Tag Archives: ΚΡΑΤΟΣ

Ενσωματώνεται στο κράτος η “προλεταριακή αστυνομία” στο Μεξικό

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=fy2HYASKT30[/youtube]

Η αστυνομία είναι πάντα ένας μηχανισμός που αποτελεί το σκληρό πυρήνα του κράτους, ανεξαρτήτως προθέσεων ή αρχικής εμφάνισης της ως “ομάδας αυτοάμυνας”. Αν οι προλετάριοι αμύνονται για να υπερασπιστούν την προλεταριακή τους κατάσταση, τελικά η δραστηριότητα τους ενσωματώνεται στην αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Η περίπτωση στο Μεξικό αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα.

W.

Περισσότερα για την ιστορία αυτή δείτε τα ακόλουθα (τα συμπεράσματα δικά σας):

Προλεταριακή αστυνομία: Η περίπτωση του Μεξικό και της Βενεζουέλας

Η “προλεταριακή αστυνομία” συγκρούεται με την αστυνομία στο Μεξικό

Μεξικό: Διακήρυξη της ομάδας αυτοάμυνας του Michoacán, 18/01/2014

 

Βραζιλία: Ταραχές ενάντια στη διεξαγωγή του παγκοσμίου κυπέλλου

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=s45KrsiR8z8[/youtube]

Ομάδα διαδηλωτών επιτίθεται σε περιπολικό στο Σάο Πάολο. Στη συνέχεια καίνε αυτοκίνητο το οποίο φεύγει τυλιγμένο στις φλόγες.

Ο κόσμος διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι η κυβέρνηση θα ξοδέψει σχεδόν 14 δισεκατομμύρια δολάρια για τη διοργάνωση, την ώρα που υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στους τομείς της υγείας, των μεταφορών και της παιδείας.

«Η χρονιά του Παγκοσμίου Κυπέλου Ποδοσφαίρου θα είναι μια χρονιά μαχών. Πιστεύω ότι πριν αρχίσει το Μουντιάλ θα γίνουν πολλές διαδηλώσεις, όπως είχε γίνει και τον Ιούνιο με τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις» δήλωσε ένας από τους διαδηλωτές. Στο Ρίο Ντε Τζανέιρο δυνάμεις της αστυνομίας εμπόδισαν διαδηλωτές να μπουν σε εμπορικό κέντρο. Το κάλεσμα για τη διαδήλωση έγινε μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης και οι διοργανωτές έχουν ονομάσει το κίνημα  «Επιχείρηση να σταματήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο».

Ουκρανία uber alles

UKRAINE-UNREST-POLITICS-EU-RUSSIA

Το γεγονός ότι οι ταραχές της Ελλάδας, της Αιγύπτου, της Ουκρανίας “κατόρθωσαν” να πολιτικοποιηθούν (με διαφορετικά επίδικα παραγόμενα από την ιστορική εξέλιξη της ταξικής πάλης σε κάθε ένα από αυτά τα κράτη) αποτελεί ένα πρόβλημα που η θεωρία είναι αναγκασμένη να εξετάσει. Τι σημαίνει αυτή η πολιτικοποίηση για την εξέλιξη της (δεύτερης φάσης της) αναδιάρθρωσης και των αγώνων εναντίον της; Τα όρια των αγώνων καθώς αυτοί πολιτικοποιούνται παράγονται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι στο παρελθόν. Ποια είναι τα νέα διακυβεύματα που παράγονται καθώς η όποια πολιτική διευθέτηση απαξιώνεται πολύ γρήγορα;

W.

Σ’αυτό το πλαίσιο αναδημοσιεύουμε την προσπάθεια ανάλυσης των γεγονότων στην Ουκρανία  A ruthless critique against everything existing με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο:

Το μεγάλο άλμα προς τα πίσω. Τα όρια και οι προοπτικές ενός καταπληκτικού αγώνα.

