Author Archives: simeioseis

Pieces of Madrid

[vimeo]http://vimeo.com/92409104[/vimeo]

The latest short documentary in the Global Uprisings series explores ongoing resistance and self-organization in the midst of the crisis in Spain.  As social conditions continue to deteriorate across Spain, people have been turning to the streets and to each other to find solutions to the crisis. This film tells the story of the massive mobilization that saw millions of people converge on Madrid on March 22, 2014; the story of the proliferation of social centers, community gardens, self-organized food banks; and the story of large-scale housing occupations by and for families that have been evicted. The film pieces together many of the creative ways that people have been coping with crisis and asks what the future may hold for Spain.

Filmed and edited in March/April 2014, it is part of the Global Uprisings documentary series.

Ιορδανία: Ταραχές μετά τη δολοφονία διαδηλωτή από την αστυνομία

jordan01 jordan02 jordan03 jordan04BETHLEHEM (Ma’an) — Dozens of protesters torched three banks and a government building in the southern Jordanian city of Maan, after police killed a resident during clashes, officials and witnesses said yesterday. Some 200 anti-government protesters were involved in the riots late Wednesday, the Public Security Department said.
Maan, which suffers from high levels of unemployment, has been the site of violent protests in recent months over worsening economic conditions and what residents say is as a lack of government services. Witnesses said the latest bout of violence broke out after the funeral of 22-year-old protester Qasi al-Amami, who was killed in protests at the weekend during which residents attempted to burn down a courthouse and a policeman was killed. The violence was sparked by a court decision to jail 10 locals for their involvement in clashes at a nearby university in late 2013.
Security officers, meanwhile, fired tear gas canisters to disperse protesters.
The clashes coincided with the anniversary of major protests in the city in 1989 against government economic reforms introduced by the International Monetary Fund that led to major price increases.
Although anti-government protest in Jordan is relatively rare, Maan is a historically active center of political opposition.

 

Όλα πάνε καλά (για το κεφάλαιο)

Από τη σελίδα http://www.ioakimoglou.net, ένα διάγραμμα που δείχνει την ποσοτική διάσταση της αναδιάρθρωσης και την επιτυχή ως τώρα έκβαση της. Με άλλα λόγια δείχνει γιατί όλα πάνε καλά για το κεφάλαιο και (προσθέτω) όλα θα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλά για το κεφάλαιο όσο δεν βγαίνουμε ξανά στο δρόμο να κάνουμε περισσότερα από όσα κάναμε το ’11 και το ’12 αφού η ιστορία μας αποδεικνύει ότι δεν ήταν αρκετά.

W.

5122E7F0-The Shameful Link

 

 

 

 

 

Will The Ukrainian Army Get Involved In The Country’s Crisis?

A70F02FA-3741-41B7-9F14-7BB8D73846C4_mw1024_n_s

 

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα άρθρο, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 20.2.2014 στο Radio Free Europe/Radio Liberty και το οποίο επιδιώκει να δώσει ορισμένες απαντήσεις για τη στάση που κράτησε ο στρατός κατά την εξέγερση του Μαϊντάν. Για εμάς, το ζήτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία για δυο λόγους: Αφενός, από τη στιγμή που ο στρατός δε συμμετείχε στην καταστολή της εξέγερσης του Μαϊντάν τηρώντας υποτίθεται ουδέτερη στάση, ενώ βετεράνοι του αφγανιστάν συμμετείχαν από την αρχή στο Μαϊντάν, υπονομεύεται η άποψη περί (κλασσικού τουλάχιστον) «πραξικοπήματος», η οποία θέλει να αγνοεί τις κινηματικές διαδικασίες που έλαβαν χώρα σε όλη την επικράτεια και διέλυσαν τον ίδιο τον ουκρανικό στρατό ως κομμάτι του σκληρού πυρήνα του κράτους· αφετέρου, επανέρχεται ίσως στη σωστή της βάση η συζήτηση για την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», η οποία με διάφορες παραλλαγές είναι διαδεδομένη στην αριστερή και αντιεξουσιαστική σκέψη τα τελευταία χρόνια. Ναι μεν επαληθεύεται αντίστροφα η ρήση του Σμιτ ότι «κυρίαρχος είναι αυτός που αποφασίζει για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης», αφού αποδείχτηκε την κρίσιμη στιγμή ότι ο Γιανουκόβιτς δεν ασκούσε κυρίαρχη εξουσία, αλλά μόνο στη βάση ότι είναι οι βαθύτερες κινηματικές διαδικασίες –στην προκειμένη περίπτωση μια εξεγερτική διαδικασία με όλες τις αντιφάσεις της που αγκαλιάζει το σύνολο σχεδόν της χώρας– που δύνανται να φέρουν το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης· και, μιλώντας γενικότερα, σε μια επαναστατική κατάσταση.

