[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=0sxyxZbO92g[/youtube]
Πρόσφατη ιστορία των bus riots στη Βραζιλία
Leave a reply
Category Archives: ΙΣΤΟΡΙΑ
Το (γυναικείο) σώμα ως πεδίο μάχης στην εξέγερση στην Αίγυπτο
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=pXLgOFZ2HQA[/youtube]
Sherene Seikaly, director of Middle East Studies Center, talks about how the Egyptian state’s production of the body as a terrorized and passive political subject inspired people to take their lives in their hands and revolt.
Αυτοδιάλυση της Scalp-Reflex Παρισιού: ένας αυτοκριτικός απολογισμός
Σύντομη ιστορία της Scalp-Reflex
συνέχεια και τέλος
Η ομάδα μας, η Scalp-Reflex[1], προχωρά σήμερα στην ανακοίνωση της διάλυσή της μετά από περισσότερα από 25 χρόνια ύπαρξης και δράσης στον χώρο της πολιτικής και της αντικουλτούρας του Παρισιού.
Είδαμε πολλές γενιές αγωνιστριών να διαδέχονται η μια την άλλη, με την καθεμία να συνεισφέρει με τον δικό της τρόπο της σε αυτή την περιπέτεια. Είναι καιρός σήμερα να κάνουμε έναν απολογισμό της δράσης μας μας, προκειμένου αυτοί που αποτελούν σήμερα την ομάδα Scalp-Reflex να μπορέσουν να ολοκληρώσουν αυτή την ιστορία και να εγκαινιάσουν μια νέα δυναμική. Επιλέγοντας να δημοσιοποιήσουμε αυτή την ανακοίνωση και αυτές τις σκέψεις-απολογισμό, αντί να περιοριστούμε στο να αφήσουμε αυτή την ομάδα να χαθεί όπως τόσες άλλες, ελπίζουμε ότι η μεταφορά της εμπειρίας μας θα μπορέσει να συμβάλλει στην προώθηση της σκέψης άλλων μαχόμενων [militantes] ομάδων ή οργανώσεων και έτσι να συνεισφέρει για μια τελευταία φορά στην αναζωογόνηση και εμπλουτισμό του πολιτικού μας χώρου.
Αυτός ο απολογισμός προφανώς δε θα είναι εξαντλητικός. Κάποιοι δε θα αναγνωρίσουν τους εαυτούς τους στις αναλύσεις μας, άλλοι θα βρουν ότι λείπουν σημαντικά στοιχεία· δεν υποστηρίζουμε ότι γράφουμε εδώ την ιστορία της ομάδας μας, ούτε ότι την εκπροσωπούμε όπως αυτή συγκροτήθηκε στο πέρασμα του χρόνου, γιατί αυτός ο στόχος είναι αδύνατος χωρίς τη συμμετοχή του συνόλου των πρωταγωνιστών. Εντούτοις, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε και να διαβεβαιώσουμε ξανά ότι δεν αρνούμαστε τίποτα από τη συλλογική μας ιστορία.
Ruins: Chronicle of an HIV witch-hunt
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=LHfWNM_vGRM[/youtube]
A new documentary by radiobubble.gr
In May 2012, in the run-up to the general election, the Greek authorities rounded up hundreds of women from the streets of Athens. They made them take rapid tests for HIV. Those diagnosed positive were charged with prostitution and the intent to spread the virus. Their mug shots, names and personal details were published in the media.
They were imprisoned. And they became unwitting pawns in a political game by a system hungry for scapegoats.
Directed by Zoe Mavroudi, Ruins features exclusive interviews with two of the women, two of their mothers, lawyers, journalists, doctors and activists, who campaigned for the women’s release.
Ruins is in the final stages of editing and will be released in September 2013. It is the first feature-length documentary produced by radiobubble’s team of volunteer citizen journalists.