Εδώ και καιρό το Κίεβο βρίσκεται σε μεγάλη αναταραχή. Οι ρίζες τις σύγκρουσης πολύπλοκες, χάνονται μέσα στις αντιφάσεις του αγώνα και στις συνθήκες που τον γέννησαν. Οι προοπτικές του ακόμα πιο πολλές και ακόμα πιο αντιφατικές. Ας πάρουμε τα πράγματα απ΄την αρχή.

Εδώ και μερικές μέρες η κυβέρνηση του Γιανούκοβιτς πήρε μια σειρά μέτρων με συνοπτικές διαδικασίες από το κοινοβούλιο, που περιορίζουν κατά πολύ τη δυνατότητα διαδηλώσεων. Η ελπίδα της κυβέρνησης ήταν μάλλον ότι η απειλή θα έστελνε τους διαδηλωτές σπίτια τους. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Η αντίδραση από ένα σύνολο φορέων ήταν άμεση…άμεση ήταν και η απάντηση των διαδηλωτών. Επιτέθηκαν, συγκρούστηκαν, και κατέληξαν με 5 νεκρούς, 300 τραυματίες και οδοφράγματα σε ύψος τείχους 3 μέτρων. Η σύγκρουση μαίνεται.

Αρχικά θα πρέπει να σκιαγραφηθεί μια αρχική εξήγηση της κατάστασης στην Ουκρανία. Πέρα απ όσα έχουν ήδη ειπωθεί, οι προσεγγίσεις που μιλούν για διαφορετικές ιδεολογίες, ή για σύγκρουση συμφερόντων των “ολιγαρχών” δεν αγγίζουν το πρόβλημα. Ακόμα πιο μακριά περνούν οι αναλύσεις που μιλούν για σύγκρουση “δημοκρατών” με τους φιλορώσους ολιγάρχες κτλ. Ο Γιανούκοβιτς …περνάει νόμους κατά παράβαση του κοινοβουλίου. Από την άλλη οι διαδηλωτές εδώ και καιρό δεν φαίνονται δημοκρατικοί…οι βίαιες διαδηλώσεις, τα οδοφράγματα, οι καταλήψεις, οι μολότοφ δεν είναι στοιχεία της δημοκρατίας…ή είναι;

Με έναν παράδοξο τρόπο όμως και οι δυο εξακολουθούν να είναι και να μην είναι δημοκράτες. Μπορεί οι μέθοδοι τους να μην είναι δημοκρατικές αλλά ο τρόπος λειτουργίας τους και οι πηγή της δυναμικότητας τους παραμένουν τα “πλήθη”. Ο Γιανούκοβιτς έχει την τεράστια μάζα ρωσόφωνων εργατών της ανατολής ως βάση και το Μαϊντάν έχει σαν βάση τον ίδιο τον εαυτό του, τους φιλοευρωπαίους κατοίκους των πόλεων και κυρίως τους κατοίκους της δύσης, είναι το ίδιο το “πλήθος” δηλαδή… Τα δύο αντικρουόμενα μέρη,  στο εσωτερικό τους εξακολουθούν να λειτουργούν δημοκρατικά, τα συστατικά μέρη της αστικής κοινωνίας, οι εργάτες, οι κεφαλαιοκράτες κτλ εξακολουθούν να ανάγουν την πραγμάτωση τους στην πολιτική/κρατική σφαίρα και να συγκρούονται με κάποιους “άλλους”. Και τα 2 μέρη, παρά το “έντονο” της σύγκρουσης έχουν δημοκρατικά επιχειρήματα: στη δημόσια σφαίρα, στις πορείες, στις εξαγγελίες προς το εξωτερικό κτλ ηκάθε μερίδα υποστηρίζει πως είναι η πλειοψηφία συνεπώς έχει και το δημοκρατικό δικαίωμα να επιβάλλει τη γνώμη της και οι “άλλοι” θα πρέπει να την σεβαστούν μέσα στα δημοκρατικά πλαίσια. Τι γίνεται λοιπόν; είναι η δημοκρατική πολιτική διαμεσολάβηση ο νεκροθάφτης κάθε ριζοσπαστικότητας; Και παρά τις βίαιες συγκρούσεις έχουμε στην Ουκρανία μια δημοκρατική αντιπαράθεση;

