[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=btM6NvlHO0s[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=35vgYxej7eE[/youtube]
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=btM6NvlHO0s[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=35vgYxej7eE[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=d_7vQ0FyDHQ[/youtube]
Riot police clashed with 350 squatter families as security forces evicted people from abandoned offices in Rome. This is the latest incident in the rising tide of violence over the mounting economic crisis.
A few people were injured in the clashes as security forces armed with truncheons broke through a crowd of protesters outside. The squatters barricaded themselves inside the building and took to the roof.
Around 100-150 officers entered the building and dragged the residents out, an AFP photographer reported. The families were put into 10 police vans.
The squatters complained about the violence the police inflicted on them.
“They broke in, throwing our belongings out of the window, dragging us along the floor and kicking those who resisted,” one squatter, who did not want to be named, told La Repubblica daily.
“They clubbed us wildly, it was brutal,” Cristiano Armati, a member of the Coordinamento association which had helped occupy the building, told AFP by telephone from hospital, where he was being treated for a broken elbow and cuts to the head.
“It doesn’t end here though. The fight for housing rights will go on,” Armati added.
Another protester was reported to have a broken leg.
It came nine days after the squatters first occupied the building, which is a former state-owned insurance agency.
Currently, 90 properties in Rome are occupied by squatters, and 3,346 evictions were carried in the first six months of 2013 – a 10 percent jump from the first half of 2012 – the city council stated.
The squatters represent a mix of Italians and immigrants, many of whom lost their jobs in the economic crisis.
Meanwhile, Italy’s Panorama magazine investigated property that is currently empty during the crisis, and put the number at 50,000.
To deal with the housing crisis, the government started a new housing plan in March, pledging to double rent subsidies for low earners to 200 million euros ($280 million) for 2014 and 2015. However, the plan came under fire, with critics saying that the sums aren’t enough to tackle the problem.
Η κρίση αναπαραγωγής της εργατικής τάξης ως “κρίση στέγασης” αυτή τη φορά, με διαφορετική μορφή από την “κρίση μετακίνησης” που αφορούσε σε μεγαλύτερο βαθμό φοιτητικά ή/και μεσαία στρώματα της τάξης στη Βραζιλία, σε συνδυασμό με την συγκυρία του παγκόσμιου κυπέλλου παράγει νέες συγκρούσεις στο δημόσιο χώρο. Οι φαβέλες, οι “πόλεις των φτωχών μέσα στις πόλεις”, η έκφραση της ζωνοποίησης της συσσώρευσης μέσα στο μητροπολιτικό περιβάλλον είναι οι εστίες συγκρούσεων που συμβαίνουν στα σύνορα τους. Η χρηματοπιστωτική μορφή του σύγχρονου καπιταλισμού απαιτεί τη μετατροπή της γης σε ιδιωτικό κεφάλαιο, καθώς η αξία της γης καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις προσδοκίες συσσώρευσης στην περιοχή που αξιολογείται. Ταυτόχρονα με την κίνηση του προλεταριάτου να καταλαμβάνει γη για να ζήσει σε εξαθλιωμένες συνθήκες, καθώς αδυνατεί να πληρώσει τα ενοίκια που απαιτεί ακριβώς αυτή η διαδικασία παραγωγής αξίας από τον κατασκευαστικό κλάδο.
Από τον τύπο τους:
RIO DE JANEIRO — Violent clashes broke out on Friday between police officers and squatters here when the authorities dislodged thousands of families from a newly formed favela, or slum, in a complex of abandoned commercial buildings, focusing attention on the rising tension over surging rents and housing shortages.
Just two months before Brazil is to host the World Cup soccer tournament in Rio de Janeiro and other cities, police officers used tear gas and rubber bullets to disperse the squatters at a decaying property in the city’s gritty northern zone owned by Oi, one of the largest telecommunications companies in Brazil.
The squatters fought back by pelting the police with rocks, tossing firebombs and setting buses and police vehicles on fire. Even when officers managed to assert control over the settlement after hours of clashes, the protesters turned to looting nearby banks and a supermarket.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=wjrxyzNnzV8[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=-hCho3Gw1ZE[/youtube]
The peacefulness of the Taiwanese “Sunflower Revolution” was shattered late on Sunday night as riot police were dispatched to clear out students who were attempting to occupy a second government building.
