Δες εδώ για περισσότερα
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=KS_Wciny-3w[/youtube]
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=3XHtGb2pqK4[/youtube]
Κολομβία: Οι συγκρούσεις φτάνουν στη Μπογκοτά
Leave a reply
Tag Archives: ΑΠΕΡΓΙΑ
Αμπού Ντάμπι: Εργάτες συγκρούονται μεταξύ τους
Two groups of workers clashed in a labour accommodation on Saadiyat Island early this week leaving 38 people wounded, sources said.
The law-enforcement authorities controlled the situation and took some people into custody on Tuesday evening.
According to witnesses, the incident happened when a group of Bangladeshi workers allegedly beat up some Pakistani workers around 8pm on Monday after an exchange of heated arguments between two workers of either nationality over the handing over of a key.
Next day, Pakistani workers allegedly ganged up and roughed up Bangladeshi labourers and in the evening both groups again had a fight leaving at least 38 people wounded.
The attack was a result of a long-brewing unease which started a couple of months back when Pakistani workers did not join Bangladeshis in their strike against low wages. The management fired and deported several workers replacing with Pakistanis, according to Farooq Langoov, Welfare Counsellor at the Pakistan Embassy, who met with Pakistani workers and narrated their side of the story to this correspondent.
Κολομβία: Η αστυνομία κάνει τη δουλειά της… και οι φοιτητές τη δική τους
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=_eLccUrohb4[/youtube]
…και οι φοιτητές μπαίνουν στο κίνημα:
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=F-eLkS5D-9M[/youtube]
Colombian Police intimidates farmers in their own houses, throws gas and breaks their windows. This happens when Colombian farmers peacefully ask for dignity for their labors as prices of agricultural inputs are secretly arranged and much higher than in the rest of the region as well as transportation costs due to the highest fuel cost in the region. Government insists in national media that nothing is happening and tries to shut people up by non-honest means.
Thousands of Farmers from all around the country are blocking around 37 national roads and it seems that soon will be arriving Bogotá. Many economic sectors have joined the strike, such as milk producers, transporters, students, miners, and citizens who live in medium and small cities. Even though the government wants to hide the facts and challenged the farmers by saying their protests are not as big as he expected, the situation has become the worst in years only after 5 days of strikes.
Οαχάκα: Απεργία εκπαιδευτικών με την έναρξη της χρονιάς, συγκρούσεις με την αστυνομία
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=3q4IlYdcIIQ[/youtube]
Από τον τύπο τους:
About two million students in Mexico missed the first day of school on Aug. 19 because of a strike by teachers protesting a reform instituting performance appraisals, government officials said.
The change could mean teachers deemed to be doing a substandard job could miss out on raises and promotions, or even get fired.
The strike played out mainly in southern Mexico in the states of Oaxaca, Michoacán, Guerrero and Chiapas.
Κολομβία: Απεργία αγροτών & συγκρούσεις με την αστυνομία
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=b8fEijYY3XU[/youtube]
Ένας χρόνος από τη σφαγή των προλετάριων από την αστυνομία στα ορυχεία της Lonmin στη Μαρικάνα
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=p5stk8klE1Q[/youtube]
Λίγα λόγια για τον “Ευριπίδη” και τον κάθε “μικρό” καπιταλιστή
Προχθές το απόγευμα έγινε έξω από το βιβλιοπωλείο “Ευριπίδης” στο Χαλάνδρι μια κινητοποίηση του ΣΥΒΧΑ και αλληλέγγυων συντρόφων της Ρ. Η Ρ. αποτελεί τυπική περίπτωση απόλυσης στην Ελλάδα της σκληρής αναδιάρθρωσης των μνημονίων. Δούλευε στο βιβλιοπωλείο αυτό για έξι χρόνια και το αφεντικό του “Ευριπίδη” την έδιωξε την Παρασκευή 19/7 για δύο λογους: γιατί ήταν “ακριβη” γι’αυτόν και γιατί είναι ενεργό μέλος του σωματείου. Το αφεντικό, που είναι βέβαια “εναλλακτικός” και άτομο “της κουλτούρας και του πολιτισμού”, την έχει κοπανήσει για μερικές μέρες ώστε να μην ενοχληθεί από όλη αυτή τη φασαρία και να μη στεναχωρηθεί βλέποντας το μαγαζί του άδειο από πελάτες και περικυκλωμένο από αλληλέγγυους προλετάριους, που επικοινωνούν στους δυνητικούς πελάτες του τι κάνει στις εργαζόμενες που εκμεταλλεύεται για να αυξήσει την κερδοφορία του.