Continue reading

When the State turns Antifa

αναδημοσίευση από cognord

Golden Dawn (GD), as we knew it, is over. Their leader N. Michaloliakos is behind bars, along with other prominent members, while those who survived the first purge are facing added charges that emerged a few days after the first arrests. While this was happening, a number of their offices around Greece have closed down, the state funding they received has been stopped, and reports indicate that many of their members (ex or current) are forming lines outside the High Court to testify against the organization. These testimonies are used as key evidence in the legal proceedings, leading among other things to the finding of hidden weapons[1]. Even if the legal case does not bring most of GD’s members to prison, the inside fighting is bound to create enough damage to forbid the Nazi party from continuing as it has. 

This approach of the collapse of GD is not only based on an analysis of recent events. It is also based on a specific understanding of the nature of the State in the modern capitalist world, and its essentially democratic ideology. Democracy is a system of decision-making and of social relations ideal for the capitalist economy. It creates a subject stripped of any control over the means of production, but abstractly equal to the rule of law, bound by existing class, property and exploitation relations,  a subject which exchanges its need to consume the means of survival with the ability to participate in deciding who will manage these relations. This is the form that capitalism finds more suitable for the continuation of accumulation and the creation of value, and democracy has proven that it has far more tools and elasticity, as part of its social structure, to recuperate struggles and threats to the capitalist order, than the brute force of fascist/totalitarian regimes who require no consensus for their rule. The power of capital does not depend on the brute force of Nazi thugs, nor does it require coercion to further the devaluation of proletarians -in Greece or elsewhere.

As Dauvé has said, everyone would prefer (if given a choice) to live in social-democratic Sweden than being hunted down by Pinochet’s torturers. The point is that the choice is not ours, and it definitely does not depend on a set of forms such as universal franchise, civil rights and the existence of a parliament, however much these forms are fetishised. For regardless of the contingent advance that the existence of such rights might allow, they leave the fundamental social relations of class exploitation intact.

The forces that kick started the persecution of Golden Dawn, were the very same ones that the antifa/Left scene has been accusing all along (and rightly so) of aiding and facilitating the spread of its racist and fascist policies and ideology. And it requires a leap into absurdity to maintain a position under which the same forces that produce and support such anti-social elements are seen as the ones that will save one from them. Yet, this is democracy.

Though far away from the historical and material realities of fascism and Nazism, the modern State will push the limits of parliamentarism to its absolute edges (as has been the case many times in Greece with austerity measures being voted in parliament in the form of Special Acts of Legislative Content [2]), it will extend the powers of the police in ways which resemble totalitarian regimes (redefining legality through the use of anti-terrorist legislation, the Patriot Act or the German Constitutional Police), it will practically justify the emergence of the notion of “State of Emergency” as a permanent feature of modern life etc., BUT, contrary to a common approach found in the Greek anarchist scene, fascism is not a central political choice of the State.

Having said that, in order to understand recent developments in Greece, one should provide a brief trajectory of the organisation (and the extreme right) in Greece, not only in order to properly place its ideological and practical activities, but also to understand the historical context during which Golden Dawn was both supported and suppressed. Hopefully this presentation will show, among other things, that rather than running the risk of being manipulated by the Nazis of Golden Dawn, the State itself has always manipulated the extreme right for its own benefit, ready to sacrifice it when the cost outweighs the benefits.

Image

The dawn of Golden Dawn

Michaloliakos had from a young age created a name for himself in extreme right wing circles: he was arrested for the first time in July 1974 in a protest against Great Britain and its role in the Turkish invasion of Cyprus, again in 1976 for attacking journalists who were covering the funeral of two infamous torturers of the dictatorship (assassinated by November 17th), while in July 1978 he was arrested in relation to a number of bombings in Athens along with other prominent members of the extreme right. Though facing serious charges (being part of a terrorist organization, to start with), Michaloliakos only received a 13 months sentence, and reports of the time indicate that he entered into a deal with the authorities –in exchange for informing on his former comrades. A few years later, a document emerged in which Michaloliakos was shown to have been on the payroll of the Greek Secret Service (ΚΥΠ), and though the document might have been falsified, the accusation would make sense. If the secret service were looking for someone to fund, he would clearly be their man.