Taiwan’s parliament, the Legislative Yuan, was first occupied on March 18 by protesters opposed to the ruling Kuomintang (KMT) party’s arrangement of a trade deal with China. The protesters fear that the pact will be detrimental to Taiwan’s struggle for international recognition of its sovereignty, and they demand that it be declared null and void.
Αναδημοσίευση από το blog: http://aruthlesscritiqueagainsteverythingexisting.wordpress.com
οι επαναστάσεις του καιρού μας[…]οπισθοχωρούν συνεχώς μπροστά στην ακαθόριστη απεραντοσύνη των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθεί η κατάσταση που κάνει αδύνατο κάθε ξαναγύρισμα και όπου οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν:
«Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Κ. Μαρξ, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη
Το Μαϊντάν δεν είναι μόνο η πλατεία….
Οι διαδηλώσεις στην Ουκρανία συνεχίζονται και όλες οι πηγές συμφωνούν ότι έχουν πάρει μια νέα τροπή. Αλλά οι πηγές συμφωνούν μέχρι εκεί. Το που πάει η όλη κατάσταση μένει να φανεί, αλλά ήδη φαίνονται οι δυναμικές και τα όρια του κινήματος.
Στην Ουκρανία όλοι πλέον συμφωνούν ότι παρά τις προσπάθειες και από τον Γιανούκοβιτς και από την ενωμένη αντιπολίτευση, να παραμείνει η αντιπαράθεση στο “φιλοευρωπαικός ή φιλορωσικός προσανατολισμός, τα πράγματα αλλάζουν. Από τις 19 Ιανουαρίου και μετά-αν και το ζήτημα του φιλοευρωπαισμού παραμένει-έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ο κόσμος διαδηλώνει κυρίως ενάντια στα αυταρχικά μέτρα που πήρε ο Γιανουκοβιτς στις 16 Ιανουαρίου. Ο κόσμος διαδηλώνει γιατί θέλει να διαδηλώσει. Αυτό ανέτρεψε και πλήρως τις ισορροπίες και ο αντιφατικός χαρακτήρας του Μαϊντάν ήρθε στην επιφάνεια. Τι κατάφεραν τελικά οι αγωνιζόμενοι στο Μαϊντάν ακόμα και εν αγνοία τους;
Οι αγώνες και οι ανταγωνισμοί παράγουν πάντα ένα ιστορικό διακύβευμα εν αγνοία τους σε κάποιο βαθμό. Και αυτό γιατί το αποτέλεσμα αυτό παράγεται ιστορικά “πίσω απ την πλάτη τους…” γιαυτό και η δημοκρατία δεν μπορεί ποτέ να επιλύσει αυτές τις αντιφάσεις. Η δημοκρατία ως αφηρημένη μορφή, ως διαχείριση των φετιχοποιημένων μορφών, δεν μπορεί να κάνει τίποτα πέρα από έναν στείρο οικονομισμό, να διαχειριστεί δηλαδή τα δεδομένα που της φέρνει στο τραπέζι η δυναμική της κοινωνίας των ιδιωτών. Το Μαϊντάν είναι η “άφιξη” των ταραχών στο ανατολικό μπλοκ. Τι έγινε λοιπόν, ποια τα όρια, οι αντιθέσεις και οι θέσεις που αφήνει το Μαϊντάν, ποιες διαδικασίες πυροδοτεί;
αναδημοσίευση από barikat.gr
Μέσα στην κυριαρχία της τηλεοπτικής εικόνας, ολόκληρα κομμάτια της πραγματικότητας χάνονται. Η σημασία τους αλλοιώνεται. Αν δεν σε παίξει η tv είναι σαν να μην υπάρχεις. Ξεκινάς τη μέρα σου και μαθαίνεις ότι συνδικαλιστής ζήτησε 50 χιλιάρικα για να μην κάνει απεργία. «Όλοι ίδιοι δεν είναι»; «Αυτοί δεν μας καταστρέψανε»; Η εικόνα είναι ασφυκτική. Δεν περισσεύει οξυγόνο για την πραγματικότητα. Για να περάσει λίγος αέρας χρειάζεται μια ρωγμή. Για να ανοίξει ρωγμή απαιτείται μία σύγκρουση..