Στη “συζήτηση” που έγινε ανάμεσα σε μέλη του σωματείου και αλληλέγγυους με την αντικαταστάτρια του αφεντικού και το ρουφιάνο υπάλληλο/προιστάμενο, ο οποίος αρχικά είχε το θράσος να σκίσει το κείμενο που μοιραζόταν στους άλλους υπαλλήλους, αποδεικνύοντας τη φασιστική νοοτροπία του, ακούστηκαν διάφορα ωραία, ότι θα ήταν καλύτερα να “βάλουμε τους αλληλέγγυους στην αποθήκη” κτλ. Αλλά θα ασχοληθούμε με το πιο σημαντικό από όσα ακούστηκαν κατά τη γνώμη μας. Η αντικαταστάτρια του “λούη” αφεντικού είπε ότι “η απόλυση της Ρ. ήταν αναγκαία για την επιβίωση της επιχείρησης”.
Ο φετιχισμός του κεφαλαίου (δηλαδή η μόνη έγκυρη πραγματικότητα) μας επιβάλει να αναρωτηθούμε: Λέει αλήθεια ή ψέματα; Όντως θα έκλεινε ο “Ευριπίδης” αν δεν απέλυε σήμερα τη Ρ. και αύριο την κάθε εργαζόμενη που γουστάρει; Η απάντηση είναι αντικειμενικά όχι. Όχι, γιατί ο “Ευριπίδης” άνοιξε μέσα στην κρίση κι άλλο μαγαζί και μάλιστα στην Κηφισιά και παρότι είχε να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό του πάμπλικ που άνοιξε πρόσφατα στο χαλάνδρι. Η ερώτηση όμως που μας αναγκάζει η κυρίαρχη καπιταλιστική ιδεολογία να απαντήσουμε είναι λάθος στη βάση της. Όταν το αφεντικό λέει ότι δεν μπορεί να “επιβιώσει”, δεν εννοεί την επιβίωση όπως εμείς. Το αφεντικό δεν επιβιώνει με τα κέρδη του όπως εμείς με το μισθό μας. Ο μισθός είναι το “καλάθι των εμπορευμάτων” που χρειαζόμαστε για να μπορούμε να ξαναπάμε την άλλη μέρα στη δουλειά. Τα λεφτά που βγάζει το αφεντικό από την εκμετάλλευση μας έχουν διαφορετική λειτουργία από το μισθό μας, είναι κεφάλαιο. Κεφάλαιο σημαίνει ότι τα λεφτά του πρέπει να γίνονται συνεχώς περισσότερα ώστε να μπορεί να “επιβιώσει” ως κεφάλαιο, δηλαδή να μεγεθυνθεί, να βγάζει από το χρήμα του ολοένα και περισσότερο χρήμα.