Continue reading

Καναδάς: Συγκρούσεις και εμπρησμοί περιπολικών (anti-fracking)

Police vehicles torched and shots fired at anti-fracking protest

A protest against fracking in Eastern New Brunswick has turned violent after Canadian mounted police with assault rifles and camouflage uniforms turned up to enforce a court order to remove a barricade set up by the Elsipogtog and Mi’kmaq First Nations tribes (indigenous Canadians).They pepper sprayed dozens of people, used rubber bullets, sets dogs on people, and fired high powered hoses The protesters responded by throwing petrol bombs and setting fire to five police vehicles.

Over 40 arrests were made and. It is alleged that at least one shot was fired at the police and security goons, and that a small incendiary device was found nearby. The police told the protesters that – “Crown lands belong to the government, not to fucking natives.”

Continue reading

Non aux expulsions

Θα μπορέσει το κράτος να δημιουργήσει τη συναίνεση του προλεταριάτου των χωρών της πρώτης ζώνης σε μια διαχείριση που στρέφεται ενάντια στους αποκλεισμένους; (από το κείμενο Η άνιση δυναμική της εποχής των ταραχών)

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=f4F4zH7EUZA[/youtube]

Ρωσία: Το κράτος τρομοκρατεί τους μετανάστες

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=JrjIcbvI6v4[/youtube]

Fascist neo-nazi riots in Moscow following the murder of a young Russian man have had a chilling effect on the migrant community. Officials have arrested over 1200 immigrants since October 10th in sweeps of market areas, road blocks, and door to door raids. Only 32 fascist rioters out of the 380 that were arrested Sunday have been charged. The Russian police have been nowhere to be found during nazi attacks on migrants. Meanwhile, they have illegally detained many migrants in search of the killer (who has now been found).Video evidence from Monday reveals Neo Nazi’s in Chertanovo Moscow destroying vehicles and attacking people of non-Slav “appearance,” while chanting “Our response to Kurban Bayram.” A liveblog witness report says that young fascists were seen chanting neo-nazi slogans, trashing cars, and attacking migrants. On Tuesday Oct. 14th, nationalists staged a fake knife attack and attempted to blame it on migrants in St Petersburg. Also there have been two murders of non-Russians since the riots, that are presumably related.

The Russian government is continuing to overlook hate crimes, continue anti immigrant policies, and illegally detaining migrants. Not long ago, many concentration camps were opened up for illegal migrants in Russia.

Δες και “Οι ταραχές ως αντεπανάσταση

H επικινδυνότητα του θεσμικού αντιφασισμού

foto-ntropis-390x280

αναδημοσίευση από sinialo.espiv.net

H ενίσχυση της Μέρκελ στην Γερμανία, η ανάδειξη της λεπενικής ακροδεξιάς σε πρώτη δύναμη στην Γαλλία, η άνοδος της ακροδεξιάς στην Αυστρία αλλά και πολλές μικρότερου βεληνεκούς πολιτικές μεταλλάξεις τόσο στην υπόλοιπη Ευρώπη όσο και στην Αμερική επιβεβαιώνουν τη γραμμική ακροδεξιά μετατόπιση της αστικής δημοκρατίας, ως την πιο φερέγγυα πολιτική εκδοχή για την διασφάλιση της απρόσκοπτης συσσώρευσης κεφαλαίων μέσα στο καθεστώς μιας παγκοσμιοποιημένης συστημικής κρίσης.