Το ραντεβού είναι στις 10 το βράδυ, στην Πέτρου Ράλλη. Η προσυγκέντρωση στην ώρα της. Ανοίγεται το πανό και μοιράζονται οι σημαίες του σωματείου. Περνάμε απέναντι τον δρόμο και ξεκινά ο αποκλεισμός της ACS. Στόχος: να μην περάσει τίποτα. Ούτε μέσα ούτε έξω από το κτίριο. Όσο περισσότερο μπορέσουμε. Αποκλεισμός στη κεντρική επιχείρηση του κλάδου της ταχυμεταφοράς. Μία επιχείρηση όπου αν την ξύσεις λίγο βρίσκεις το βαθύ κράτος. Πρώην και νυν διοικήσεις που έχουν περάσει από υπουργεία, σύμβουλοι πρωθυπουργών, πρών αντιπρόεδροι του ΣΕΒ και ο κατάλογος όλο μεγαλώνει.
Μαγαζί γωνία δηλαδή. Μαγαζί το οποίο πρέπει να ανοίγει δρόμους για τον κλάδο. Μαγαζί με κέρδη μεταφόρων 2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Μαγαζί που πρέπει να παίξει κύριο ρόλο στο να σπάσει ο εργατικός τσαμπουκάς. Να απολυθούν πολλοί και ίσως να επαναπροσληφθούν ελάχιστοι, χωρίς αποζημιώσεις, δουλεύοντας για πέντα κατοστάρικα. Διοίκηση που δίνει μαθήματα εφαρμοσμένης ηγεμονίας. Υπογράφω επιχειρησιακή σύμβαση με το εργοδοτικό σωματείο χωρίς μειώσεις για να αποσπάσω ένα κομμάτι εργαζομένων από το κλαδικό σωματείο. Πάω το μισθό στα πέντε κατοστάρικα στα franchise, έχω διασπάσει τον κλάδο, τελειώνω και με την «καλή» επιχειρησιακή σύμβαση. Παλιό, αλλά δουλεύει ακόμα.
Ένταση από την αρχή. Στελέχη που εκτοξεύουν απειλές. Μηνύσεις, αστυνομία, προσπάθεια τρομοκράτησης. Το έβλεπες στον τρόπο που μιλούσαν, στο ύφος τους, στις κινήσεις του σώματος τους. Σε αντιμετώπιζαν σαν να είσαι ένα τίποτα. Ένας αναλώσιμος οδηγός. Σε μία εβδομάδα μπορεί να έχεις τρακάρει και να μην τους ξαναενοχλήσεις. Είναι αδιανόητο τέτοια στελέχη να σου μιλήσουν ισότιμα. Έχει όμως και ο διάλογος το συσχετισμό του. Έχει μπλοκαρισμένες νταλίκες και εμπορεύματα που δεν φεύγουν. Γιατί για να φύγουν, υπάρχουν όροι. Να πληρωθούν δεδουλευμένα, να προσληφθούν οι απολυμένοι από τα franchise.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=NXQJQu-nmKs[/youtube]
Κοινωνικές συγκρούσεις που προκύπτουν μετά τα “μνημόνια”
από τον τύπο τους:
There have been violent clashes in the city of Yerba Buena, in northern Argentina, after police evicted hundreds of squatters from an unused factory.
Squatting is a controversial issue in the country – the government accuses opposition forces of encouraging illegal squatting as a means of undermining the ruling party of President Cristina Fernandez de Kirchner.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=am4c76omeaU[/youtube]
Αφιερωμένο στη Σώτη Τριανταφύλλου
A group of women, some breast-feeding their children, protested on Friday in Barcelona in front of the Primark retail shop, demanding a right to breast-feed their babies where they see fit. The protest began on August 10, after Primark’s staff in Spanish city of Valladolid expelled a mother for breast-feeding her baby. Following these events, the association Pro-Breastfeeding and support groups throughout Spain, presented a complaint on behalf of the rights of babies to be fed at any time and place.