 A.

 

Explainer: Will The Ukrainian Army Get Involved In The Country’s Crisis?

 

By Charles Recknagel

February 20, 2014

The Ukrainian army is coming under mounting pressure from the government to intervene in the country’s political crisis. Here are five things to know about where the military stands.

What has been the military’s position so far?

Up to this point, the Ukrainian armed forces have stayed out of the fray and, until this week, that was in line with the government’s own declared policy.

As recently as January 26, Defense Minister Pavel Lebedev repeated that the army was a neutral force and would not intervene in political matters.

But now, with the announcement of a new “antiterrorist” operation on February 19, the government is openly speaking about involving the army.

Continue reading

Δυο κείμενα για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική

Το πρώτο κείμενο των Srecko Horvat και Igor Štiks, το οποίο έχει τίτλο «Is the Balkans a new Maghreb?» δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2011 στο site uninomad. Έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και αποτελεί μια από τις πρώτες απόπειρες εκτενούς αποτίμησης της ευρωπαϊκής πολιτικής στα βαλκάνια σε άμεση σύνδεση με την τότε πρωτοεμφανιζόμενη «αραβική άνοιξη».

Αυτό το πρώτο κείμενο μπορεί να συνδεθεί με το κείμενο-σχόλιο του Malte Daniljuk στο portal Telepolis, το οποίο δημοσιεύουμε μεταφρασμένο παρακάτω, κατά την αναζήτηση απαντήσεων πάνω στο πού αποσκοπεί η ευρωπαϊκή νεοφιλελεύθερη στρατηγική στα σύνορα της Ευρώπης.

Α.

 

Έναν δακτύλιο, για να τους υποτάξουν

Malte Daniljuk, 10.3.2014

 

Βόρεια Αφρική, Εγγύς Ανατολή, Ουκρανία: Η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική βάζει γύρω από τον λαιμό της γηραιάς ηπείρου έναν δακτύλιο από εστίες φωτιάς.

Η σύγκρουση για την Ουκρανία κλιμακώνεται με απρόβλεπτη ταχύτητα. Ο γερμανός υπουργός εξωτερικών μιλάει για την «οξύτερη κρίση από την πτώση του τείχους». Για τον βρετανό υπουργό εξωτερικών William Hague πρόκειται για την «μεγαλύτερη κρίση στην Ευρώπη του 21ου αιώνα». Παρόλα αυτά, δεν μπορεί κανείς αντιληφθεί κάποια πρόθεση αποκλιμάκωσης. Το αντίθετο: Σήμερα, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε τη στενότερη συνεργασία με την Ουκρανία, η οποία αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να υπερηφανευθεί ούτε για μια εκλεγμένη κυβέρνηση, και οι ΗΠΑ μετακινούν πολεμικά αεροσκάφη F-16 προς την Πολωνία.

Πριν από ούτε δυο εβδομάδες, ευρωπαίοι υπουργοί εξωτερικών [Außenpolitiker] θριάμβευαν στο Μαϊντάν. Έβαζαν πλάτες σε μια αντιπολίτευση, την οποία κανείς δεν εκτιμούσε πολιτικά, ανάμεσα σε φλεγόμενα οδοφράγματα. Μετά από λίγο, άγνωστοι ελεύθεροι σκοπευτές διέπραταν μια σφαγή και φρόντιζαν για την ανατροπή της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς (Προήλθαν οι ελεύθεροι σκοπευτές από την αντιπολίτευση;). Ο Γιανουκόβιτς εκλέχτηκε από ένα μεγάλο κομμάτι των Ουκρανών το 2010 για να βάλει τέλος στο πολιτικό χάος και τη διαφθορά, στα οποία η προηγούμενη κυβέρνηση των πορτοκαλί επαναστατών είχε ρίξει τη χώρα.