The Flip-side of the Anti-Capitalist Coin: Istanbul Uprising
Αναδημοσίευση από counterpunch
by ALI BEKTAS
It seemed as if the world had entered the age of the austerity riots. And then Istanbul erupted. Let there be no mistake, Istanbul cannot be lumped in with Athens, Barcelona, Lisbon or New York. What is happening in Turkey is the flip-side of the anti-capitalist coin. It is an uprising against development. It is a street battle for cities that belong to people and not capital. It is resistance against an authoritarian regime emboldened by an economic boom. What we are seeing unfolding in the streets of Istanbul is a convergence between Turkey’s small but growing anti-authoritarian left who has been organizing various campaigns of social relevance in the past years and a large section of the urban population loyal to the Kemalist ideals of modernism, secularism and nationalism. This being said, the situation in Turkey is extremely complex and necessitates an understanding of many different political situations that have been developing over the past decade.
Ντοκυμανταίρ για το φοιτητικό κίνημα στον Καναδά
Δείτε το εδώ: http://www.submedia.tv/stimulator/2013/05/26/street-politics-101/
In the spring of 2012, a massive student strike in opposition to a tuition hike, rocked the streets of the Montréal for over six months. Protests and militant street actions became part of the daily and nightly reality of this Canadian metropolis. Several times during this tumultuous spring, the numbers in the streets would reach over one hundred thousand. Police routinely clubbed students and their allies, and arrested them by the hundreds. Some were even banned from entering the city. But every time the cops struck, the student movement got bigger and angrier.
Κανονιστική Ιστορία και Κομμουνιστική Ουσία του Προλεταριάτου – Théorie Communiste
Αναδημοσίευση από Coghnorti
Το κείμενο κριτικής στη μπροσούρα του Ζιλ Ντωβέ Όταν οι Εξεγέρσεις Πεθαίνουν(ελλ. έκδ. Πρακτορείο Rioters)[1] δημοσιεύτηκε στο 16ο τεύχος του περιοδικού που εκδίδει η ομάδα Théorie Communiste (2000). Τον Δεκέμβρη του 2008 εκδόθηκε στα αγγλικά στο 1ο τεύχος του περιοδικού Endnotes, ενταγμένο στην αποτύπωση της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην TC και τον Ζιλ Ντωβέ (troploin). Από εκεί έγινε η παρούσα μετάφραση. Τα υπόλοιπα κείμενα που αποτελούν τον διάλογο έχουν δημοσιευτεί στα ελληνικά, πλην του Ανθρώπινο, Πολύ Ανθρώπινο: Όταν οι Εξεγέρσεις Πεθαίνουν, Πρακτορείο Rioters, Προλεταριάτο και Εργασία: Μια Ιστορία Αγάπης, Τα Παιδιά της Γαλαρίας #11, Πολύ Κακό για το Τίποτα, Blaumachen #5. Όλα τα αποσπάσματα εντός εισαγωγικών, είτε εντός κειμένου είτε σε ξεχωριστές παραγράφους είναι από το Όταν οι Εξεγέρσεις Πεθαίνουν, του οποίου η ελληνική μετάφραση τροποποιήθηκε όπου κρίθηκε αναγκαίο.
Για τις ταραχές στην Αγγλία και άλλα δεινά
Μια εβδομάδα ταραχών στη Σουηδία, κυρίως στα προάστια της Στοκχόλμης, αλλά καθώς φαίνεται να φθίνει το συμβάν πλέον, ταυτόχρονα επεκτείνεται αν και με μικρότερη ένταση σε προάστια και άλλων πόλεων. Οι περιγραφές των πράξεων των “ταραχοποιών”, είναι αναγκαστικά διαμεσολαβημένες από το λόγο του Κράτους, κυρίως από την οπτική της αστυνομίας. Η αστυνομική οπτική για το (μη-)υποκείμενο των ταραχών είναι κλασσική (δες εδώ). Τρεις κατηγορίες βλέπει η αστυνομία: Πολιτικοποιημένους αυτόνομους (!) οι οποίοι είναι ” παρόντες στις ταραχές αλλά πίσω από αυτούς που βάζουν τις φωτιές” (η γελοιότητα δεν πτοεί την προπαγάνδα), εγκληματίες νεαρούς που ζουν στην περιοχή, και νεαρούς που δεν ήταν εγκληματίες αλλά καθώς εμπλέκονται στα γεγονότα “κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο έγκλημα”. Το Κράτος δεν γίνεται να αναγνωρίσει στο επίπεδο του λόγου τις ταραχές ως έκφανση της ταξικής πάλης, τις ονομάζει αναγκαστικά έγκλημα. Όμως τις παίρνει πολύ σοβαρά υπόψη στο σχεδιασμό του (δες εδώ πώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ συστηματικά εντείνει τη στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας).
