Tag Archives: ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

On the Swedish “Riots”: Megafonen speaks about Husby

Sweden_police

Κείμενο της αριστερής ομάδας Megafonen. Στο κείμενο φαίνεται πώς το “αθέμιτο” της διεκδίκησης επεκτείνεται πέρα από το ζήτημα του μισθού. Οι Megafonen έφτιαξαν ένα “ταμείο” στο οποίο μπορεί ο καθένας να καταθέτει χρήματα υπέρ των “πληγέντων από τις ταραχές”.

Δες και το ντοκυμανταίρ τους για την αποτυχία των διεκδικητικών αγώνων στα προάστια εδώ

Husby besieged by police officers. Go home? This IS our home

The effect of the police murder of 69-year-old man in Husby on Monday 13th May arrived today: a conflict between the cops and local citizens after four cars were burned in the evening.

Whatever we do, the police and the mainstream media will brand it as “mindless chaos”, this is what has always been written about the suburbs and its people, but actually it was a protest against Monday’s killings. This is absolutely NOT a coincidence, this is not an isolated riot. This is the only way to express frustration when other democratic avenues are closed. Those organising with us know that peaceful demonstrations have been held but the dialogue has been left unanswered. Police investigating their own and declare that no error has occurred, even though the truth is simple: what happened on Monday was the murder of one of our neighbours.

Continue reading

Αίγυπτος: οι μαζικοί δημόσιοι βιασμοί αποκαλύπτουν…

egypt-knife-woman-617x462-2

Όπως και νάναι οι μαζικοί, δημόσιοι βιασμοί αποτελούν μία από τις πολλές πτυχές ενός καθημερινού και σε πολλά μέτωπα αγώνα που δίνουν οι αιγύπτιες: για τη ζωή τους, για την αξιοπρέπειά τους. Κι εντέλει για την τελική έκβαση της εξέγερσης που ανέτρεψε το καθεστώς του Μουμπάρακ…

της Ελένης Τσερεζόλε από εδώ

«Αν δεν κυνηγούσα τις γυναίκες, οι φίλοι μου θα με περνούσαν για ομοφυλόφιλο». Με τον τρόπο αυτό ένας αιγύπτιος έφηβος που τον συνέλαβαν πρόσφατα να παρενοχλεί σεξουαλικά μια γυναίκα στην Αλεξάνδρεια, δικαιολόγησε την πράξη του. Το περιστατικό, πέρα από αποκαλυπτικό μιας γενικευμένης νοοτροπίας τόσο έναντι των γυναικών όσο και έναντι των ομοφυλόφιλων στην Αίγυπτο, είναι και… σπάνιο. Ελάχιστες δηλαδή είναι οι φορές που οι άνδρες οι οποίοι επιτίθενται μαζικά και κακοποιούν σεξουαλικά γυναίκες σε δημόσιους χώρους, συλλαμβάνονται και προσάγονται ενώπιον της Δικαιοσύνης. Τις περισσότερες φορές, είτε δεν συλλαμβάνονται καθόλου είτε τα θύματα, υπό τις πολλαπλές πιέσεις (εκ μέρους των οικογενειών των ιδίων, των δραστών, της αστυνομίας, κ.α.) κάνουν πίσω. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Για παράδειγμα, το 2006, νεαρές γυναίκες δέχθηκαν επίθεση από ομάδα ανδρών, στο κέντρο του Καΐρου, χωρίς η αστυνομία να παρέμβει. Απλά σήμερα, μετά από την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ αλλά και χάρη στο θάρρος μερικών γυναικών που έπεσαν θύματα τέτοιων επιθέσεων, να τις δημοσιοποιήσουν, έχει έλθει δυναμικά στο προσκήνιο, αναγκάζοντας τους δημόσιους παράγοντες, από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, που είναι στην εξουσία, ως διάφορες οργανώσεις, να πάρουν θέση.

