πηγή: cominsitu

Strikes at Lufthansa, strikes in  bus services, trash collectors, bus drivers, teachers and nurses, and strikes at Amazon. Deutschland, was ist los?

Ver.di, the mass service workers union, is organizing these strikes, taking advantage of Germany’s position right now in Europe, its low unemployment rate, its labor laws. Their slogan is “Wir sind es wert.” It means “We are worth it.” But are we? At the same time, german ministers are discussing making a law that would deport eu-citizens who are unemployed after 3 months back to their country of origin. Unlike most countries in europe and north america, germany has had no popular squares movement of youth and disaffected proles, no wild riots of the poor, no nothing. Instead, some good old strikes for higher wages with moderate success. Whereas in other countries, mass protests and occupations occur while the country’s economy stays mostly unaffected, in germany the economy is directly targeted, shutting down airlines, bus services, logistics centers, yet there are no mass movements to amplify it. When klassenkampf extends these strikes to society at large, then we’d be really es wert.

πηγή: strugglesinitaly

At first glance, Giuliano Poletti, Minister of Labour and Social Policy in the Renzi government, could look like an old-fashioned left-wing politician: born into a farming family in the “red” Emilia-Romagna region, raised in the Communist Party, president ofLegacoop, the main national organisation of cooperatives. He could be someone to provide a contrast to the Prime Minister’s attitude towards jobs (modelled on the inspiring figures of Margaret Thatcher and Tony Blair). But appearances can be deceptive.

Continue reading →

Σαμποτάζ στους μηχανισμούς ελέγχου στην πρόσβαση στις λέσχες σίτισης του ΑΠΘ και του Παντείου.

Στο ΑΠΘ:

Continue reading →

Στο απέραντο συγκρότημα από φαβέλες του Μαρέ εισέβαλε τα ξημερώματα η αστυνομία του Ρίο ντε Ζανέιρο και ο στρατός της Βραζιλίας, για να προχωρήσουν στον έλεγχο και την «ειρήνευσή» του, 74 ημέρες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.

Εστία του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές του Ρίο, το Συγκρότημα του Μαρέ βρίσκεται σ’ ένα στρατηγικό σημείο της πόλης απ’ όπου θα περνούν τα πλήθη των οπαδών στη διάρκεια του Μουντιάλ.

Μια μονάδα του Τάγματος Ειδικών Αστυνομικών Επιχειρήσεων (BOPE) και 15 τεθωρακισμένα οχήματα του στρατού εισήλθαν από τη λεωφόρο Μπραζίλ σ’ αυτό το συγκρότημα από 16 φαβέλες όπου ζουν 130.000 άνθρωποι και το οποίο βρίσκεται σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το διεθνές αεροδρόμιο του Ρίο.

Οι αστυνομικοί έστρεφαν κατά διαστήματα τα όπλα προς τις σκεπές ή τα άδεια δρομάκια. Στην είσοδο του Μαρέ υπήρχαν μερικά ανοικτά μπαρ και κάτοικοι που έδειχναν μάλλον αδιάφοροι για την επιχείρηση των αστυνομικών.

Οι δυνάμεις ασφαλείας ελέγχουν από σήμερα το πρωί «15 φαβέλες» μέσα στο Συγκρότημα του Μαρέ, διευκρίνισε η διεύθυνση ασφαλείας της Πολιτείας του Ρίο σε ανακοίνωση που εξέδωσε. Το συγκρότημα ελέγχεται συνολικά από 1.180 άνδρες της στρατιωτικής αστυνομίας διαφόρων μονάδων. Τους συνοδεύουν 132 αστυνομικοί και υποστηρίζονται από τέσσερα αεροσκάφη.

Η κατοχή αυτή εντάσσεται στη διαδικασία «ειρήνευσης» που άρχισε το 2008, με την εγκατάσταση 38 μονάδων της αστυνομίας (UPP) σε 174 φαβέλες για να διώξουν από εκεί τους λαθρεμπόρους ναρκωτικών.