Ως πολίτης που παρατηρεί, τρίβει κανείς έκπληκτος τα μάτια του και αναρωτιέται αν δεν υπάρχουν [ήδη] αρκετές άλλες κρίσεις στην άμεση γειτονία [της Ευρώπης]: Ιράν, Ιράκ, Συρία, Αίγυπτος, Λιβύη… Δεν είναι εκεί ακόμα τα προβλήματα ανοιχτά; Γιατί οξύνει τώρα η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική ακόμα μια σύγκρουση της Ουκρανίας με τη Ρωσία; Γιατί τοποθετείται η Ευρώπη με τέτοιο επιθετικό τρόπο σε μια πολιτικά διαιρεμένη χώρα, της οποίας κανένα κόμμα δεν έχει απεύθυνση σε όλη τη επικράτεια; Φαίνεται πραγματικά εδώ και καιρό πως η ευρωπαϊκή πολιτική πρακτικά τα έκανε μαντάρα με όλες τις γειτονικές χώρες σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Με αυτόν τον τρόπο, παραμένει στη λήθη το γεγονός ότι πριν από μερικά χρόνια το πεδίο της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής καθοριζόταν από κοινές και φιλικές πρωτοβουλίες. Μέχρι το 2011, η διαδικασία της Βαρκελώνης επεξεργαζόταν τις αρχές μιας Μεσογειακής-Ένωσης, στα πλαίσια της οποίας μέλη της ΕΕ μαζί με χώρες της Εγγύος Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής επιθυμούσαν να αναπτύξουν μια κοινή ενεργειακή και επενδυτική πολιτική (Το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στον Νότο). Ένα από τα πιλοτικά πρότζεκτ της, το Desertec, αφοσιώνόταν στην εναλλακτική παραγωγή ενέργειας.

Continue reading

ιδιότροπα ερείπια και ανέλπιστοι ορίζοντες

10177023_669478703118437_1480042236_o

κείμενο το οποίο μοιράστηκε από την Υπερρεαλιστική Ομάδα Αθήνας στην εκδήλωση με θέμα ‘Ποίηση και Εξέγερση’ που έγινε στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ

ιδιότροπα ερείπια και ανέλπιστοι ορίζοντες:

ένα μικρό σχόλιο για το τυχαίο που δεν έχει ακόμα συνθηκολογήσει

«Η χαρμόσυνη έξαρση που το προλεταριάτο βιώνει καθώς αγωνίζεται∙ οι κλονισμοί και οι καταρρεύσεις που ένα πνεύμα βιώνει καθώς αφήνεται στις δικές του αβύσσους: απ’ τη δική μας μεριά θα ήταν εντελώς άσκοπο να μην προσπαθήσουμε να συνδυάσουμε αυτά τα δύο διακριτά δράματα. Σε αυτό το πεδίο, μην περιμένει κανείς από εμάς να κάνουμε την παραμικρή παραχώρηση»

André Breton

 

Τι έκαναν οι ποιητές το Δεκέμβρη του 2008;  Ως επί το πλείστον, έμειναν στα σπίτια τους, αν δεν συντάχθηκαν με όλους εκείνους τους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων που καταδίκασαν τη βία «απ’ όπου κι αν προέρχεται», δηλαδή τη βία των εξεγερμένων, και ζήτησαν να αποκατασταθεί πάραυτα η τάξη στον αστεακό χώρο, δηλαδή να επιβληθεί, ως κάτι το κανονικό, η βία των αφεντικών. Θα ήταν μάλλον ορθότερο να ρωτήσουμε: τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν οι ποιητές, όσο ακόμα αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους ως ποιητές, ως φορείς ενός συνόλου από δεξιότητες, το οποίο αντιστοιχεί σε μια καθορισμένη θέση στον κοινωνικό καταμερισμό εργασίας, σε ένα συγκεκριμένο, και καλά περιφραγμένο, διαμέρισμα της πολιτισμικής βιομηχανίας;

Τον Δεκέμβρη του 08 υπήρχε ποίηση στους δρόμους, αλλά δεν υπήρχε χώρος για ποιητές, παρά μόνο αν ήταν διατεθειμένοι/ες να θέσουν υπό δοκιμασία στην ανάσα του δρόμου την ατομική τους υπόσταση ως μία από τις πολλές εκδοχές της κυρίαρχης σήμερα βαρβαρότητας, ως ενσάρκωση, παρόλα τα φτιασίδια και τις ιδιοτροπίες της, ενός καλά προσδιορισμένου κοινωνικού ρόλου στην καθημερινά επαναλαμβανόμενη διαδικασία αναπαραγωγής του υπάρχοντος υπό τη μορφή του μοναδικού, αυτονόητα αναγκαίου και καλύτερου δυνατού, κόσμου.

Continue reading

Ρώμη: Συγκρούσεις σε επιχείρηση εκκένωσης κατάληψης στέγης

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=d_7vQ0FyDHQ[/youtube]

Riot police clashed with 350 squatter families as security forces evicted people from abandoned offices in Rome. This is the latest incident in the rising tide of violence over the mounting economic crisis.