Continue reading

Χιλή: Ιδιωτικοποίηση πανεπιστημίων – συνεχείς ταραχές…

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=y3H9w0eHuPE[/youtube]

δες και εδώ

Ο πρόεδρος Πινιέρα προειδοποιεί πώς δεν πρόκειται να κάνει πίσω γιατί “δεν είναι δίκαιο” να παραμείνει η τριτοβάθμια εκπαίδευση κρατική. Οι αγωνιστές λένε: Δεν πρόκειται να κάνει πίσω γιατί η ιδιωτικοποίηση θα αποφέρει μεγάλα κέρδη.

Απόσπασμα από το κείμενο “Το αόρατο φράγμα“, της Théorie Communiste για την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 στην Ελλάδα:

Αν, σε πολλές χώρες, η εκπαίδευση είναι ένας ιδιαίτερα ασταθής και ανήσυχος τομέας της καπιταλιστικής κοινωνίας, αυτό δεν είναι μόνο συνέπεια των «με‐ ταρρυθμίσεων» που η αναπαραγωγή του κεφαλαίου επιβάλλει στον τομέα αυτό, αλλά και του γεγονότος ότι η ίδια η αναπαραγωγή του κεφαλαίου έχει γίνει προβληματική. Καθώς γίνεται προβληματική, δηλαδή καθώς βρίσκεται σε κρίση ως αναπαραγωγή, η αυτοπροϋπόθεση του κεφαλαίου προσδιορίζει, σε έναν πρώτο χρόνο, ως χώρο της κρίσης της τους τομείς της κοινωνίας όπου η αναπαραγωγή παίρνει μια ειδικευμένη μορφή σε σχέση με την ίδια την κοινω‐ νία. Η κρίση θίγει πρώτα απ’ όλα τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και συγκροτεί την κοινωνική κατηγορία της νεολαίας. Αυτή η κρίση της αναπαραγωγής έχει συμπυκνωθεί στους ειδικευμένους χώρους της αναπαραγωγής, προσδιορίζοντας ως κύριο φορέα της την επισφαλειοποιημένη νεολαία – μια νεολαία της οποίας οι φοιτητές παρέμειναν σε όλη τη διάρκεια του κινήματος οι κυριότεροι εκπρόσωποι [σ.τ.μ. αναφέρεται στο Δεκέμβρη του 2008]. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το φοιτητικό κίνημα υπήρξε γενικό κίνημα ταραχών.

Σουηδία: Οι ταραχές συνεχίστηκαν για 2η νύχτα…

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=koMRz3jjyi0[/youtube]

δες και εδώ

“Οι άνθρωποι δεν αντέχουν άλλο την καταστολή και αντιδρούν”, η περιγραφή της κατάστασης από έναν κάτοικο των προαστίων.

Ο πρωθυπουργός (φίλος του Σαμαρά;) τα λέει τσεκουράτα: “Κάποιες ομάδες νεαρών θεωρούν ότι μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία με τη βία. Ας είμαστε ξεκάθαροι: Δε θα ανεχτούμε τη βία. Καλώ τους γονείς των ταραξιών να βοηθήσουν για την αποκατάσταση της τάξης. Οι κάτοικοι του Husby πρέπει να πάρουν την πόλη τους πίσω

Και ο “φασίστας που δεν κρύβεται” της υπόθεσης  (από National democrats party) “αναλύει” το πρόβλημα (τι μας θυμίζουν όλα αυτά;):

Continue reading

Ο Πόλεμος του Χρόνου: Το κίνημα Occupy, η Κομμουνιστικοποίηση και το στρατιωτικό ζήτημα

kettle-e1322672082952

μετάφραση από το Πρακτορείο Rioters

Μπορεί να υπάρξει μια προλεταριακή εξέγερση, υπό την προϋπόθεση ότι οι άλλοι δεν έχουν βγάλει τα όπλα. Εάν σου ρίξουν δυο μηχανοκίνητες μεραρχίες στην μούρη, τότε η προλεταριακή επανάσταση είναι άνευ νοήματος – André Malraux (Virilio 2006: 115)