Η ανάπτυξη αυτή λαμβάνει επίσης χώρα σε μια περίοδο αναζωπύρωσης της βίας. Μια σειρά επιθέσεων εναντίον της UPP που αποδίδονται στο οργανωμένο έγκλημα σημειώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες. Από τον Ιανουάριο έχουν σκοτωθεί οκτώ αστυνομικοί, από τους οποίους τέσσερις ήταν μέλη των UPP.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Διαβάστε πώς οι δυνάμεις καταστολής έχουν μετατρέψει τις φαβέλες σε πεδίο μάχης:

http://globalvoicesonline.org/2014/03/28/how-police-have-turned-rio-de-janeiros-mare-favela-into-a-battlefield/

αναδημοσίευση από  A ruthless critique

Για το Μαϊντάν και την παρούσα κατάσταση

Εισαγωγή A ruthless critique

Συνέντευξη με τον Ντιμίτρι Μράτσνικ, μέλος της Αυτόνομης Ένωσης Εργατών Κιέβου. Του κάναμε κάποιες ερωτήσεις και αυτός μας απάντησε και μας εξήγησε την παρούσα κατάσταση στην Ουκρανία. Οι απαντήσεις του είναι ενδιαφέρουσες όχι μόνο για όσους εξακολουθούν να υπερασπίζονται τον Πούτιν και τη Ρωσία, αλλά και για την Θεωρία. Η οπτική μας για την εποχή των ταραχών επιβεβαιώνεται. Φαίνεται ότι όλες οι εξεγέρσεις του καιρού μας παρά τις διαφορές τους, έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Είναι οι εξεγέρσεις της μεσαίας τάξης(ή της πρώην μεσαίας τάξης) μαζί με τους εργάτες που διεκδικούν “περισσότερη δημοκρατία”. Επιπλέον φαίνεται ότι ο εθνικός λόγος και οι ακροδεξιοί παίζουν σημαντικό ρόλο σε όλες αυτές τις εξεγέρσεις, αν και οι ακροδεξιοί αλλά και οι αριστεροί φαίνεται να μην μπόρεσαν να επηρεάσουν σημαντικά την πλειοψηφία των διαδηλωτών. Οι περισσότεροι διαδηλωτές συνέχισαν να έχουν φιλελεύθερα αιτήματα, για περισσότερη δημοκρατία λιγότερη διαφθορά κτλ. Έτσι πρέπει να εξετάσουμε δύο ερωτήματα και να δεχτούμε δύο συμπεράσματα. Από τη μια φαίνεται ότι δεν θα έχουμε ένα φασιστικό κράτος όπως στο παρελθόν, αλλά πρέπει να δούμε ποιός είναι ο καινούριος ρόλος της ακροδεξιάς και των φασιστών. Από την άλλη, αυτές οι εξεγέρσεις δεν είναι η δική μας μάχη, ο δικός μας πόλεμος. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Γιατί ο εργάτης δεν αποτελεί το βασικό επαναστατικό υποκείμενο των καιρών μας; Η απάντηση που το θέλει αυτό απλή απουσία επαναστατικής οργάνωσης είναι μάλλον ανεπαρκής κυρίως να συνδιαστεί με το γενικό φαινόμενο της “κρίσης της δημοκρατίας” και ότι τα κινήματα εγκαλούν το κράτος και τη δημοκρατία ως μη επαρκή ή μη αντιπροσωπευτικά κτλ. Αυτή η συνέντευξη δεν απαντά άμεσα σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά μας βοηθά να κατανοήσουμε τις διαδικασίες των γεγονότων και της εποχής των ταραχών. Ποιά νεα υποκείμενα γεννιούνται σε αυτές τις διαδικασίες, και πως εξελίσσονται αντιφατικά; Τι ρόλο τελικά παίζει η εθνική ταυτότητα κτλ; Ευχαριστούμε θερμά τον Ντμίτρι για τις απαντήσεις του.