A few people were injured in the clashes as security forces armed with truncheons broke through a crowd of protesters outside. The squatters barricaded themselves inside the building and took to the roof.

Around 100-150 officers entered the building and dragged the residents out, an AFP photographer reported. The families were put into 10 police vans.

The squatters complained about the violence the police inflicted on them.

“They broke in, throwing our belongings out of the window, dragging us along the floor and kicking those who resisted,” one squatter, who did not want to be named, told La Repubblica daily.

“They clubbed us wildly, it was brutal,” Cristiano Armati, a member of the Coordinamento association which had helped occupy the building, told AFP by telephone from hospital, where he was being treated for a broken elbow and cuts to the head.

“It doesn’t end here though. The fight for housing rights will go on,” Armati added.

Another protester was reported to have a broken leg.

It came nine days after the squatters first occupied the building, which is a former state-owned insurance agency.

Currently, 90 properties in Rome are occupied by squatters, and 3,346 evictions were carried in the first six months of 2013 – a 10 percent jump from the first half of 2012 – the city council stated.

The squatters represent a mix of Italians and immigrants, many of whom lost their jobs in the economic crisis.

Meanwhile, Italy’s Panorama magazine investigated property that is currently empty during the crisis, and put the number at 50,000.

To deal with the housing crisis, the government started a new housing plan in March, pledging to double rent subsidies for low earners to 200 million euros ($280 million) for 2014 and 2015. However, the plan came under fire, with critics saying that the sums aren’t enough to tackle the problem.

Πηγή: http://rt.com/news/italy-rome-riots-crisis-092/

Μία από τις μεγαλύτερες απεργίες των τελευταίων ετών στην Κίνα

BlOpRrICcAA0EAe.jpg-large

πηγή: barikat.gr

Τουλάχιστον 10 χιλιάδες εργαζόμενοι σε εργοστάσια παραγωγής παπουτσιών στη βιομηχανία Yu Yuan Industrial στο Dongguan της Κίνας βγήκαν στους δρόμους τη Δευτέρα 14 Απριλίου 2014. Διαμαρτύρονταν ενάντια στην μη απόδοση από την εταιρεία των εργοδοτικών εισφορών για την κοινωνική ασφάλιση και τη στέγαση στους 70 χιλιάδες εργαζομένους της.

Οι εργάτες κατέκλυσαν τα γήπεδα μπάσκετ στην περιοχή των κοιτώνων τους, κρατώντας πανό που έγραφαν: «Πληρώστε τις εισφορές για την κοινωνική ασφάλιση και τη στέγαση. Ντροπή στην παρανομία της Yu Yuan».

Continue reading

Ταραχές ενάντια στη λιτότητα και τις εξώσεις στη Ρώμη

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=XJ9i7Lc-m50[/youtube]

Η πολιτική του Ρέντσι έχει τα πρώτα αποτελέσματα της. Η μεταρρύθμιση στα εργασιακά (δες εδώ) σε συνδιασμό με την εξελισσόμενη κρίση στέγασης (δες εδώ) οδηγεί σε όξυνση της κρίσης ως προλεταριακής δραστηριότητας. Η θηριώδης καταστολή δεν φαίνεται προς το παρόν να μπορεί να συγκρατήσει τη δημιουργία μιας κίνησης, η οποία δε φαίνεται να συνδέεται με κάποιο κόμμα. Ο λόγος του κινήματος παραμένει στο γενικό και αφηρημένο επίπεδο της άρνησης της αναδιάρθρωσης και του αιτήματος για “εισόδημα-στέγη-αξιοπρέπεια”. Η πύκνωση των ταραχών στην Ιταλία αποτελούν απαραίτητη εξέλιξη για την εμβάθυνση της κρίσης στην Ευρώπη. Η ταυτόχρονη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού σε Γαλλία και Ιταλία δεν είναι τυχαία και παρότι δεν έχει ακόμη αποκρυσταλλωθεί η νέα πολιτική του Μ. Βαλς οι άξονες της είναι γνωστοί: περικοπές δημοσίων δαπανών 50 δισ., μείωση φορολογίας του κεφαλαίου, μείωση ασφ. εισφορών αφεντικών κτλ. Οι Ρέντσι και Βαλς εκφράζουν την ανάγκη ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού που προκύπτει από την κρίση του κράτους της αναδιάρθρωσης. Η ανανέωση αυτή όμως δεν έχει στόχο το φρενάρισμα της αναδιάαρθρωσης αλλά την επιτάχυνση της. Είναι πιθανό η σύγκρουση να μετακινείται ήδη προς το κέντρο της Ευρώπης.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Ste2y0Zeq14[/youtube]