Η αδιάλειπτη αυτή ακροδεξιά μετατόπιση δεν έχει να κάνει με παραδοσιακού τύπου φυλετικές και εθνικιστικές αναβιώσεις του φασισμού αλλά με «εξελιγμένες» μορφές που βασίζονται σε πολιτισμικού τύπου πλασματικούς διαχωρισμούς, σε μια αυταρχικοποίηση της αστικής θέσμισης από την οικογένεια μέχρι τις εργασιακές σχέσεις, σε μια περιστολή των όποιων πολιτικών ελευθεριών, σε μια περίφρακτη καθημερινότητα κοινωνικού ελέγχου και καταστολής. Πρόκειται δηλαδή για τα χαρακτηριστικά που προσομοιάζουν στην -«αποκαθαρμένη» από το ναζισμό της ΧΑ- ακροδεξιά συγκρότηση της νεοδημοκρατικής πολιτικής διαχείρισης. Έχουμε ήδη αναφερθεί αρκετές φορές στην χρησιμοποίηση της ΧΑ ως «πουλέν» του ελληνικού καπιταλισμού εν μέσω της τρέχουσας συστημικής κρίσης.

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις και ενώ συνεχίζονται οι διώξεις στελεχών –ένστολων και μη- των φασιστικών συμμοριών διατυπώνονται ήδη δύο ποιότητες συμπεριφορών τους (με δεδομένη την ανυπαρξία αφενός της όποιας μαζικής υποστήριξης από τους «οπαδούς και ψηφοφόρους» του… λαϊκού συνδέσμου, γεγονός που, αφετέρου, επιβεβαιώνει όλη την παραδοσιακή νεοελληνική μικροαστική κουλτούρα της ανάθεσης και στην περίπτωση της «εθνικιστικής αναγέννησης»). Η μία έχει να κάνει με την άτακτη φυγή που αποτυπώνεται από κλείσιμο γραφείων, αναστολή δράσεων, απομαζικοποίηση του «κινήματος», μαζικό σβήσιμο ψηφιακών ιχνών, απόσυρση των φασιστικών συμβόλων και της σημειολογίας από την καθημερινή «κανονικότητα» και την άρση της κοινωνικής τους νομιμοποίησης. Η άλλη έχει να κάνει με την σκλήρυνση των πολλών εκείνων (λίγο περισσότερους από το μισό εκατομμύριο του 2012) ακόμη επίμονων υποστηρικτών της ΧΑ που μπορεί να μην εκφράζεται με κάποιον τρόπο μέσα στην συγκυρία αλλά που δεν έχει άλλα περιθώρια παρά να αρχίσει να εκφράζεται χωρίς καμία υποστολή της ουσίας της ρατσιστικής και εθνικιστικής μιλιταριστικής τους υπόστασης. Σε επίπεδο φαινομενικότητας και ρητορείας θα υπάρξουν «ομαλές διευθετήσεις», οι οποίες, όμως, είναι εξορισμού αδύνατον να ακυρώσουν την ουσία της φασιστικής επιθετικότητας που αποτελεί όρο ζωής της συγκεκριμένης αντίληψης.

Είναι αλήθεια ότι η αντιφασιστική επίφαση της αστικής δημοκρατίας των ημερών μας δεν είναι τίποτε άλλο από απόπειρα ενδυνάμωσης του δημοκρατικού αυταρχισμού, ενώ είναι σαφές ότι τα όψιμα «αντιφασιστικά μέτωπα» διεκδικούν τη συνέχεια της απομαζικοποιημένης πια «κουλτούρας των πλατειών». Είναι κάτι παραπάνω πλέον από προφανές ότι η χρήση της «θεωρίας των δύο άκρων» με μια διεσταλμένη προσέγγιση της βίας αυτής καθεαυτής (εξαφανίζοντας το τυπικό λογικό αναγώγιμο «δι’ εαυτήν»)  ως φασιστικής, στοχεύει στην συντριβή των κοινωνικών αντιστάσεων ενώ προωθούνται νέα δυσβάστακτα μέτρα εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επίσης είναι προφανές ότι η σοσιαλδημοκρατική αριστερά προσπαθεί να περάσει με καλό βαθμό στις εξετάσεις νομιμοφροσύνης που κάθε φορά θέτει η ακροδεξιά διακυβέρνηση.  Επιπλέον, δεν θεωρούμε τυχαίο ότι ενώ συμβαίνουν τόσα πράγματα ο Σύριζα της πόλης μας καλεί σε συζήτηση για… τις δημοτικές εκλογές!

Continue reading