A ruthless critique Υπήρχαν άλλες ομάδες περιφρούρησης στο Μαϊντάν που δεν ήταν φασιστικές;

Ντμιτρι Μράτσνικ-Στο Μαϊντάν στο Κίεβο, υπήρχαν πολλές ομάδες περιφρούρησης και αυτοάμυνας. Συμμετείχαν σε αυτές πολλοί άνθρωποι,κυρίως χωρίς κομματική ταυτότητα που δεν είχαν συγκροτημένες πολιτικές απόψεις. Υπήρχαν επίσης και οι ομάδες των ακροδεξιών,του Σβομπόντα και του Δεξιού τομέα. Όμως ήταν μειοψηφικές από ενα σημείο και μετά.

ArC Πως αντιδρούσαν οι διαδηλωτές στην ύπαρξη των φασιστών.Έγιναν προσπάθειες να εκδιωχθούν από την πλατεία;

N.M.Η αντιμετώπιση ήταν αρκετά ανεκτική θα έλεγα. Βασίζονταν πάνω τους αλλά προτιμούσαν μην βλέπουν την ιδεολογία τους. Μετά ,κατά τη διάρκεια των γεγονότων, έγινε κατανοητό ότι δεν αποτελούν κάποια δύναμη κρούσης, αλλά ο κόσμος του θεωρούσε δικούς του, από κεκτημένη ταχύτητα, λόγω της δικής του αδράνειας.

ArC  Ήταν τελικά το Μαϊντάν ένα φασιστικό πραξικόπημα; Πόσος κόσμος υποστηρίζει την νέα κυβέρνηση;

N.M Το Μαϊντάν ήταν αποτέλεσμα μιας νέο-φιλελεύθερης ανατροπής, η οποία έλυσε τα χέρια μεγάλων κομματιών της αστικής τάξης. Οι ακροδεξιοί[ΣτΜ του Σβομπόντα] που την έφεραν στην εξουσία δεν βιάζονται να φορέσουν τις καφέ στολές τους και προσπαθούν να το παίξουν κανονικοί πολιτικοί σαν τους άλλους. Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η νέα κυβέρνηση έχει δεξιό-φιλελεύθερο χαρακτήρα. Είναι δύσκολο να αξιολογήσει κάποιος το πόση υποστήριξη έχει η νέα η κυβέρνηση, αλλά είναι προφανές ότι δεν είναι και πολύ ενθουσιασμένοι όλοι. Γενικά ο κόσμος όμως είναι πολύ δυσαρεστημένος με το γεγονός ότι η ζωή δεν έχει αλλάξει. Είναι κοινός τόπος να ακούς στο δρόμο κουβέντες ότι “εμείς στο Μαϊντάν δεν παλέψαμε για αυτό”. Παρόλα αυτά δεν αναμένεται άμεσα κάποια μαζική ριζοσπαστική αντίδραση εναντίον της νέας κυβέρνησης.

ArC  Αν τελικά δεν ήταν μια φασιστική εξέγερση, πως οι φασίστες και οι ακροδεξιοί ανέβηκαν στην εξουσία;

N.M Αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση συμμετέχουν άτομα από το Σβομπότνα που πήραν τις θέσεις τους ως μέρος του μπλόκ της αντιπολίτευσης. Προσποιούνται τους ευυπόληπτους πολιτικούς και προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν με κάθε τρόπο από τον επιθετικό φασισμό. Θέλουν να προβάλλουν τους εαυτούς τους σαν τους ευρωπαίους μετριοπαθείς εθνικιστές  ευρωπαϊκού τύπου. Παρόλα αυτά έχουν ακόμα μέσα τους,κυρίως στη νεολαία, ακραία άτομα όπως την ομάδα  C 14 που είναι ακόμα ισχυρή.

Το άλλο μπλόκ των ακροδεξιών,ο δεξιός τομέας, δεν έχει λάβει τις κυβερνητικές ή άλλες θέσεις που του υποσχέθηκαν. Προφανώς και θέλουν να τους ξεφορτωθούν προσεκτικά και ήρεμα. Ως ανταγωνιστές του Σβομπόντα χαλάνε την εικόνα του Μαϊντάν στα μάτια της Ευρώπης, λόγω της επιθετικής  και αλαζονικής συμπεριφοράς τους. Γενικά τους έχουν υπό σφιχτό έλεγχο σαν “υστερικό σκυλάκι”.

Continue reading →