Η λέξη Occupy έχει προφανώς μια στρατιωτική συνυποδήλωση. Είναι μια αντι-συζήτηση και μια αντι-πρακτική όχι μόνο στις διάφορες στρατιωτικές καταλήψεις (occupations), στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν, αλλά επίσης στην καθημερινή κατάληψη του χώρου και του χρόνου από το κεφάλαιο και το Κράτος. Παρά την παραπομπή αυτή, το στρατιωτικό ζήτημα – το ζήτημα δηλαδή του ρόλου, της ισχύος και της φονικότητας της στρατιωτικής επέμβασης – δεν υπήρξε ιδιαίτερα κεντρικό στις συζητήσεις γύρω απ’ τη στρατηγική των καταλήψεων. Ασφαλώς, το ζήτημα βρέθηκε σε κεντρική θέση στις διαδηλώσεις της “Αραβικής Άνοιξης”, αλλά απ’ την αντίστροφη: ως κριτική στον ρόλο του στρατού στην Αίγυπτο, της στρατιωτικοποίησης της καταστολής στο Μπαχρέιν και τη Συρία, και της αμφιλεγόμενης στρατιωτικής σύγκρουσης της “αντίστασης” στη Λιβύη, με την υποστήριξη του ΟΗΕ.

Continue reading

Η Χρυσή Αυγή ως “μηχανισμός του κράτους” (με αφορμή τα γεγονότα στην Πάτρα)

7585430

απόσπασμα από το Για την τρέχουσα κρίση, την Ευρωζώνη και τους ταξικούς αγώνες στην Ελλάδα, κείμενο του blaumachen #6

[…] Η Χρυσή Αυγή δεν αναδύθηκε ξαφνικά από το περιθώριο. Μέχρι τις εκλογές του 2012 ήταν μια μεν μια περιθωριακή πολιτικά νεοναζιστική οργάνωση με λίγες εκατοντάδες οργανωμένα μέλη, αλλά από την εποχή της ίδρυσης της έχει στενές σχέσεις με τον σκληρό πυρήνα του κράτους, τον κατασταλτικό μηχανισμό. Αρκετοί από τα στελέχη της ήταν και είναι αστυνομικοί των ΜΑΤ. Ο αρχηγός της έχει κατηγορηθεί για βομβιστικές επιθέσεις σε κινηματογράφους το 1978 στο πλαίσιο της στρατηγικής έντασης του ελληνικού κράτους εκείνη την περίοδο, και έχει δημοσιευθεί έγγραφο μισθοδοσίας της ΚΥΠ για το έτος 1981 το οποίο περιλαμβάνει το όνομα του (είχε ιδρύσει ήδη τη Χρυσή Αυγή το 1980). Είναι λοιπόν σαφές ότι πρόκειται για μια (παρα-)κρατική οργάνωση ήδη από την ίδρυση της. Ο λόγος που το σημερινό σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα την έβγαλε από το περιθώριο και την μετέτρεψε, χάρη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που διαθέτει, σε οιονεί σημαντική δύναμη της κεντρικής πολιτικής σκηνής είναι αναμφίβολα η άνοδος του κινήματος ενάντια στα μνημόνια, ενάντια στην αναδιάρθρωση. Ήδη μερικά χρόνια πριν το ξέσπασμα της κρίσης το σύστημα εξουσίας είχε δημιουργήσει από το μηδέν ένα άλλο κόμμα το ΛΑΟΣ, το οποίο έπαιξε ένα ρυθμιστικό ρόλο σε μια κρίσιμη στιγμή, στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία ψήφισε τους πιο σημαντικούς έως τώρα νόμους της τελευταίας τριετίας, για παράδειγμα μείωσε τον κατώτατο μισθό της επίσημης αγοράς εργασίας στα 480 € περίπου (καθαρά).  Η Χρυσή Αυγή αναδύθηκε ως αντίβαρο στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ αφενός αλλά και ως αντίβαρο στην μαζικοποίηση των βίαιων πρακτικών αγώνα. Πρόκειται για μια συνταγή από το παρελθόν, κλασσική, σχεδόν μπανάλ: Οι νέο-ναζιστές πουλιούνται από τους  ίδιους τους συστημικούς ιδεολογικούς μηχανισμούς ως αντι-συστημική δύναμη και ως «σύστημα», ή «συντήρηση» παρουσιάζονται όλα τα στοιχεία της κοινωνίας που προσπαθούν να μπλοκάρουν την αναδιάρθρωση. Οι νεοναζιστές επεξηγούν επίσης την αναδιάρθρωση ως μια μη-ταξική, αλλά εθνική πολιτική. Στη δική τους αφήγηση οι εχθροί είναι: ο συνδικαλισμός, οι μετανάστες χωρίς χαρτιά, οι «τοκογλύφοι δανειστές», οι «εχθροί της Ελλάδας» κτλ. Ο ρόλος της Χρυσής Αυγής είναι να νομιμοποιεί κατασταλτικές πρακτικές που στη συνέχεια τις χρησιμοποιεί το κράτος, πρόκειται για το «μακρύ χέρι» του κατασταλτικού μηχανισμού.