Το ερώτημα δεν είναι πόσο άπληστος είναι το αφεντικο του κάθε “Ευριπίδη”. Το ερώτημα είναι γιατί να μην απολύσει την κάθε εργαζόμενη του, που παίρνει μισθό ένα αστρονομικό ποσό 700-800 ευρώ, όταν μπορεί στη θέση της να πάρει μια άλλη με 480 ευρώ; (κάτι που στην περίπτωση της Ρ. είχε ήδη κάνει ο πονηρός, εναλλακτικός και πρώην χίπης αφεντικός του Ευριπίδη και είχε φροντίσει φυσικά να εκπαιδεύσει την καινούργια υπάλληλο η Ρ. πριν την απολύσει). Γιατί να μην αυξήσει την υπεραξία που παράγεται από τις εργαζόμενες του, γιατί να μην ανοίξει και ένα μαγαζί ακόμη; Γιατί να αφήσει τον τομέα της κουλτούρας και του πολιτισμού στα χέρια του “μεγάλου” καπιταλιστή πάμπλικ ( ο οποίος έτσι κι αλλιώς έχει τους πιο φτηνούς εργαζόμενους); Γιατί να μην ευημερήσει κι αυτός ένας μικρός και “ποιοτικός” καπιταλιστής που “κάνει καλά τη δουλειά του” και του δίνεται χώρος τώρα μέσα στην κρίση που κλείνουν τα άλλα μικρά κεφαλαιάκια να χωθεί στα πόδια των μεγάλων; Αν δε θέλουμε να πέσουμε στην ηθική αντιμετώπιση των πραγμάτων, η απάντηση είναι: Πράγματι, γιατί όχι;
Το κεφάλαιο έχει το δικό του δίκιο από την πλευρά του και μεις οι προλετάριοι και προλετάριες το δικό μας δίκιο. Δεν υπάρχει “αλήθεια”, υπάρχει μια μάχη που δίνεται συνεχώς ανάμεσα σ’αυτά τα “δίκια” και ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει όσο το κεφάλαιο παραμένει κεφάλαιο και εμείς παραμένουμε εργαζόμενοι, δηλαδή, “φορείς εργασιακής δύναμης”, “μεταβλητό κεφάλαιο”.
Ο μόνος λόγος στη συγκεκριμένη περίπτωση να μην απολύσει τελικά ο “μπουχός” αφεντικό του Ευριπιδη τη Ρ. είναι να φοβηθεί το συσχετισμό. Να ξέρει ότι θα χάσει πολλά λεφτά στην περίοδο λίγο πριν ανοίξουν τα σχολεία, να ξέρει ότι το όνομα του στην πιάτσα των ευαίσθητων πελατών-αναγνωστών θα αμαυρωθεί και άρα θα χάσει και μελλοντικά λεφτά (εχτές, από ότι μάθαμε, πολλοί περαστικοί είπαν: αφού είναι έτσι ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΜΕ στον Ευριπίδη), να ξέρει ότι αν βάλει κάτω το excelάκι του που εμπιστεύεται πιο πολύ κι από τον εαυτό του, αυτό θα του απαντήσει ότι καλύτερα είναι να ξαναπροσλάβει τη Ρ., κι ας είναι μέλος του σωματείου, κι ας κάνει απεργίες, να ξέρει γενικότερα, δηλαδή, ότι “καλύτερα να μη μπλέξει μ’αυτούς”. Και να κάνει ότι έκανε και την προηγούμενη φορά που πήγε να απολύσει μια συνάδελφο της Ρ. Να αναγκαστεί να την ξαναπροσλάβει γιατί με βάση τους συσχετισμούς αυτό θα είναι πλέον το “συμφέρον” του. Το αποτέλεσμα λοιπόν θα κριθεί από αυτή τη μάχη, και δεν είναι σίγουρο ποιο θα είναι. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες πόσο μπορεί να το τραβήξει το “μικρό” κεφάλαιο του “Ευριπίδη” που ολοένα και μεγαλώνει από την εκμετάλλευση της Ρ. και των συναδέλφων της.
