Tag Archives: ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

Η πολυπλοκότητα της Βενεζουέλας

A French questionnaire: Venezuela today

 

αναδημοσίευση από periodico el libertario

Rafael Uzcátegui

As the Venezuelan situation changes every day, I should clarify that I wrote this on 03/01/14 at 06:00 pm.

– Who are the people who took to the streets? They are only upper middle class people of some housing developments, militants of far-right parties and Colombian paramilitary activists, (“Aguilas Negras”)?

– This question can only be answered correctly, referring to the beginning of this cycle of protests in Venezuela. On February 4 students at the Universidad Nacional Experimental del Tachira (UNET), in San Cristobal, staged a peaceful protest against insecurity, caused by the sexual abuse against a student. The protest was brutally suppressed by the Bolivarian National Guard (GNB), the agency of the Venezuelan Armed Forces in charge of “maintaining public order”, and 6 students were arrested. On this episode we should clarify two things: 1) Historically the student movement in Latin America and Venezuela, has always rejected detained students in protests and 2) San Cristobal, capital of Tachira state, is a city located in a border area with Colombia that has been particularly hard hit for several years by interruptions of utilities (water and electricity mainly), price inflation as well as shortages of various consumer products. The arrest of these students led protests in other cities of the country, which in turn were suppressed by increasing the number of students arrested. This created an “snowball-effect”, from the inner cities of the country to Caracas. It is in this climate of protests and unrest, which two opposition politicians (Leopoldo Lopez and Maria Corina Machado), make a call to hold demonstrations to demand the resignation of President under the slogan “the exit”.

It is important to say that the rest of the opposition parties, including the coalition “Bureau of Democratic Unity” (MUD), and the governor of Miranda state, Henrique Capriles; rejected the first few days the protests, which have overwhelmed the political parties opponents. When I write these answers (03/01/14) the protest against the government was decentralized, with some violent foci but largely, peacefully. It also has two different dynamics : One in Caracas , starring with middle class students from public and private universities territorially in the east of the city, and basically with political demands (release of the students, the resignation of President and rejection of repression); and in the rest of the country, qualitatively more important than that one in  Caracas because it incorporates popular sectors; and in some cities, (such as San Cristobal), rural areas (thus this city was militarized), and including social demands and lack of products, the high cost of living and lack of basic services.

Continue reading

Βενεζουέλα: Πολιτικοποίηση των ταραχών. Μαδούρο: Αν μας ανατρέψουν θα κάνουμε ένοπλο αγώνα

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=y4W75cvxJUo[/youtube]

Τέταρτη νύχτα ταραχών και διαδηλώσεων κατά του προέδρου Μαδούρο και της κυβέρνησης του, έζησε η Βενεζουέλα.

Η αστυνομία προχώρησε σε ρίψεις νερού προκειμένου να διαλύσει το συγκεντρωμένο πλήθος, που επιχειρούσε να αποκλείσει με οδοφράγματα κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας Καράκας.

Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν ως ένα κύμα διαμαρτυρίας κυρίως νεαρών φοιτητών για την οικονομική εξαθλίωση, την έλλειψη βασικών αγαθών και την διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα που μαστίζει την χώρα.

Προλεταριακή αστυνομία: Η περίπτωση του Μεξικό και της Βενεζουέλας

Στο Μεξικό:

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=8XiSnCt9fDc[/youtube]

Στη Βενεζουέλα:

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=H5KMgC70diE[/youtube]

Στο κείμενο Η ιστορική παραγωγή της επανάστασης της τρέχουσας περιόδου, που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2010 στο περιοδικό blaumachen υπήρχε η ακόλουθη εκτίμηση:

“Η αύξηση του τμήματος της τάξης που δεν έχει πρόσβαση σε επίσημη απασχόληση μόνιμα ή για πολύ μεγάλα διαστήματα και η διάχυση του φαινομένου και σε μεγαλύτερες ηλικίες θα σημάνει αύξηση της «εγκληματικότητας», με πιο πιθανή απάντηση του κράτους την γκετοποίηση-αποκλεισμό ολόκληρων περιοχών μέσα στους αστικούς πολεοδομικούς σχηματισμούς. Η τάση δημιουργίας gated communities, δηλαδή φυλασσόμενων περιοχών κατοικιών, νησίδων ασφαλείας μέσα σε μια θάλασσα περιοχών κατοικιών χωρίς επαρκείς υποδομές θα γίνει ακόμη πιο ισχυρή. Η κατοικία, για μέρος του πληθυσμού, θα υπαχθεί σταδιακά στη σφαίρα της ανεπίσημης οικονομίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η αύξηση της βίας σε μοριακό επίπεδο και η ανάληψη της επιβολής του νόμου και της τάξης από μικρομαφίες κάθε τύπου, που θα βρίσκονται σε συνεννόηση με το κράτος ή υπό την ανοχή του, θα θέτουν ολοένα και περισσότερο την ύπαρξη του ελεύθερου εργάτη ως τέτοιου σε κρίση”.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι η υπεράσπιση του ταξικού ανήκειν περνάει και μέσα από την ανάληψη της διατήρησης της τάξης από μέρος του προλεταριάτου, ενάντια στην έλλειψη αστυνόμευσης από το κράτος. Η αυτοδιαχείριση της καταστολής, η παραγωγή της καταστολής ως αυτοπροστασίας αποτελεί άλλη μια ένδειξη της σύγχρονης αντίφασης ανάμεσα στη διεκδίκηση της υπεράσπισης της (καπιταλιστικής) κοινωνίας και της κατάργησης αυτής της κοινωνίας, της επανάστασης, της κομμουνιστικοποίησης.