Continue reading

Μπαγκλαντές: Η μάχη συνεχίζεται…

workers-rights

Από την ημέρα που κατέρρευσε το εργοστάσιο στη Ντάκα (24 Απριλίου) μέχρι σήμερα οι εργάτες και οι εργάτριες συνεχώς διαδηλώνουν και έρχονται αντιμέτωπες με την αστυνομία και το κράτος που προσπαθεί να βρει τον τρόπο να συνεχιστεί η πλέον κερδοφόρα δραστηριότητα του κεφαλαίου στην περιοχή. Τα εργοστάσια άνοιξαν ξανα εχθές, όμως και πάλι έγιναν ταραχές (η αστυνομία χρησιμοποιεί συστηματικά σφαίρες από καουτσούκ και σε πιο έντονες καταστάσεις δολοφονεί, στο παρελθόν έχει επέμβει και ο στρατός ενάντια σε απεργούς). Το κράτος απαγόρευσε τις διαδηλώσεις για ένα μήνα  με δικαιολογία τη σφαγή των ισλαμιστών διαδηλωτών στις 5 Μαίου (τη σφαγή φυσικά την έκανε το κράτος – το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο).

Βραζιλία: “Χουλιγκανισμός” ή η μία τάξη απέναντι στην άλλη;

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=p5O99AlLWxI[/youtube]

Γι’αυτό η αστυνομία θέλει να καθαρίσει τους βραζιλιάνικους δρόμους από κάθε τι παράταιρο ενόψει του μουντιάλ: Οι υπεράριθμοι, αυτοί που είναι πεταμένοι στο δρόμο, αυτοί που δεν έχουν πια την εργατική τους ταυτότητα, είναι αντικειμενικά απέναντι στην αστυνομία, απέναντι στην αστική τάξη που βρίσκεται σε θέση μάχης προσπαθώντας να τους επιβάλλει να ζουν εξαθλιωμένα όπως αντιστοιχεί σ’αυτούς που περισσεύουν (οι γυναίκες που περισσεύουν είναι επιπλέον κλεισμένες μέσα στις παράγκες)…

 

Η εποχή των ταραχών: Stockholm version

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=6KLwKk8uQ-Q[/youtube]

Το γνωστό pattern: Οι αστυνομικοί δολοφονούν (αυτή τη φορά έναν 69χρονο) στις 13 Μαίου και κάποιος κόσμος ξεσπάει, “παίρνει εκδίκηση”. 100 αυτοκίνητα, ένα mall, 3 αστυνομικοί τραυματίες. Ούτε στη Στοκχόλμη, ούτε πουθενά, δε θα υπάρχει πλέον ηρεμία. Η άλλη όψη της ολοένα και μεγαλύτερης ταύτισης της κοινωνικής αναπαραγωγής με την καταστολή είναι οι ταραχές…