Οι περισσότερες όμως προλετάριες και προλετάριοι που απολύονται δεν είναι μέλη του σωματείου. Φεύγουν με σκυφτό το κεφάλι και ψάχνουν αλλού για δουλειά με 480 ευρώ πλέον. Γιατί τόσο κοστολογεί πια το τομάρι μας το κεφάλαιο. Για όλες αυτές και όλους αυτούς, για όλους μας, λοιπόν, δεν πρέπει να εστιάζουμε στον κάθε καπιταλιστή και το πόσο άπληστος είναι. Στη φάση που βρισκόμαστε δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα άλλο, από τη συνέχιση και την ένταση του πολέμου εναντίον μας. Κι αν υπάρχει περίπτωση να βγούμε εμείς κερδισμένοι από τον πόλεμο αυτό, θα είναι μόνο αν ο εχθρός που πολεμάμε γίνει το κεφάλαιο συνολικά, το κεφάλαιο σαν κοινωνική σχέση. Η κατάργηση της εκμετάλλευσης, η κατάργηση του κοινωνικού μας ρόλου, είναι η μόνη κατάσταση που μπορούμε σήμερα να πούμε ότι είναι “νίκη”.
Τυνησία: Ταραχές και γενική απεργία μετά τη 2η πολιτική δολοφονία
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=aslhdyEyrAk[/youtube]
6 μήνες μετά τη δολοφονία του Chokri Belaid (αριστερού) δολοφονείται ο εθνικιστής αρχηγός της αντιπολίτευσης Mohamed Brahmi με το ίδιο όπλο σύμφωνα με το κράτος! Οι διαδηλωτές που έκαψαν σε μία πόλη τα γραφεία του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος φωνάζουν “κάτω οι δολοφόνοι, κάτω οι βασανιστές” και “ο λαός θέλει αλλαγή καθεστώτος”. Η κρίση πολιτικοποιείται και στην Τυνησία, είναι πιθανό να υπάρξουν πολιτκές εξελίξεις.
Κολομβία: ταραχές στην απεργία ανθρακωρύχων
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=xPOSK2klAl0[/youtube]
Απεργία για υπεράσπιση συνεταιριστικής δραστηριότητας (δες πιο κάτω απόσπασμα από Ριζοσπάστη).
Riot police were deployed as angry miners set fire to equipment and barricaded roads in Valle Del Cauca. Colombia’s President Juan Manuel Santos declared he would not tolerate the closure of a single highway in the country while calling for dialogue to end the conflict.
[Juan Manuel Santos, Colombian President]:
“I want to tell the miners, I will happily hold talks with you as will my administration. If you want to strike, go ahead, this government respects social protest. I will not allow and I reiterated it this morning to the defence minister, to the generals of the police and the army: these strikes may not block any road whatsoever.”
With the demonstration spreading to other mining areas of the country, protesters say they will stay put until their demands are heard.
[Alvaro Torres, Protester]:
“We are here indefinitely because they have to listen to us and they have to send someone to talk with us. We are willing to hold talks, not pridefully like the President, since he has his meals guaranteed and we don’t.”
Κατά το Ριζοσπάστη βέβαια, οι εργάτες μόνο αμύνονται:
Κινητοποιήσεις διαρκείας ξεκίνησαν από την Τετάρτη οι ανθρακωρύχοι σε μικρά ορυχεία στην Κολομβία σε 80 πόλεις σε 13 επαρχίες της χώρας, διεκδικώντας να κατοχυρώσουν το δικαίωμα να μπορούν να ζουν από αυτό το παραδοσιακό επάγγελμα που ασκούν εδώ και γενιές. Φυσικά αυτοί οι μικροί ανθρακωρύχοι που φτιάχνουν συνεταιρισμούς μπαίνουν στο στόχαστρο της αστικής κυβέρνησης που θέλει να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο του τεράστιου ορυκτού πλούτου για τα πολυεθνικά μονοπώλια (yeah!). Ετσι οι εργαζόμενοι αυτοί δέχτηκαν την επίθεση των κρατικών δυνάμεων καταστολής με χημικά και δακρυγόνα στα περίχωρα της πόλης Ιρα στην επαρχία της Ρισαράλντας. Οπως καταγγέλλουν οι διοργανωτές της κινητοποίησης, δύο άνθρωποι που συμπαραστέκονταν στους διαδηλωτές μια 70χρονη νοικοκυρά και ένας 56χρονος μικρέμπορος, πέθαναν στο νοσοκομείο που είχαν διακομιστεί με αναπνευστικά προβλήματα από τα χημικά που δέχτηκαν.