The mums were signing a petition, demanding from Spanish and EU institutions not to discriminate breast-feeding mothers.
“It’s not fair that for breast-feeding our babies in a shop, they draw our attention, they make us feel ashamed, embarrassed, they kick us from a shop… It’s as if we are criminals to feed our sons, it is something that doesn’t have much logic”, Laura Benitez Arroyo, one of the protesting mothers said.
Protests were also held in other Primark’s stores throughout Spain including: Valladolid, Murcia, Valencia, Zaragoza, Alicante, Elche, Gran Canaria, Cornellà de Llobregat, Sevilla, Madrid, Torrevieja and Oviedo .
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=sTuG_0i87JM[/youtube]
via Proletarian Rage
[…] H επίθεση στις καταλήψεις της Πάτρας είναι μέρος της επίθεσης του κράτους ενάντια στους από κάτω αυτής της κοινωνίας. Το κράτος και οι δομές του διαχειρίζονται έναν καπιταλισμό σε βαθιά ύφεση και κρίση, η συνέχιση του οποίου περνάει πάνω από τη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των από κάτω. Σε έναν καπιταλισμό που αναδιαρθρώνεται, η υποτίμηση της εργασίας, η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, το πετσόκομμα των μισθών και συντάξεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η καταδίκη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην ανεργία και την ανέχεια πάει χέρι-χέρι με την απόσυρση του κράτους από τον «κοινωνικό» του ρόλο (παροχή δωρεάν υγείας, ασφάλισης, παιδείας).
Ταυτόχρονα, ο κρατικός μηχανισμός αναβαθμίζει την καταστολή εναντίον όσων δεν παράγουν, όσων δεν καταναλώνουν, όσων απλώς περισσεύουν ή όσων μάχονται και αντιστέκονται ενάντια στη λεηλασία της ζωής τους. Από τους μετανάστες, τους άνεργους, τους άστεγους, τους επισφαλείς, τις οροθετικές, τους transexual, μέχρι τους απεργούς, τους κατοίκους των χωριών της Β.Α. Χαλκιδικής, τους αναρχικούς, όλοι αυτοί τίθενται στο κάδρο και το κράτος τους καταστέλλει ως εν δυνάμει και εν ενεργεία εσωτερικό εχθρό ή αντίπαλο της εθνικής προσπάθειας για ανάκαμψη και ανάπτυξη. Η «πολυπόθητη» πολιτική σταθερότητα περνάει μέσα από την επιβολή του νόμου και της τάξης. Αναδιαρθρώνοντας τις δομές του και αναβαθμίζοντας την ισχύ των κατασταλτικών μηχανισμών του, το κράτος προσπαθεί να επιβάλλει το μετασχηματισμό της κοινωνίας σε μια κοινωνία ελέγχου, στην οποία η συναίνεση αποσπάται με τη βία όταν δεν μπορεί να γίνει αυτοβούλως.[…]
ολόκληρο το κείμενο:
ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Όλοι ξέρουν τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στη πόλη το πρωί της 5ης Αυγούστου. Δεκάδες μπάτσοι όλων των ειδών με τη συνδρομή του Δήμου και της πυροσβεστικής εφόρμησαν σε τρεις καταλήψεις της Πάτρας: στην κατάληψη Ν. Γύζη 33 – αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ, στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο και στην κατάληψη Παραρτήματος. Στην επιχείρηση στο Μαραγκοπούλειο συλλαμβάνονται πέντε σύντροφοι-ισσες, στους οποίους και αποδίδονται κατηγορίες για απείθεια, διακεκριμένες φθορές, διατάραξη οικιακής ειρήνης, παράνομη βία, ρευματοκλοπή και οπλοκατοχή. Λίγη ώρα αργότερα προσάγονται άλλοι έντεκα σύντροφοι-ισσες που προσπαθούν να προσεγγίσουν το χώρο. Συνεργεία του δήμου αρχίζουν να σφραγίζουν τους χώρους χτίζοντας στην κυριολεξία τα παράθυρα και τις πόρτες των καταλήψεων, ενώ διμοιρίες ΜΑΤ φυλάνε τους χώρους και προσάγουν «ύποπτα άτομα» μέχρι αργά το μεσημέρι.