει διάφορα συνθήματα εναντίον του καθεστώτος και του Μουμπάρακ από το Δεκέμβρη του 2004, αλλά αυτό το συγκεκριμένο σύνθημα δεν ακούστηκε στην Αίγυπτο παρά μόνο μετά την επιτυχία της εξέγερσης στην Τυνησία. Αυτό το αντι-καθεστωτικό σύνθημα από την Τυνησία ακούγεται τώρα στους δρόμους της Λιβύης, της Υεμένης, της Συρίας και σε εξεγέρσεις σε άλλες Αραβικές χώρες.
Ένα άλλο σύνθημα ήταν “Να ο Mohammed μαζί με τον Younis”, το οποίο σημαίνει “Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ενωμένοι”, και επίσης το “Αύριο η Αίγυπτος θα είναι σαν την Τυνησία”. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η κινητήρια δύναμη και η έμπνευση προήλθαν από την Επανάσταση στην Τυνησία. Οι Αιγύπτιοι κατάλαβαν ότι μπορούμε να κάνουμε το ίδιο, να ξεφορτωθούμε αυτόν το δικτάτορα που κυβερνά τη χώρα 30 χρόνια, και μαζί με το δικτάτορα ολόκληρο το καθεστώς. Ότι όλο αυτό το διεφθαρμένο και καταπιεστικό σύστημα μπορεί να αλλάξει, όπως άλλαξε και στην Τυνησία. Δεν αμφισβητώ την επαναστατική δύναμη της Αιγυπτιακής νεολαίας και του λαού, αλλά πιστεύω ότι χωρίς το παράδειγμα της Τυνησίας η επανάσταση στην Αίγυπτο θα ήταν λιγότερη πιθανή.
Ο Αιγυπτιακός λαός απέκτησε αυτοπεποίθηση και σθένος αφότου είδε ότι άλλοι Άραβες (Τυνήσιοι) κατάφεραν να ρίξουν ένα καθεστώς που είναι παρόμοια καταπιεστικό, διεφθαρμένο, δικτατορικό, φιλο-ιμπεριαλιστικό και υποστηριζόμενο από τα Δυτικά κράτη, όπως και του Μουμπάρακ εδώ. Ακόμα και έτσι όμως, όλοι έμειναν έκπληκτοι από τον αριθμό των ανθρώπων που βγήκαν στους δρόμους σε όλη τη χώρα, σε πόλεις όπως η Αλεξάνδρεια, το Κάιρο, το Σουέζ, η Μαχάλα, η Μανσούρα κλπ.
Δηλαδή, ήδη από την αρχή υπήρχαν διαδηλώσεις και στη Μαχάλα [3], εργατικές διαδηλώσεις;
Δεν ήμουν στη Μαχάλα κατά τη διάρκεια της 18-ήμερης εξέγερσης, αλλά ναι, η Μαχάλα είναι μια βιομηχανική πόλη. Αναφέρεται ότι οι διαδηλώσεις εκεί περιλάμβαναν εργάτες, φοιτητές, επαγγελματίες, αγρότες και ανέργους μεταξύ άλλων. Η Μαχάλα είναι επίσης σημαντική γιατί υπήρξε μια ιστορική εξέγερση σ’ αυτή την πόλη στις 6 και 7 Απριλίου του 2008, που προήλθε κυρίως από ανθρώπους της εργατικής τάξης, άνεργους νέους, απόκληρους και άλλα περιθωριοποιημένα κομμάτια της κοινωνίας.
Πριν από τη γνωστή εξέγερση στην πόλη αυτή, ένα πρωτοφανές κύμα απεργιών εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα, ξεκινώντας από την απεργία στην κλωστοϋφαντουργία στη Μαχάλα το Δεκέμβρη του 2006. Η επιτυχία αυτής της απεργίας ενθάρρυνε την εργατική τάξη της Αιγύπτου να διεκδικήσει τα δικαιώματά της – τόσο τα πολιτικά όσο και τα κοινωνικο-οικονομικά δικαιώματα. Οι συγκεντρώσεις είχαν ξεκινήσει από τις 12 Δεκέμβρη 2004 όταν περίπου 300 άνθρωποι συμμετείχαν στην πρώτη δημόσια διαδήλωση ενάντια στο Μουμπάρακ. Αυτό ήταν ως τότε πρωτάκουστο. Κανείς δεν τολμούσε να φωνάξει “Κάτω ο Χόσνι Μουμπάρακ” στο δρόμο πριν από εκείνη τη μέρα. Αν τολμούσες να κάνεις κάτι τέτοιο, ήταν πολύ πιθανό να εξαφανιστείς και κανείς να μη μάθει τίποτα για σένα και τους δικούς σου.
Συνεπώς, υπάρχουνε κάποια γεγονότα ορόσημα και καταλυτικά που πρέπει να αναφερθούν. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι η 25η Γενάρη είναι (ή καλύτερα ήταν) η Ημέρα της Αιγυπτιακής Αστυνομίας, μια επίσημη εθνική αργία. Η Αιγυπτιακή αστυνομία ήταν από καιρό απεχθής για τον καταπιεστικό της χαρακτήρα, την αυθαιρεσία, την αλαζονεία, τη βιαιότητα, την ευρεία και συστηματική χρήση βασανιστηρίων και τη διαφθορά. Η αστυνομία ήταν και ακόμα είναι, το πιο μισητό πρόσωπο του Αιγυπτιακού κράτους.
Τουρκία: Συγκρούσεις στις πορείες για το θάνατο του Ali İsmail Korkmaz
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=S3OSYYDOi3k[/youtube]
Το video από Hatay, συγκρούσεις έγιναν και στην Άγκυρα.