And where do the workers stand?
Ανάλυση σχετικά με τη σύνθεση των διαφόρων συνδικάτων και τη θέση που παίρνουν σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις, αναδημοσίευση από Mada Masr
EFITU President Kamal Abu Attiya wrote that “workers who were champions of the strike under the previous regime should now become champions of production.”
Syndicates, unions divided over Morsi’s ouster
Since the events of June 30, divisive fault lines have emerged within the country’s trade unions and professional syndicates, with leading members of these associations taking sides with the new ruling elites or former President Mohamed Morsi’s ousted regime.
Unions and syndicates have been brought to the forefront of this ongoing conflict, as their leadership, loyalties and politics all come under question.
On July 2, a call for a general strike against the Morsi regime issued by the Egyptian Federation of Independent Trade Unions (EFITU) failed to materialize. EFITU’s presidency has since expressed support for the new ruling elites, endorsed by the military council.
On the other hand, prior to and since Morsi’s ouster on July 3, a number of syndicates have moved to show their support for the Islamist president.
Before Morsi’s ascent to power, the Muslim Brotherhood had a negligible presence within Egypt’s blue-collar labor unions, but was tremendously influential within the white-collar professional syndicates. The Brotherhood has historically maintained a strong presence in the Doctors, Dentists, Pharmacists, Veterinarians, Lawyers, Engineers and Teachers Syndicates, winning elections in many of these associations and controlling their boards.
Now, having lost control of the executive and legislative branches of the state, the Brotherhood is resorting to its historic base of power, and, perhaps, their last remaining political refuge — the professional syndicates.
According to Amr al-Shoura of the independent Doctors Without Rights group, the Federation of Professional Syndicates — consisting of some 18 associations — “and especially the Doctors and Pharmacists Syndicates have been and still are actively mobilizing their forces against the June 30 movement, and in support of Morsi.”
Shoura pointed to the bloody events of July 8, where more than 50 pro-Morsi protesters were shot dead by military forces and hundreds of others were injured outside the Republican Guard headquarters, where the ousted president was reportedly being detained.
The following day, a press conference was held at the Doctors Syndicate, where members of the Brotherhood-controlled Doctors for Egypt group announced the formation of a fact finding committee to investigate what it called a “massacre.”
According to Brotherhood sources, at least 85 protesters were shot dead in the incident and more than 1,000 were injured — nearly all of whom were Morsi supporters. According to the Republican Guards and Ministry of Health, though, only 52 were killed and over 200 injured in the incident, including both security forces and protesters.
Independent investigations conducted by the Doctors Without Rights group suggest that “the actual number of casualties may be somewhere between the figures issued by both the Brotherhood and the Ministry of Health. The number of fatalities could be subject to increase,” Shoura says.
He adds that both sides of the conflict were involved in deliberate misinformation campaigns.
“Brotherhood members screened photos and videos during their press conference at the syndicate in which they claimed that women and minors were killed in these clashes. This has proven to be misleading and untrue,” asserts Shoura. Images of dead women and children from the Syrian civil war were allegedly used as Brotherhood propaganda claiming that they were killed by Egyptian security forces.
On the other hand, a media blackout appears to have been imposed on many hospitals who received casualties from these clashes.
“While we strongly denounce the violence and bloodshed, we are wary of the politicized news and statistics coming from both the Brotherhood side and the army’s side,” Shoura adds.
The Doctors Syndicate has announced that it would provide LE5,000 to the families of each of those “martyred” by the Republican Guards.
According to Brotherhood member Abdallah al-Keryoni, the Republican Guards clashes necessitated an intervention by the syndicate.
“Two doctors were shot dead by Republican Guards, another nine were injured after having been shot with live ammunition, and several other doctors were arrested during these events,” he alleges.
“The function of the Doctors Syndicate is to support physicians and to stand up for their human rights. The syndicate is supposed to engage itself in political issues pertaining to health care and doctors’ rights nationwide,” Keryoni says.