Το κείμενο για τις ταραχές στην Αγγλία (από εδώ) προσπαθεί να αναδείξει ακριβώς το αντίθετο: Ότι τα συμβάντα των ταραχών όχι μόνο εντάσσονται οργανικά στη σύγχρονη ταξική πάλη αλλά ότι αποτελούν σημαντικά γεγονότα από τη σκοπιά της παραγωγής της επανάστασης-κομμουνιστικοποίησης.
Νοέμβρης 2005, Δεκέμβρης 2008, Αύγουστος 2011, Μάιος 2013…
(φωτογραφία από τα “αποβράσματα της Γκρενόμπλ” σε δράση…)
Η Στοκχόλμη του 2013 αποδεικνύεται το πιο πρόσφατο ορόσημο της Εποχής των Ταραχών. Εχθές κατά την 5η νύχτα ταραχών πυρπολήθηκε ένα αστυνομικό τμήμα και δύο σχολεία. Όπως και “στα λαϊκά προάστια της Γαλλίας, τον Νοέμβριο του 2005, οι «ταραχοποιοί» στη Στοκχόλμη δεν “διεκδίκησαν τίποτα, επιτέθηκαν στην ίδια την κατάστασή τους, έβαλαν στο στόχαστρο όλα όσα τους παράγουν και τους ορίζουν. Αποκάλυψαν και επιτέθηκαν στην τωρινή κατάσταση του προλετάριου: στην παγκοσμίως επισφαλειοποιημένη εργασιακή δύναμη. Με τον τρόπο αυτό γινόταν αμέσως παρωχημένη, την ίδια στιγμή που μια τέτοια διεκδίκηση θα μπορούσε να έχει διατυπωθεί, κάθε επιθυμία να γίνουν “κανονικοί προλετάριοι”. (Από το κείμενο “Η κομμουνιστικοποίηση σε ενεστώτα χρόνο, blaumachen #6)
«Οι διαφορετικές εκφάνσεις [της ταξικής πάλης σήμερα, η απόκλιση πρακτικών σε αγώνες που συμβαίνουν σε διαφορετικά κράτη] είναι οι στιγμές μιας ολότητας που πηγάζει από την αντίφαση που αναφέραμε προηγουμένως, από το γεγονός δηλαδή ότι η δεύτερη φάση της αναδιάρθρωσης ( η πρώτη έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1980) που λαμβάνει χώρα σήμερα παράγει πλεονάζοντα πληθυσμό με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα και ταυτόχρονα δεν αυξάνει την αναλογία του μεταβλητού κεφαλαίου στο συνολικό κοινωνικό κεφάλαιο. Εντείνει, δηλαδή, ποιοτικά και ποσοτικά την κρίση και δεν παράγει διέξοδο από αυτήν» (Από το κείμενο “Η μεταβατική περίοδος της κρίσης: Η εποχή των ταραχών”, blaumachen #5).
Αιγυπτιακός χειμώνας
[vimeo]http://vimeo.com/60995777[/vimeo]
Ντοκυμανταίρ για τα δύο τελευταία χρόνια στην Αίγυπτο:
Two years after the revolution in Egypt began, unrest continues across the country as the political and economic situation worsens. As the current government consolidates its power, the demands of the revolution may seem further away than ever. Still the revolution has opened up new spaces for political action, spurring public debate on issues that have gone unacknowledged and unresolved for too long.
This short documentary looks at some of the reasons motivating revolutionaries to keep taking the streets, the obstacles that they are facing, and the tactics that they are using. It looks into the current economic and political problems facing Egyptians, the growing independent union movement, black bloc tactics, and the response of women to sexual assaults.