Video από την επίθεση των μπάτσων και των χαφιέδων του Ερντογάν. Το μέρος της δολοφονίας του Ali που έγινε στο ίδιο μέρος έχει διαγραφεί:
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=iOrj85LtWkc[/youtube]
Μπαγκλαντές: Συγκρούσεις φοιτητών με την αστυνομία στην Ντάκα
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=RZBvDqKpaLA[/youtube]
Συγκρούσεις φοιτητών με την αστυνομία με επίδικο ένα σύστημα μοριοδότησης που τους αποκλείει από διορισμό στον κρατικό τομέα.
Βραζιλία-Χιλή: Συγκρούσεις στις γενικές απεργίες
Από δικό τους μέσο:
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ofVAMnxDFN0[/youtube]
Σύμφωνα με μαρτυρίες συνδικαλιστές απαίτησαν από το black bloc να βγάλει τις κουκούλες! Οι μπάτσοι τραυμάτισαν και πάλι κόσμο με πλαστικές σφαίρες και taser, έριξαν δακρυγόνα μέσα σε κλειστούς χώρους και απευθείας στα πρόσωπα διαδηλωτών
Την ίδια ώρα στη Χιλή:
Επίσης γενική απεργία με βασικά αιτήματα την αύξηση του βασικού μισθού και τα αιτήματα των φοιτητών για ακύρωση της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης
Η εξέγερση των iΣκλάβων – Εξάπλωση των εργατικών αναταραχών στα εργοστάσια της Foxconn στην Κίνα
Αναδημοσίευση από barikat.gr
Δύο περιστατικά μαζικού ξεσηκωμού των εργαζομένων, στα εργοστάσια της Foxconn, πέρασαν στα πρωτοσέλιδα των μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως, στα τέλη Σεπτεμβρίου και τις αρχές Οκτώβρη του 2012. Ο βασικός πελάτης της Focxonn, η Apple, είχε μόλις αρχίσει να διανέμει τη νέα έκδοση του δημοφιλέστερου προϊόντος της, του iphone 5. Συνεπώς ο φόρτος δουλειάς στα εργοστάσια ήταν μεγάλος και επίσης αυξημένο ήταν και το ενδιαφέρον του κοινού στα εργοστάσια παραγωγής του προϊόντος.
Το απόγευμα της 25ης Σεπτεμβρίου μια εργατική εξέγερση ξέσπασε στο σύμπλεγμα εργοστασίων της Foxconn στην Taiyuan. 200 εργαζόμενοι πήραν μέρος στην εξέγερση, πολλές χιλιάδες παρακολούθησαν την εξέγερση και 40 άνθρωποι τραυματίστηκαν. Οι εξεγερμένοι έσπασαν τις βιτρίνες τοπικών καταστημάτων, έβαλαν φωτιές στους δρόμους, αναποδογύρισαν αστυνομικά αυτοκίνητα και διέλυσαν την περίφραξη της εταιρείας. 5000 αστυνομικοί προσπάθησαν να καταστείλουν την εξέγερση και να ελέγξουν τις ταραχές μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Δεν αναφέρθηκαν συλλήψεις. H παραγωγή στο συγκεκριμένο εργοστάσιο σταμάτησε για όλη την επόμενη μέρα.
#NOSCAF The killing of Islamist protesters: State censorship or self-censorship?
Είναι δυνατόν να πήρε δύο μέρες στο κίνημα να αποφασίσει να “καταδικάσει” την εν ψυχρώ δολοφονία δεκάδων ισλαμιστών διαδηλωτών; Είναι δυνατόν να συζητιέται ακόμη αν είναι χούντα ένα στρατιωτικό καθεστώς, το οποίο δολοφονεί μαζικά, κλείνει κανάλια, απελαύνει Σύριους πρόσφυγες πίσω στη Συρία, απαγορεύει σε Παλαιστίνιους να μπουν στην Αίγυπτο; Και όμως είναι…
Ενδιαφέρον άρθρο (επιτέλους!) από το Madamasr για τη δολοφονία των ισλαμιστών και την αυτολογοκρισία παρόντων στα γεγονότα “ανεξάρτητων δημοσιογράφων”:
The recent violence at the Republican Guards headquarters has left the country reeling, media institutions included. As the latest development in a lengthy run of unprecedented events, tensions surrounding the incident — in which over 50 members of the Muslim Brotherhood were killed by army gunfire outside the Republican Guards headquarters —continue to build, particularly regarding the question of who instigated the attack.
Shortly after dawn on Monday, residents of the area surrounding the Republican Guards headquarters in Heliopolis began circulating reports on social media of clearly audible, and sustained, gunfire. Not unusually, these initial reports were deeply contradictory. Some claimed that the Muslim Brotherhood protesters — in the second day of their sit-in outside the Republican Guards headquarters, where former President Mohamed Morsi is allegedly being held — attempted to storm the premises by force. Meanwhile, other reports continue to censure the military for launching such an brutal, and unprovoked, assault on protesters during fajr (dawn) prayers. The actual event received no live coverage from the country’s media outlets; the treatment wards at the hospital following the event only marginally more so.
On Monday afternoon, the military gave a press conference during which its spokesperson claimed that soldiers stationed at the Republican Guards headquarters had opened fire in self-defense against a sudden attack by what has since been referred to as an armed “terrorist unit.” The military then released what it claimed were videos and images corroborating its claims; brief clips heavily re-run by state and formerly opposition media outlets alike, depicting individuals, mostly bearded, firing shots in the direction of the army’s cameras.